تکرر ادرار در بارداری، کاهش احتمال ابتلا

پس از تایید بارداری شما توسط پزشک، یکی از مسائلی که باعث تفهیم بارداری شما می‌شود، سفرهای بی ‌شمار و غیرمعمول شما به توالت و یا همان تکرر ادرار است. زیرا یکی از اولین نشانه‌ های بارداری ضرورت تخلیه مثانه در دفعات بیشتر است. البته این مسئله در سه ماهه اول و سوم مشکل‌ سازتر می‌شود. احتمالاً در سه ماهه اول از علت آن متعجب باشید، چرا که در این مرحله از بارداری نه شکمتان بزرگ شده است و نه ظاهرتان تغییری کرده است. اما حقیقت این است که جنین داخل رحمتان به اندازه‌ای رشد کرده است که حضور خود را آشکار سازد و همان‌ طوری که بزرگ‌ تر می‌شود به مثانه شما فشار بیشتری خواهد آورد.
در آخرین هفته‌های بارداری، ناراحتی مثانه دوباره نمایان می‌گردد، زیرا بچه در پائین لگن جای گرفته و با مثانه درگیر شده و به آن فشار می‌ آورد.

دلیل زیاد دستشویی رفتن در طی بارداری frequent urination during pregnancy
علت دیگری که برای رفتن به توالت وجود دارد، این ‌است ‌که در دوران بارداری کلیه های شما برای دفع مواد زائد بدن خود و فرزندتان ادرار بیشتری تولید می ‌کند. این ادرار اضافی به این معناست که در مواقع بیشتری مثانه شما پُر می‌ شود و بدیل کم شدن فضای داخل شکمتان ( رحم بزرگ شده) مثانه شما از اطراف در فشار قرار گرفته‌ است و دیگر به اندازه سابق گنجایش ندارد. حتی اگر مصرف مایعات را محدود کنید نیز، باید ادرار اضافه‌ای ( شما و جنینتان) را که کلیه ها تولید می‌ کند را خارج کنید.
مهم این است که متوجه شوید، نوشیدن آب کمتر خوب نیست. زیرا نوشیدن حداقل 8 لیوان آب در روز به منظور برقراری سلامت مجاری ادراری ضروری است.
کمتر کردن مصرف آب، بمنظور کاهش دفعات دفع ادرار، می ‌تواند باعث توقف بیشتر ادرار در مثانه شده و احتمال عفونی شدن آن ‌را افزایش دهد. تولید ادرار بیشتر و جای کمتر و تاثیر هورمون‌ها و حضور جنین، همگی بر عملکرد مثانه تاثیر می ‌گذارند.
میزان بالای هورمون پروژسترون در بدن بر عملکرد ماهیچه‌های مثانه تاثیر گذاشته و باعث کاهش تحمل فشار و کاهش قدرت کنترل دریچه خروجی مثانه می ‌شود. ممکن است "میزنای" (لوله باریکی که ادرار را از کلیه‌ ها به مثانه می‌ برد "میزنای" یا "حالِب" نام دارد) تحت تاثیرات شُل کنندگی هورمون ریلاکسن، پیچ و تاب خورده و امکان گیرکردن ادرار در این پیچ خوردگی ‌ها و احتمال عفونت را افزایش دهد.

عفونت مجاری ادرار UTI) urinary tract infection) چیست؟
عفونت مجاری ادرار، عفونتی است که تقریباً ممکن است در هرکجای مجرای اداری شما بوجود آید. در "کلیه‌ها" که ادرار را تولید می‌ کند، در "میزنای" که ادرار را به مثانه می ‌فرستد، یا در "خود مثانه" و یا "مجرای خروج مثانه" که ادرار را به خارج بدن شما هدایت می‌ کند.
در دوران بارداری، مثانه شما زمینه مناسبی برای تولید باکتری‌ها دارد. این میکروب در هر قسمتی از مجاری ادرار که تولید شود به سرعت زاد و ولد می‌کند. زیرا تمامی اجزاء مجاری ادرار توسط رحم بزرگ شده شما تحت فشار هستند. آن فشار، به علاوه ی خواص شُل ‌کننده هورمون پروژسترون و تاثیر آن بر ماهیچه‌های بدن، احتمال بوجود آمدن عفونت را بیشتر کرده و امکان اینکه "باکتری‌های روده‌ای" (که به آرامی روی پوست و درون مدفوع شما زندگی می‌کنند)، وارد مجاری ادرار شما شده و برای خود آشیانه ‌ای بسازند را بیشتر می‌کند.
از آنجایی که در اغلب موارد، عفونت ساده مثانه نشانه‌ ای ندارد، فقط زمانی متوجه ابتلاء به آن می‌ شوید که پزشکتان برای شما آزمایش ادرار بنویسد. اما عفونت‌ های بخش‌های دیگر مجاری ادرار همگی با نشانه ‌هایی قدرتمندی خود را آشکار می‌سازند که شامل:
- درد یا سوزش زمان ادرار کردن.
- دفعات بیشتر ادرار.
- گرفتگی و درد در ناحیه پائین شکم.
- تیره و کدر شدن ادرار یا ادراری که بوی تندی دارد.

پیشگیری و درمان عفونت ادراری در طی بارداری
تشخیص عفونت ادراری به سادگی از نمونه ادرار قابل تشخیص است. درمان عفونت مجاری ادرار نیز به سهولت و با استفاده از یک دوره آنتی‌بیوتیک انجام شده و در دوران بارداری نیز ایمن است. اما نکاتی وجود دارند که برای کاهش احتمال ابتلاء به عفونت مجاری ادرار قابل اجرا هستند:
- آب زیادی بنوشید.
- اغلب رنگ ادرار خود را بررسی کنید، اگر تیره است و به رنگ کاه نیست، نشان می دهد که به اندازه کافی مایعات - مصرف نمی‌ کنید.
- ادرار خود را نگه ندارید.
- زمانی‌ که ادرار می‌ کنید، بر تخلیه کامل آن تمرکز کنید.
- پس از استفاده از توالت، خود را از جلو به عقب پاک کنید.
- آلت تناسلی خود را به خوبی تمیز کنید.
- از مصرف اسپری‌های آلت تناسلی و پودرها خودداری کنید.
- زیرجامه‌ای تمام نخی بپوشید.
- به جای حمام رفتن، دوش بگیرید. پیش از استفاده از وان محیط را کاملاً تمیز و ضد عفونی کنید.
- ادرار کردن بلافاصله بعد از تماس جنسی و نوشین ۲ لیوان آب قبل و بعد از هر تماس.
- مصرف منظم ویتامین سی یا نوشیدن آب انگور برای اسیدی کردن ادرار تا محیط برای رشد باکتری نامساعد شود.
نکته مهم: در حالی‌که عفونت‌های مجاری ادرار بخصوص در قسمت انتهایی مجرای ادرار بسیار ناخوشایند است، ولی خطر جدی‌ تر این‌است‌ که باکتری‌ها به سمت بالا و به طرف کلیه ‌های شما حرکت کنند. اگر این اتفاق رخ دهد و عفونت‌ های کلیه درمان نشوند، می‌تواند بسیار خطرناک باشد. نشانه‌های عفونت کلیه شامل:
- تب شدید، تشنج و عرق کردن.
- درد در نواحی پایین کمر.
- حالت تهوع و استفراغ.
اگر دچار هر نشانه‌ای از عفونت کلیه دارید، فوراً با پزشک تماس بگیرید.