بیماری پوستی اگزما در کودکان، عوامل افزایش دهنده

افراد مبتلا به اگزما از پوشیدن لباس‌های دارای الیاف مصنوعی و مصرف ادویه، فلفل، ترشی‌ و غذاهای دارای طبع تند و گرم اجتناب کنند.

مریم مهلوجی‌راد فوق‌تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی گفت: اگزمای پوستی یک بیماری مزمن عود کننده است که به دو دسته آلرژیک و غیرآلژیک تقسیم می‌شود و عودکننده یعنی ممکن است این بیماری درمان شود، اما یک عامل محیطی و غذایی مجدد می‌تواند اگزما را برگشت دهد.


وی افزود: اگزما بیماری واگیرداری نیست؛ اما اگر با عفونت میکروبی یا ویروسی همراه شود، می‌تواند واگیردار نیز باشد.

وی علائم اگزما را خشکی و خارش پوست همراه با بثورات جلدی دانست که به صورت تاول‌هایی ریز در می‌آیند و براثر خارش پاره و مایع زردرنگی از آن‌ها خارج می‌شود.

مهلوجی‌راد گفت: اگزمای آلرژیک که به آن آتروپیک هم گفته می‌شود، بیشتر در کودکان دیده می‌شود. این نوع اگزما بیشتر در سر و صورت و تن کودک ایجاد می شود؛ اما در بالغین، اگزما روی اندام‌ها و بیشتر دست و پا بروز می‌کند ولی به طور کل در هر دو سن امکان بروز آن در سرتاسر بدن وجود دارد.

این فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی یادآور شد: غذاهایی مثل شیر گاو، تخم مرغ، سویا وگندم، آجیل‌ها و محصولات دریایی می‌تواند اگزمای کودکان را تشدید کند، اما در بالغین بیشترین چیزی که در تشدید اگزما تاثیر دارد استفاده از افزودنی‌های غذایی،مواد شوینده و خوراکی‌های دارای مواد رنگی و نگهدارنده است.

وی افزود: مبتلایان به اگزما باید از خوردن غذاهای محرک مثل ادویه، فلفل و ترشی‌ها و غذاهای دارای طبع تند و گرم اجتناب کنند.

وی با اشاره به اینکه این بیماری بیشتر در مناطق دارای آب‌وهوای سرد و خشک دیده می‌شود، افزود: اگزما در فصول سرد و در مناطقی که هوا خشک است شدت می‌یابد و به‌همین دلیل به کسانی که از این بیماری رنج می‌برند توصیه می‌شود به مناطق مرطوب کشور مانند نواحی شمالی ایران سفر کنند، چراکه رطوبت کافی بر روی پوست و بهبود اگزما تاثیر مثبت دارد.

این پزشک گفت: سفید پوست یا رنگین بودن پوست تاثیری در ابتلا و افزایش یا کاهش شدت این بیماری ندارد؛ اما افراد دارای پوست بدن خشک زمینه بیشتری برای ابتلا به اگزما دارند. این افراد تا جای ممکن از کرم‌های چرب کننده مثل وازلین استفاده کنند.

این فوق تخصص آلرژی در پایان افزود: افراد برای درمان‌ تخصصی اگزما باید به پزشک مراجعه کنند و از درمان خودسر پماد‌های کورتن‌دار موضعی خودداری کنند؛ زیرا این پماد‌ها دارای عوارض هستند و به جز متخصص کسی نمی‌تواند تشخیص دهد چه کورتنی برای چه قسمت از بدن مناسب است.