تأثیر شیرین‌کننده‌های مصنوعی بر بلوغ زودرس کودکان

مطالعات اخیر به این نتیجه رسیده‌اند که مصرف انواع شیرین‌کننده‌های مصنوعی و طبیعی مانند آسپارتام، سوکرالوز و گلیسیریزین ممکن است خطر بلوغ زودرس را در کودکانی که دارای نشانگرهای ژنتیکی خاصی هستند، افزایش دهد. این تحقیق هشداری جدی نسبت به تاثیر مواد غذایی بر رشد کودکان را مطرح کرده است.

ارتباط شیرین‌کننده‌ها با تغییرات هورمونی

بر اساس این مطالعه، شیرین‌کننده‌ها می‌توانند باعث تغییرات در هورمون‌ها و عدم تعادل در باکتری‌های روده شوند؛ عواملی که می‌توانند فرآیند بلوغ را سرعت ببخشند. این اثرات بین دختران و پسران متفاوت است و محققان تاکید دارند که بلوغ زودرس می‌تواند منجر به پیامدهای جدی برای آینده سلامتی کودکان از جمله استرس روانی و اختلالات متابولیکی شود. 

دانشمندان دریافته‌اند که مصرف شیرین‌کننده‌هایی مانند آسپارتام، سوکرالوز، گلیسیریزین و همچنین قندهای افزوده به طور قابل توجهی با افزایش خطر بلوغ زودرس مرتبط است. این موضوع به ویژه در نوجوانانی که ویژگی‌های ژنتیکی خاصی دارند، مشهودتر است.

به گفته نویسنده مسئول این تحقیق، این مطالعه یکی از نخستین بررسی‌هایی است که مصرف خوراکی‌های جدید و میزان تاثیرگذاری آنها را بر دوره بلوغ کودکان، به همراه عوامل ژنتیکی، در یک گروه بزرگ مورد تحقیق قرار داده است.

پیامدهای بلوغ زودرس بر سلامت

بلوغ زودرس مرکزی، که نوعی ویژه از بلوغ زودرس محسوب می‌شود، می‌تواند با عواقبی همچون پریشانی روانی و کوتاه‌شدن قد در بزرگسالی همراه باشد. همچنین ممکن است خطر ابتلا به اختلالات تولیدمثلی و متابولیکی در آینده را افزایش دهد. این نوع بلوغ اخیراً در میان کودکان رایج‌تر شده است.

در مطالعه‌ای که داده‌های ۱۴۰۷ نوجوان را بررسی کرده، تشخیص بلوغ زودرس مرکزی در ۴۸۱ نفر ثبت شد. میزان مصرف شیرین‌کننده‌ها از طریق پرسشنامه‌های معتبر و آزمایش نمونه‌های ادرار ارزیابی شد و استعداد ژنتیکی نیز با استفاده از نمرات خطر پلی‌ژنیک مشتق شده از ۱۹ ژن مرتبط با بلوغ زودرس مرکزی تعیین گردید.

تفاوت تاثیر شیرین کننده های مصنوعی بر دختران و پسران

بر اساس نتایج این تحقیق، مصرف سوکرالوز منجر به افزایش خطر بلوغ زودرس مرکزی در پسران شد؛ در حالی که مصرف گلیسیریزین، سوکرالوز و قندهای افزوده این خطر را در دختران افزایش داد. محققان قصد دارند این یافته‌ها را به خانواده‌ها، متخصصان اطفال و مسئولان بهداشت عمومی حمل کنند تا غربالگری ژنتیکی و اصلاح عادات مصرف شیرین‌کننده‌ها انجام شود. این اقدامات می‌تواند به جلوگیری از بلوغ زودرس و پیامدهای بلندمدت آن کمک کند.

اثر شیرین‌کننده‌ها بر هورمون‌ها و باکتری‌های روده

مطالعات قبلی نیز نشان داده‌اند که برخی شیرین‌کننده‌ها می‌توانند مستقیم بر هورمون‌ها و باکتری‌های روده مرتبط با بلوغ زودرس اثر بگذارند. برای نمونه، آسه‌سولفام پتاسیم که یک شیرین‌کننده مصنوعی است، با فعال‌سازی مسیرهای مرتبط با طعم شیرین در مغز، سبب آزاد شدن هورمون‌های مرتبط با بلوغ می‌شود. همچنین، گلیسیریزین موجود در شیرین بیان می‌تواند تعادل باکتری‌های روده را تغییر داده و فعالیت ژن‌های مرتبط با شروع بلوغ را تحت تاثیر قرار دهد.

این یافته‌ها تاکید دارند که رژیم غذایی کودکان، به ویژه مصرف محصولاتی که دارای شیرین‌کننده هستند، نقش مهمی در رشد آن‌ها ایفا می‌کند و ممکن است تاثیرات غیرمنتظره و عمیقی بر سلامت آن‌ها داشته باشد.