منگوله پوستی چیست و آیا واگیر دارد؟ روشهای درمان پزشکی و خانگی

منگولههای پوستی یا اسکین تگها (Skin Tags) از شایعترین زائدههای خوشخیم پوستی هستند که معمولاً به شکل برآمدگیهای کوچک و نرم روی پوست ظاهر میشوند. در این مقاله، به بررسی علل ایجاد منگوله پوستی، روشهای تشخیص و درمان، تفاوت آن با زگیل تناسلی و نکات مهم پیشگیری از آن میپردازیم.
فهرست مطالب
- منگوله پوستی چیست؟
- آیا منگوله پوستی خطرناک است؟
- آیا منگولههای پوستی شایع هستند؟
- علت ایجاد منگوله پوستی چیست؟
- احتمال ایجاد منگوله پوستی چقدر است؟
- علائم منگوله پوستی چیست؟
- تشخیص منگوله پوستی چگونه است؟
- چه شرایط دیگری ممکن است شبیه منگوله پوستی به نظر برسند؟
- فرق منگوله پوستی با زگیل چیست؟
- درمان منگوله پوستی
- داروی درمان منگوله پوستی
- آیا میتوان از پماد تتراسایکلین برای منگوله پوستی استفاده کرد؟
- پیشگیری از منگوله پوستی
- درمان خانگی منگوله پوستی مجاز است؟
منگوله پوستی چیست؟
منگولههای پوستی (acrochordons) زائدههای کوچک، غیرسرطانی و معمولاً همرنگ پوست شما هستند. آنها اغلب به شکل تودهای از بافت پوست به نظر میرسند که از یک ساقه کوچک بیرون زدهاند. گاهی ممکن است تیرهتر باشند و شبیه خال برجسته به نظر برسند. اکثر منگولههای پوستی بین ۱ تا ۵ میلیمتر هستند اما برخی ممکن است تا چند سانتیمتر رشد کنند.
عکس منگوله پوستی
در ادامه، عکس منگوله پوستی از سایت healthdirect آورده شده است.
آیا منگوله پوستی خطرناک است؟
خیر. منگولههای پوستی (آکروکوردون) زائدههایی بسیار رایج و خوشخیم هستند که اگرچه از نظر ظاهری ممکن است ناخوشایند باشند اما خطرناک یا سرطانی نیستند و جای نگرانی ندارند. این برآمدگیهای کوچک و نرم که معمولاً با یک ساقه نازک به پوست متصلاند، اکثراً بدون درد بوده و مسری نیستند.
آیا منگولههای پوستی شایع هستند؟
بله، منگولهها یا تگهای پوستی شایع هستند. محققان تخمین میزنند که نیمی از بزرگسالان در طول زندگی خود حداقل یک منگوله پوستی خواهند داشت.
علت ایجاد منگوله پوستی چیست؟
چه چیزی باعث ایجاد منگولههای پوستی میشود؟ آکروکوردونها زمانی ایجاد میشوند که بدن سلولهای اضافی در لایههای بالایی پوست تولید میکند. آنها معمولاً در چینهای پوستی و نواحی که حرکت طبیعی باعث سایش پوست روی خودش میشود، تشکیل میشوند. منگولههای پوستی اغلب در این نواحی رشد میکنند:
- زیر بغل
- پلکها
- کشاله ران
- گردن
- زیر سینهها
- اندامهای تناسلی
احتمال ایجاد منگوله پوستی چقدر است؟
احتمال ایجاد منگولههای پوستی با افزایش سن بیشتر میشود. همچنین اگر به هر کدام از موارد زیر دچار باشید، احتمالاً در معرض ابتلا قرار دارید:
- سابقه خانوادگی منگولههای پوستی
- ابتلا به بیماریهایی مانند دیابت، چاقی یا اختلالات پوستی
نقل قول از:
American Academy of Dermatology Association
You also have a higher risk of developing skin tags if you have diabetes, metabolic syndrome (high blood pressure, unhealthy blood sugar levels, extra fat around your waist, or unhealthy cholesterol levels), or a blood relative has skin tags.
ترجمه:
اگر به دیابت یا سندروم متابولیک (شامل فشار خون بالا، قند خون غیرطبیعی، تجمع چربی در ناحیه شکم یا سطح ناسالم کلسترول) مبتلا باشید، یا یکی از اعضای خانوادهتان دچار منگوله پوستی باشد، احتمال ایجاد منگولههای پوستی در شما بیشتر است.
علائم منگوله پوستی چیست؟
منگولههای پوستی معمولاً هیچ علائمی ایجاد نمیکنند. در برخی موارد، اصطکاک ناشی از سایش منگوله پوستی با پوست، لباس یا جواهرات ممکن است باعث ناراحتی یا خونریزی شود.
تشخیص منگوله پوستی چگونه است؟
پزشکان پس از یک ارزیابی مختصر، منگولهی پوستی (آکروکوردون) را تشخیص میدهند. آنها در مورد سابقه سلامتی شما سؤال خواهند کرد و به شرایطی که خطر ابتلا به تگهای پوستی را افزایش میدهد، توجه ویژهای خواهند داشت. یک معاینه سریع به رد کردن ضایعاتی که ممکن است شبیه منگوله پوستی باشند، کمک میکند.
چه شرایط دیگری ممکن است شبیه منگوله پوستی به نظر برسند؟
- خالها
- زگیلها، از جمله زگیل تناسلی
- سرطان پوست
- بیماریهای پوستی مانند کراتوز سبورئیک (Seborrheic keratosis) که باعث ایجاد لکههای زگیل مانند میشود
فرق منگوله پوستی با زگیل چیست؟
منگوله پوستی (اسکین تگ) و زگیل تناسلی هر دو ممکن است بهصورت برآمدگیهای پوستی ظاهر شوند اما تفاوتهای مهمی در ماهیت، ویژگیها و خطرات آنها وجود دارد. در ادامه، به بررسی دقیق این تفاوتها میپردازیم:
ویژگیهای ظاهری و محل رشد
- منگوله پوستی (اسکین تگ): منگولههای پوستی، زائدههای کوچک و نرم پوستی هستند که معمولاً همرنگ پوست بوده و از طریق یک ساقه نازک به پوست متصل میشوند. این زائدهها بهندرت در نواحی تناسلی رشد میکنند و بیشتر در نواحی مانند زیر بغل، گردن، زیر سینهها یا کشاله ران دیده میشوند.
- زگیل تناسلی: زگیلهای تناسلی زائدههای پوستی کمی برجسته هستند که اغلب در نواحی تناسلی و مقعدی رشد میکنند. آنها ممکن است همرنگ پوست، صورتی یا کمی تیرهتر باشند و بهصورت خوشهای ظاهر میشوند.
خطرات و واگیردار بودن
- منگوله پوستی: این زائدهها کاملاً بیخطراند و واگیر نیستند. منگولههای پوستی هیچگونه خطر جدی برای سلامتی ایجاد نمیکنند و بیشتر از نظر ظاهری ممکن است آزاردهنده باشند.
- زگیل تناسلی: زگیلهای تناسلی بسیار خطرناک و واگیردار هستند. این زائدهها معمولاً توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشوند و میتوانند بهراحتی به دیگر نواحی بدن فرد یا به شریک جنسی منتقل شوند. برخی انواع HPV حتی میتوانند خطر ابتلا به سرطان، بهویژه سرطان دهانه رحم را افزایش دهند.
علائم و عوارض
- منگوله پوستی: معمولاً بدون علامت هستند و تنها در صورت اصطکاک با پوست، لباس یا جواهرات ممکن است باعث ناراحتی یا خونریزی شوند. این زائدهها نیازی به درمان فوری ندارند و با مراجعه به پزشک، قابل حذف شدن هستند.
- زگیل تناسلی: این زائدهها اغلب با علائمی مانند خارش شدید، درد یا سوزش همراه هستند. زگیل تناسلی نیاز به درمان فوری پزشکی دارد زیرا درمان خانگی برای آن چندان موثر نیست و عدم درمان بهموقع میتواند منجر به عوارض جدی مانند سرطان شود.
تشخیص و درمان
- منگوله پوستی: تشخیص منگوله پوستی معمولاً با معاینه بالینی توسط پزشک انجام میشود و نیازی به آزمایش خاصی ندارد. روشهای درمانی شامل جراحی یا لیزر یا است.
- زگیل تناسلی: تشخیص قطعی زگیل تناسلی نیازمند تستهای آزمایشگاهی مانند آزمایش HPVاست. درمان این زائدهها باید تحت نظر پزشک و با روشهای پزشکی مانند داروهای موضعی، لیزر یا جراحی انجام شود.
بیشتر بخوانید: از کجا بفهمیم زگیل تناسلی داریم؟ علائم در زنان و مردان + ۵ علامت بهبود آن
درمان منگوله پوستی
اگر از ظاهر منگوله پوستی خود ناراحت نیستید و دردی ایجاد نمیکند، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. در واقع، اکثر تگهای پوستی به درمان احتیاج ندارند. برخی ممکن است خود به خود بیفتند.
روشهای زیادی برای برداشتن برچسب پوستی وجود دارد. درمان معمولاً طی یک فرآیند در مطب پزشک انجام میشود و ممکن است شامل استفاده از موارد زیر باشد:
- ابزار تیز مانند تیغ جراحی برای تراشیدن یا بریدن آن
- گاز بسیار سرد (نیتروژن مایع) برای فریز کردن آن
- حرارت (کوتر کردن / سوزاندن) برای سوزاندن آن یا بند آوردن خونریزی
پماد برای درمان منگوله پوستی
بسیاری از افرادی که با منگولههای پوستی مواجه هستند، به دنبال استفاده از پماد یا کرم برای حذف این زائدههای پوستی میروند. در برخی داروخانهها یا فروشگاههای آنلاین، محصولاتی تحت عنوان پماد یا کرم برای از بین بردن منگوله پوستی یا زگیل گوشتی عرضه میشود. فروشندگان این محصولات ادعا میکنند که با استفاده از این پمادها، نیازی به مراجعه به پزشک یا انجام روشهای جراحی و لیزر نیست.
با این حال، این تصور کاملاً نادرست است. گزارشها نشان میدهد که استفاده از پمادهای غیرتجویزی برای حذف منگولههای پوستی میتواند به زخمهای عمیق و عوارض جدی منجر شود. به همین دلیل، اکیداً توصیه میشود از مصرف خودسرانه این نوع پمادها خودداری کنید. تنها از پمادها یا کرمهایی استفاده کنید که توسط متخصص پوست و پس از انجام روشهای درمانی مانند لیزر تجویز شدهاند.
داروی درمان منگوله پوستی
پس از حذف منگوله پوستی با لیزر، مراقبت صحیح از ناحیه درمانشده برای جلوگیری از عوارضی مانند التهاب، عفونت یا تیرگی پوست بسیار حیاتی است. پماد زینک اکساید یکی از بهترین گزینهها برای این منظور محسوب میشود. این پماد به دلیل خواص ترمیمکننده قوی، به بازسازی پوست آسیبدیده کمک میکند. همچنین، خاصیت ضدآفتاب آن از نفوذ اشعههای مضر خورشید جلوگیری کرده و مانع تیره شدن جای زخم میشود.
آیا میتوان از پماد تتراسایکلین برای منگوله پوستی استفاده کرد؟
بهطور کلی پمادی برای از بین بردن خال گوشتی (منگوله پوستی) وجود ندارد اما برخی افراد میگویند که استفاده از پماد تتراسایکلین برای برداشتن منگولههای پوستی موثر بوده است.
پیشگیری از منگوله پوستی
برای جلوگیری از ایجاد منگوله پوستی، نکات زیر را رعایت کنید:
- حفظ وزن سالم
- ورزش منظم
- پرهیز از استفاده از جواهرات و لباسهایی که ممکن است با پوست شما اصطکاک داشته باشند
درمان خانگی منگوله پوستی مجاز است؟
خیر. درمان خانگی منگوله پوستی با خطرات و عوارض زیر همراه است:
- جای زخم
- خونریزی بیش از حد
- عفونت
- برداشت ناقص برچسب پوستی، به این معنی که احتمال بازگشت آن زیاد است
- آسیب به پوست سالم اطراف
سخن پایانی
منگولههای پوستی (Skin Tags) رایج هستند و به احتمال زیاد شما هم در طول زندگی خود یکی از آنها را تجربه خواهید کرد. اگرچه ممکن است از نظر زیبایی ناخوشایند باشند اما غیرسرطانی هستند و نباید باعث نگرانی شوند. اگر ظاهر آنها شما را آزار میدهد یا به دلیل تماس با پوست، جواهرات یا لباس دچار سایش و تحریک میشوند، میتوانید آنها را بردارید. مراجعه به یک پزشک باتجربه برای برداشتن منگوله پوستی، خطر عوارض را کاهش داده و خطر ایجاد جای زخم (اسکار) را به حداقل میرساند.