اگر نوزاد پس از تولد قادر به دفع بیلی روبین نباشد، سطح این ماده در خون او افزایش پیدا می کند و ممکن است نوزاد دچار یرقان شود که با زرد شدن رنگ پوست و سفیدی چشم ها همراه است. سطح بیلی روبین معمولاً برای مدت ۳ تا ۴ روز پس از تولد افزایش می یابد و سپس افت پیدا می کند.
متخصص اطفال و پرستاران نوزاد را با بررسی رنگ پوست او از نظر وجود یرقان کنترل می کنند. ممکن است برای سنجش میزان بیلی روبین خون نوزاد، در بیمارستان یا مطب پزشک، آزمایش خون انجام شود.
یرقان نوزادی را با نوردرمانی در بیمارستان یا در منزل و با استفاده از محفظه های مخصوص یا پتوهای دارای فیبرنوری ، تحت درمان قرار می دهند. نور این وسیله ها به پوست نفوذ می کند و بیلی روبین را از بین می برد. اگر سطح بیلی روبین خون بالا باشد، ممکن است خون نوزاد تعویض گردد.
بالا بودن بیش از حد سطح بیلی روبین(هیپربیلی روبینمی ) در نوزادان باعث نگرانی پزشکان می شود چرا که خطر بروز یک اختلال جدی به نام کرن ایکتروس وجود دارد. کرن ایکتروس بیشتر در نوزادان نارس دیده می شود. اگر نوزاد مبتلا به کرن ایکتروس زنده بماند، ممکن است دچار اختلالات عصبی ، اسپاسم عضلانی ، عدم هماهنگی عضلانی و درجات مختلفی از عقب ماندگی ذهنی شود. با این حال کرن ایکتروس در نوزادان اختلالی نادر است.
