تزیین غذای کودک، چگونه؟
معمولا بچهها بیش از آنکه در وهله اول طعم غذایی را دوست داشته باشند، مجذوب رنگ و تزیین آن میشوند و به آن تمایل پیدا میکنند.
بارها پیش آمده که مادران از بدغذایی کودکانشان و بیمیلی و اشتهایی آنها، نزد دکتر رفتهاند و این موضوع همیشه گلایهمندشان کرده است. اما یکی از مواردی که کارشناسان تغذیه درباره اشتهای کودک به آن اعتقاد دارند، تزیین غذای کودک و اهمیت به شکل آن است.
معمولا بچهها بیش از آنکه در وهله اول طعم غذایی را دوست داشته باشند، مجذوب رنگ و تزیین آن میشوند و به آن تمایل پیدا میکنند. حال آنکه ما همیشه بیشکلترین غذاها را برای کودکانمان درست میکنیم و به آن اهمیت نمیدهیم. حال آنکه در کشیدن و سرو غذای میهمان یا ... حساسیت خاصی داریم. این است که بچهها به غذای بزرگترها تمایل پیدا میکنند. از سوی دیگر به اعتقاد عاطفه محبی، کارشناس تغذیه، باید به کودکانمان یاد بدهیم که چگونه غذا بخورند و از آن لذت ببرند. باید حواس پنجگانه آنها را با خوراکی درگیر کنیم و درباره خوراکیهایی که برای سلامتیشان مفید است و بچهها چندان تمایلی به خوردن آن ندارند، آنها را درگیر بازی، رویا بافی و تخیلات کنیم.
محبی میگوید: «مثلا وقتی میخواهیم لوبیا سبز به آنها بدهیم آنها را درگیر داستان لوبیای سحر آمیز کنیم و در خوردن برشهای گوجه فرنگی به آنها بگوییم که آنچه او میخورد اکنون گوجه نیست، میگو یا ماهی و هر آن چیزی است که بچهتان دوست دارد و خوردن آن را با داستان و خیال بیامیزید تا بچه بدون بهانهگیری و با کمال رضایت خوراکیاش را بخورد.»
به نظر او مادران باید کمی به خاطر بچههایشان متفاوت زندگی کنند و از روشهای کلیشهای برای تربیت فرزندانشان دوری کنند و با آنها همراه شده و به عنوان یک دوست همراهیشان کنند.
معمولا بچهها بیش از آنکه در وهله اول طعم غذایی را دوست داشته باشند، مجذوب رنگ و تزیین آن میشوند و به آن تمایل پیدا میکنند. حال آنکه ما همیشه بیشکلترین غذاها را برای کودکانمان درست میکنیم و به آن اهمیت نمیدهیم. حال آنکه در کشیدن و سرو غذای میهمان یا ... حساسیت خاصی داریم. این است که بچهها به غذای بزرگترها تمایل پیدا میکنند. از سوی دیگر به اعتقاد عاطفه محبی، کارشناس تغذیه، باید به کودکانمان یاد بدهیم که چگونه غذا بخورند و از آن لذت ببرند. باید حواس پنجگانه آنها را با خوراکی درگیر کنیم و درباره خوراکیهایی که برای سلامتیشان مفید است و بچهها چندان تمایلی به خوردن آن ندارند، آنها را درگیر بازی، رویا بافی و تخیلات کنیم.
محبی میگوید: «مثلا وقتی میخواهیم لوبیا سبز به آنها بدهیم آنها را درگیر داستان لوبیای سحر آمیز کنیم و در خوردن برشهای گوجه فرنگی به آنها بگوییم که آنچه او میخورد اکنون گوجه نیست، میگو یا ماهی و هر آن چیزی است که بچهتان دوست دارد و خوردن آن را با داستان و خیال بیامیزید تا بچه بدون بهانهگیری و با کمال رضایت خوراکیاش را بخورد.»
به نظر او مادران باید کمی به خاطر بچههایشان متفاوت زندگی کنند و از روشهای کلیشهای برای تربیت فرزندانشان دوری کنند و با آنها همراه شده و به عنوان یک دوست همراهیشان کنند.
منبع:
نی نی سایت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼