تعلیم و تربیت کودکان، مادران دانشجو!
چند وقتی به شدت غر غر و گریه های زیاد داره، طوریکه که کلافه می شیم. جدیدا به سختی می شه کلاس برم چون پشت سرم خیلی گریه می کنه.
سوال مخاطب نی‌نی‌بان: من دانشجو هستم و دو روز در هفته کلاس دارم. دختر هجده ماهه من چند وقتی به شدت غر غرو و گریه های زیاد داره، طوریکه که کلافه می شیم. جدیدا به سختی می شه کلاس برم چون پشت سرم خیلی گریه می کنه. نمی دونم بخاطر کلاس رفتن من هست بی قراری های دخترم؟ معمولا وقتی گریه شدت می گیره که خیلی مواقع بی دلیله! بغل پدرش هم نمی رود فقط با من آروم می گیره. حقیقتش گاهی خیلی خسته می شم. نمی دونم برخوردم باید چطور باشه؟
پاسخ دکتر شالیزه صدرایی، کارشناس ارشد روان شناسی بالینی:
با توجه به اینکه شما ساعات زیادی را دور از او سپری می کند، نیاز به توجه و محبت شما را بیشتر حس می کند. بنابراین وقتی با او هستید مهر و محبت، توجه و رسیدگی کامل و کافی را به ابراز کنید و ساعات خوش و صمیمی را در کنار هم بگذرانید.
هنگام جدایی به او اطمینان دهید که به زودی به دنبالش می روید و در طول روز هم در صورت امکان با او تماس بگیرید تا به این ترتیب احساس عدم امنیت نداشته باشد. اگر کودک در هنگام بازگشت، رفتار متفاوتی نشان داد، نباید او را سرزنش کنیم؛ بلکه باید صبور باشیم تا او هم به تدریج به شرایط موجود عادت کند و کنار بیاید و مطمئن بشود که با رفتار‌های متفاوت و نامهربانانه نمی‌تواند مانع رفتن شما شود.
پاسخ دکتر محمود بنی اعمام، متخصص بیماریهای کودکان و نوزادان:
در این سن زمان های بسیار کوتاه می توانید فرزندتان را به حال خود رها کنید. مادامیکه سن بچه بالاتر می رود، قادر خواهد بود زمان بیشتری را بدون شما سپری کند و وابستگی اش نیز به شما کمتر می شود. شما از زمان هایی که کودک سرگرم است و بی قراری نمی کند، می تواند در فواصل کوتاه او را به حال خودش رها کنید. مثلا با او بازی کنید و در یک زمان کوتاه که خیلی مضطرب نشود، او را به حال خودش بگذارید و همین که حس کردید می خواهد نگران شود،. برگردید و یک همراهی کوچک کنید و بعد دوباره به حال خودش بگذارید.
ضمن اینکه باید اکثر اوقات روز را به او اختصاص دهید و با توجه و علاقه او را همراهی کنید. علاوه بر این از همسرتان بخواهید اوقاتی که در منزل هست، برای فرزندتان زمان بیشتری بگذارد. این امر باعث می شود فرزندتان متوجه شود منبع محبت دیگری جز مادر برایش وجود دارد و کمک می کند تا از وابستگی اش به شما کاسته شود.
پاسخ دکتر شالیزه صدرایی، کارشناس ارشد روان شناسی بالینی:
با توجه به اینکه شما ساعات زیادی را دور از او سپری می کند، نیاز به توجه و محبت شما را بیشتر حس می کند. بنابراین وقتی با او هستید مهر و محبت، توجه و رسیدگی کامل و کافی را به ابراز کنید و ساعات خوش و صمیمی را در کنار هم بگذرانید.
هنگام جدایی به او اطمینان دهید که به زودی به دنبالش می روید و در طول روز هم در صورت امکان با او تماس بگیرید تا به این ترتیب احساس عدم امنیت نداشته باشد. اگر کودک در هنگام بازگشت، رفتار متفاوتی نشان داد، نباید او را سرزنش کنیم؛ بلکه باید صبور باشیم تا او هم به تدریج به شرایط موجود عادت کند و کنار بیاید و مطمئن بشود که با رفتار‌های متفاوت و نامهربانانه نمی‌تواند مانع رفتن شما شود.
پاسخ دکتر محمود بنی اعمام، متخصص بیماریهای کودکان و نوزادان:
در این سن زمان های بسیار کوتاه می توانید فرزندتان را به حال خود رها کنید. مادامیکه سن بچه بالاتر می رود، قادر خواهد بود زمان بیشتری را بدون شما سپری کند و وابستگی اش نیز به شما کمتر می شود. شما از زمان هایی که کودک سرگرم است و بی قراری نمی کند، می تواند در فواصل کوتاه او را به حال خودش رها کنید. مثلا با او بازی کنید و در یک زمان کوتاه که خیلی مضطرب نشود، او را به حال خودش بگذارید و همین که حس کردید می خواهد نگران شود،. برگردید و یک همراهی کوچک کنید و بعد دوباره به حال خودش بگذارید.
ضمن اینکه باید اکثر اوقات روز را به او اختصاص دهید و با توجه و علاقه او را همراهی کنید. علاوه بر این از همسرتان بخواهید اوقاتی که در منزل هست، برای فرزندتان زمان بیشتری بگذارد. این امر باعث می شود فرزندتان متوجه شود منبع محبت دیگری جز مادر برایش وجود دارد و کمک می کند تا از وابستگی اش به شما کاسته شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼