چطور بفهمیم فرزندمان دوست نابابی دارد؟

به عنوان والدین، یکی از مسئولیت‌های اصلی ما تامین آرامش، سلامت و خوشبختی فرزندانمان است. در حالی که برخی والدین تمرکز زیادی بر پیشرفت تحصیلی و سلامت جسمی فرزندان دارند، توجه به رشد اجتماعی و عاطفی کودکان نیز بسیار مهم است. دوستی و برقراری روابط اجتماعی سالم برای رشد شخصیتی و اجتماعی کودک، به‌ویژه در دوران نوجوانی، بسیار حیاتی است. اما همه دوستی‌ها تأثیرات مثبتی ندارند. در این مقاله، به نشانه‌های دوستی‌های ناسالم در کودکان پرداخته و راهکارهایی برای والدین ارائه می‌شود تا در صورت لزوم مداخله کنند.

علائم دوستی‌های ناسالم 

1. تغییرات ناگهانی در رفتار تغییر ناگهانی در رفتار فرزند می‌تواند نشانه‌ای از تأثیرات منفی دوستان باشد. تغییراتی مثل انزوا، نوسانات خلقی، یا افت تحصیلی، همگی می‌توانند نشان‌دهنده‌ی تأثیر منفی یک دوست باشند.

2. انزوا از دوستان و خانواده اگر فرزندتان نسبت به جمع خانواده یا دوستان قدیمی بی‌تمایل شده و تنها به حضور در کنار یک دوست خاص علاقه دارد، ممکن است این نشانه‌ای از یک دوستی ناسالم باشد.

3. پذیرش فشار همسالان و انجام رفتارهای پرخطر کودکان در برابر فشار همسالان آسیب‌پذیرند و ممکن است برای جلب رضایت دوستان خود رفتارهای نامناسبی نشان دهند. توجه کنید که آیا فرزندتان به انجام کارهایی خارج از شخصیتش گرایش پیدا کرده است یا خیر.

1. وابستگی بیش از حد به دوست هر دوستی باید حد و مرزی داشته باشد؛ اگر فرزندتان به یک دوست وابستگی افراطی نشان می‌دهد و بیشتر وقت خود را با او می‌گذراند، ممکن است این رابطه ناسالم باشد.

2. درگیری‌های مکرر و مشاجرات اختلافات و دعواهای دوستانه طبیعی است، اما درگیری‌های مداوم و شدید با یک دوست می‌تواند نشان‌دهنده یک رابطه ناسالم باشد و بر روحیه و اعتماد به‌نفس فرزند شما تأثیر بگذارد.

3. کاهش عزت نفس دوستی ناسالم ممکن است عزت نفس فرزندتان را کاهش دهد. اگر او احساس بی‌ارزشی می‌کند یا فکر می‌کند به دلیل تأثیر دوستش کافی نیست، لازم است مداخله کنید.

4. تغییر علایق و سرگرمی‌ها کودکان از دوستان خود الگوبرداری می‌کنند، اما اگر تغییرات در علایق فرزندتان خیلی شدید و خارج از عرف معمول باشد، این نشانه‌ای از وابستگی ناسالم است.

چگونه فرزند خود را از دوستان نامناسب دور کنیم؟

1. برقراری ارتباط دوستانه با فرزند با فرزندتان صمیمانه صحبت کنید و فضایی امن فراهم کنید تا بتواند احساسات خود را با شما در میان بگذارد.

2. گوش دادن بدون قضاوت بدون پیش‌داوری و قضاوت به صحبت‌های فرزندتان گوش دهید و به او اطمینان دهید که می‌تواند به شما اعتماد کند.

3. تعیین مرزهای مشخص مرزهای سالمی را برای روابط دوستانه فرزندتان تعیین کنید و او را تشویق کنید که با گروه‌های متنوع‌تری از دوستان، از جمله دوستان مورد تأیید شما، وقت بگذراند.

1. آموزش تاب‌آوری و مهارت‌های اجتماعی تاب‌آوری و مهارت‌های اجتماعی به فرزندتان کمک می‌کند با چالش‌های زندگی و فشارهای اجتماعی مواجه شود و راهکارهای سالمی برای رفع آن‌ها پیدا کند.

2. مشاوره با روان‌شناس اگر احساس می‌کنید فرزندتان به حمایت بیشتری نیاز دارد، می‌توانید از مشاور کودک یا روان‌شناس کمک بگیرید تا راهنمایی حرفه‌ای دریافت کنید.

تمرکز بر ایجاد روابط سالم و مراقبت از علائم دوستی‌های ناسالم، کمک بزرگی به رشد عاطفی و اجتماعی کودک می‌کند.