رابطه هوش و دندان درآوردن نوزاد _ از شایعه تا واقعیت

زمان طبیعی دندان درآوردن

به طور معمول، اولین دندان شیری نوزاد بین ماه‌های ششم تا هشتم ظاهر می‌شود، هرچند در برخی کودکان این زمان زودتر (چهار ماهگی) یا دیرتر (تا یک‌سالگی) است. عوامل ژنتیکی، تغذیه، وضعیت سلامتی، و حتی شرایط بارداری مادر در زمان دندان‌درآوردن نقش دارند.

باور عمومی درباره هوش و دندان درآوردن

در فرهنگ‌های مختلف، دندان درآوردن زودهنگام یا دیرهنگام گاه به عنوان نشانه‌ای از باهوشی یا کندذهنی کودک تعبیر می‌شود. برای مثال، گفته می‌شود نوزادی که زودتر از همسالانش دندان درمی‌آورد، مغزی فعال‌تر دارد یا رشد ذهنی‌اش سریع‌تر است. با این حال، علم پزشکی تاکنون چنین ارتباط مستقیمی را تایید نکرده است.

بیشتر بخوانید: علائم دندان در آوردن بچه چیست و چه مراقبت‌هایی لازم است؟

دیدگاه علمی درباره رابطه هوش و دندان درآوردن

تحقیقات علمی نشان داده‌اند که زمان دندان درآوردن بیشتر به عوامل فیزیولوژیک و ژنتیکی مرتبط است تا عملکرد ذهنی. به عبارتی، سرعت رشد استخوان‌ها، عملکرد غدد و سطح کلسیم بدن کودک تعیین‌کننده زمان دندان درآوردن است، نه میزان هوش یا عملکرد شناختی مغز.

از سوی دیگر، رشد هوشی نوزاد بیشتر به عواملی مانند تغذیه مغز (به‌ویژه دریافت اسیدهای چرب ضروری، آهن و ید)، تحریکات محیطی، ارتباط عاطفی با والدین و کیفیت خواب بستگی دارد.

چرا بعضی نوزادان زودتر یا دیرتر دندان درمی‌آورند؟

زود یا دیر درآوردن نوزاد دلایل علمی مختلفی دارد و ارتباطی با هوش جنین ندارند.

 دلایل زود دندان درآوردن نوزاد:

از جمله  دلایل زود دندان درآوردن نوزاد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ژنتیک قوی: برخی کودکان به دلیل ویژگی‌های ژنتیکی خانواده‌شان زودتر دندان درمی‌آورند.
• رشد سریع جسمی: کودکانی که از نظر وزن و قد رشد سریع‌تری دارند، ممکن است دندان‌هایشان هم زودتر ظاهر شود.
• تغذیه خوب: دریافت کافی کلسیم و ویتامین D می‌تواند به رشد سریع دندان‌ها کمک کند.
• تولد نارس نبودن: نوزادان کامل و سالم معمولاً زودتر دندان درمی‌آورند.

دلایل دیر دندان درآوردن نوزاد:

• ژنتیک خانواده: در برخی خانواده‌ها، رویش دندان‌ها به طور طبیعی دیرتر اتفاق می‌افتد.
• کمبود مواد مغذی: کمبود کلسیم، ویتامین D و فسفر می‌تواند باعث تأخیر در رویش دندان شود.
• نوزادان نارس یا کم‌وزن: این کودکان معمولاً دندان‌هایشان دیرتر ظاهر می‌شود.
• اختلالات هورمونی یا رشد استخوان: مشکلات تیروئید یا رشد استخوانی می‌تواند روی زمان دندان‌درآوردن تاثیر بگذارد.
• بیماری‌های مزمن یا شرایط پزشکی خاص: برخی بیماری‌ها ممکن است روند طبیعی دندان‌درآوردن را به تأخیر بیندازد.

آیا دندان‌درآوردن زودهنگام می‌تواند نشانه‌ای از رشد مغزی باشد؟

برخی مطالعات کوچک اشاره کرده‌اند که کودکان با رشد عمومی سریع‌تر (از جمله رشد حرکتی و جسمی) ممکن است زودتر دندان درآورند، اما این رشد همزمان لزوماً به معنی هوش بالاتر نیست. مغز و بدن در دو مسیر رشد متفاوت اما هماهنگ عمل می‌کنند، بنابراین کودک ممکن است از نظر فکری بسیار فعال باشد ولی دندان‌هایش دیرتر دربیاید و بالعکس.

بیشتر بخوانید: مراحل رشد نوزاد تا یک سالگی ـ راهنمای کامل ماه به ماه

نشانه‌های هوش بالای نوزاد

نشانه‌های واقعی هوش بالای نوزاد بیشتر به رفتارها، واکنش‌ها و تعاملات او با محیط مربوط می‌شود و ربطی به زمان دندان‌درآوردن ندارد. این نشانه‌ها معمولاً شامل موارد زیر هستند:

1. کنجکاوی و توجه به محیط: نوزاد به اشیا، صداها و حرکات اطرافش واکنش نشان می‌دهد. تلاش می‌کند اشیا را لمس، نگه دارد یا به دهان ببرد تا با آنها آشنا شود.
2. توانایی یادگیری سریع: به سرعت الگوهای تکراری را یاد می‌گیرد، مثل تشخیص صدا یا لبخند والدین. یاد می‌گیرد که با گریه یا صدا خواسته خود را بیان کند.
3. واکنش‌های اجتماعی و عاطفی پیشرفته: از سنین پایین با دیگران ارتباط برقرار می‌کند، لبخند می‌زند یا صداهای متنوع تولید می‌کند. به حالات چهره والدین واکنش نشان می‌دهد و احساسات را تشخیص می‌دهد.
4. تمرکز و دقت نگاه: مدت زمان بیشتری روی اشیا یا فعالیتی خاص متمرکز می‌شود. جزئیات محیط را بهتر از نوزادان هم‌سن خود مشاهده و بررسی می‌کند.
5. تلاش برای حل مسئله: راه‌های مختلف برای رسیدن به هدف را امتحان می‌کند، مثل گرفتن اسباب‌بازی که دورتر است. خلاقیت اولیه در استفاده از ابزارها یا اشیا نشان می‌دهد.
6. توسعه سریع زبان و صداها: صداهای مختلف تولید می‌کند و تلاش می‌کند با دیگران حرف بزند. درک اولیه از کلمات و جملات ساده را نشان می‌دهد و به نام خود واکنش می‌دهد.
7. توانایی حافظه بالا: اشیا یا افراد را بعد از مدت کوتاهی می‌شناسد. الگوهای تکراری در بازی یا محیط را به خاطر می‌سپارد.

عوامل موثر بر رشد هوشی نوزاد

برای پرورش هوش کودک، به جای توجه به زمان دندان‌درآوردن، بهتر است روی موارد زیر تمرکز شود:

• تغذیه با شیر مادر یا شیر خشک غنی از مواد مغذی
• بازی و ارتباط کلامی با نوزاد
• خواب کافی و منظم
• توجه به سلامت جسمی و رشد حسی-حرکتی
• محیط خانوادگی آرام و پرمحبت

غذای مقوی برای کمک به دندان درآوردن نوزاد

برای تحریک رشد دندان‌ها می‌توانید از مواد غذایی زیر استفاده کنید:

• هویج پخته یا بخارپز: نرم و مقوی، جویدن آن برای لثه مفید است.
• سیب پخته یا رنده شده: سرشار از ویتامین C و فیبر، به تحریک رشد دندان کمک می‌کند.
• کدو حلوایی بخارپز: نرم، شیرین و سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی.
• کرفس یا خیار نرم شده: برای لثه مفید و جویدن آن باعث تقویت فک می‌شود.
• موز له شده یا پوره میوه‌های دیگر: نرم و قابل جویدن برای لثه‌های حساس.
• نان تست یا بیسکویت نرم مخصوص نوزاد: تقویت لثه و مهارت جویدن.
• ماست یا پنیر نرم: منبع کلسیم و پروتئین برای رشد دندان‌ها.
• غلات پخته و نرم: مثل جو دوسر یا برنج نرم که غنی از ویتامین‌ها و انرژی است.

بیشتر بخوانید:  برنامه غذایی نوزاد تا یک سالگی

سخن پایانی

هیچ پژوهش علمی معتبری تاکنون رابطه بین هوش و دندان درآوردن نوزاد را نشان نداده است. این دو پدیده از مسیرهای زیستی متفاوتی تاثیر می‌پذیرند. بنابراین والدین باید دندان درآوردن را تنها به عنوان یکی از مراحل طبیعی رشد جسمی نوزاد ببینند، نه معیاری برای قضاوت درباره هوش یا استعداد او. توجه به تغذیه، محبت و تحریکات ذهنی روزانه، نقش بسیار مهم‌تری در رشد ذهنی کودک دارد.