مدرسه رفتن کودک، چگونه آماده اش کنیم؟

ورود به یک محیط جدید و ارتباط با افراد نا آشنا و تغییر برنامه روزانه برای هر فردی اضطراب آور و تنش زا است و این مسئله در کودکان کمرو، کلاس اولی و جابجایی مدرسه شایع تر و شدیدتر خواهد بود.
برای به حداقل رساندن تنش و آماده کردن کودک برای ورود به مدرسه توجه به نکات زیر می تواند بسیار کمک کننده باشد.

توجه به سن کودک
سن و مرحلۀ تکاملی کودک و دغدغه های فکری مخصوص آن سنین را در نظر داشته باشید.

آشنا کردن کودک با محیط مدرسه
چند روز تا یکی دو هفته مانده به شروع مدرسه و نه زودتر، با هماهنگی قبلی کودک را به مدرسه ببرید (بسیار خوب خواهد بود که در صورت امکان کودکی بزرگتر از او که در همان مدرسه می رود او را نیز همراهی کند) و تمامی قسمت های مدرسه را به او نشان دهید که شامل کلاس او، دستشویی، بوفه، اتاق ناظم و مدیر مدرسه است.
اگر مدرسه مراسم صبحگاهی داشته باشد بهتر است توضیحاتی مختصر در مورد نحوۀ اجرای آن داده شود. دیدار از مدرسه برای دو تا سه بار و گذراندن مدتی در آن در ایجاد آرامش و احساس تعلق به مدرسه در کودک بسیار مفید خواهد بود.

ملاقات با معلم
اگر امکان پذیر باشد، چند روز قبل از شروع مدرسه به اتفاق فرزندتان سری به مدرسه زده و معلم او را ملاقات کنید و در حضور فرزندتان قواعد اصلی حاکم بر مدرسه و کلاس درس، محل دستشویی و محل نگهداری وسایل شخصی را با کلمات ساده بپرسید.
اکثر معلمان در گفتگو با کودکان صبور بوده و در پرسش از آنها منتظر می مانند تا یخ کودک آب شود و خودش پاسخ دهد. شما فقط زمانی دخالت کنید و به جای او پاسخ سؤالات را دهید که مکث او بیش از حد طول بکشد و یا جواب را نداند.

تمرین در منزل
از چند روز قبل از شروع مدرسه با بازی های نمایشی و ایفاء نقش (معلم و شاگرد، همکلاسی، ناظم و شاگرد، ...) طریقۀ صحیح سؤال کردن، اجازه گرفتن، معرفی خود، درخواست کمک و دیگر مسائل مرتبط با مدرسه را در قالب بازی چند بار تمرین کنید و نحوۀ برخورد با مسائل خاص را به او توضیح دهید. (مورد اذیت قرار گرفتن، تاخیر شما در مراجعه به مدرسه، وجود درد و ناراحتی خاص و ... )
همچنین بایستی از چند روز قبل از شروع مدرسه، برنامۀ روزانۀ او براساس الگوی جدیدی که در مدرسه خواهد داشت شروع و تنظیم شود (ساعت خواب، زمان و طول مدت تماشای تلویزیون و ...).

اولین روزهای مدرسه
- احساسات و عواطف کودک را درک کنید و تایید کنید و بگویید که بیشتر کودکان نیز تا حدی نگران و هیجان زده هستند.
- خونسردی خود را حفظ کنید و ابراز دلتنگی برای او نکنید و اوقات خوبی را که در پیش خواهد داشت متذکر شوید (به به! بازی با بچه ها و ...).
- حتی اگر کودک سرویس دارد یا مدرسۀ او نزدیک بوده و پیاده می رود بهتر است در روز اول شما او را به مدرسه ببرید و در صورت خواست کودک و اجازۀ مدرسه او را تا سر کلاس همراهی کنید.
- در زمان ترک او بیش از حد تعلل نکنید و برای خداحافظی بیش از دو بار برنگردید.
- با والدین همکلاسی فرزندتان حال و احوالپرسی کنید و خود و فرزندتان را معرفی کنید.
- اگر از قبل ملاقاتی نداشته اید در همان هفتۀ اول مدرسه با معلم فرزندتان دیداری داشته باشید.
- در گفتگوهای روزانۀ پس از مدرسه وضعیت روانی او را ارزیابی کنید.
- در زمان برداشتن او از مدرسه بشاش و خوشحال باشید و از پرسیدن سؤالات ختم کننده با پاسخ مثبت یا منفی و یا سؤالات کلی خودداری کنید.

گفتگوهای مناسب روزانه بعد از مدرسه
گفتگوهای مناسب روزانه فرصت بسیار خوبی برای دست یابی به افکار و ذهن کودک و نیز تمرین بسیار خوبی برای کودک در ابراز خود است.
به عنوان یک اصل کلی، بایستی از طرح سؤالاتی که جواب بلی یا خیر دارند و یا بوی سرزنش، انتقاد و بازخواست و تفتیش می دهند، خودداری نمود. برخی از سؤالات باز و اشکار کننده عبارتند از:
- امروز چی یاد گرفتی که قبلاً نمیدونستی؟ (نه اینکه: چیز جدیدی امروز یاد گرفتی؟)
- با چند تا از همکلاسی هات صحبت کردی؟ یا امروز چه صحبت هایی کردی؟ (نه اینکه: با کی صحبت کردی؟ یا امروز با کسی صحبت کردی؟)
- امروز سر زنگ تفریح (یا کلاس یا ...) چه اتفاقی افتاد؟ (نه اینکه امروز مدرسه چه کار کردی؟)
- وقتی معلم سر امید داد زد چه فکری کردی؟ (نه اینکه: تو ترسیدی؟ یا فکر کردی که معلم ممکنه سر تو هم داد بزنه؟)
- امروز اتفاق یا موضوعی پیش اومد که ذهنت رو مشغول کنه و به فکرش باشی؟ (نه اینکه: امروز چه خبر بود؟)
- فکر می کنی چرا این کار رو کرد یا این حرف رو زد؟ (نه اینکه: تو چیزی گفتی یا کاری کردی؟)
- از چه چیز معلمت خیلی خوشت اومده؟ (نه اینکه: از معلمت خوشت میاد؟)
- از چیه زنگ تفریح خوشت اومده؟ (نه اینکه: زنگ تفریح رو دوست داری؟)