کاهش شنوایی در کودکان، شایع‌ترین علل

شایع‌ترین علل کاهش شنوایی در کودکان سرماخوردگی، عفونت پرده گوش، جرم گوش و آلرژی است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان این مطلب گفت: برای آگاهی از وضعیت شنوایی کودکان به معاینه دقیق گوش توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی، کودکان، داخلی و یا یک پزشک عمومی نیاز است، اگر در صورت تشخیص مشکل و ارائه یک درمان از سوی پزشک پس از دو تا سه هفته مشکل کودک حل نشد برای قدم بعدی معاینه تخصصی یک متخصص گوش و حلق و بینی ضروری است.
دکتر علی صفوی نائینی متخصص گوش و حلق و بینی تاکید کرد: اکثر عوامل کاهش شنوایی با درمان‌های ۱۰ تا ۱۴ روزه و یا دو تا سه هفته‌ای باید به سطح مطلوب طبیعی برسند، اگر نرسند باید وضعیت گوش کودک از نظر مواردی همچون بزرگی لوزه سوم مورد بررسی قرار بگیرد.
عضو هیات علمی دانشگاه با اشاره به نازک بودن جمجمه اطفال، تاکید کرد: نباید کودکان را در معرض استفاده از تلفن همراه قرار داد، زیرا انرژی حرارتی تولید شده در گوشی می تواند به گوش داخلی و عناصر مرتبط آسیب برساند.
دکتر صفوی افزود: همچنین اگر کودکی صدای تلویزیون را بیش از حد نرمال بلند می کند و با درمان دو تا سه هفته ای پزشک عمومی و یا اطفال نتیجه نگرفته است، باید حتما توسط متخصص گوش و حلق و بینی مورد بررسی قرار بگیرد.
این متخصص با اشاره به اینکه بخشی از کاهش شنوایی ها مربوط به عصب گوش است، درباره راه‌های تشخیص مشکل شنوایی در کودکان زیر شش ماه یادآور شد: والدین می توانند با ایجاد صدا از طریق به هم کوباندن دو وسیله فلزی مانند در قابلمه، در فاصله یک متری در زمان خواب کودک، واکنش کودک را مورد بررسی قرار دهند.
عضو هیات علمی دانشگاه ادامه داد: همچنین والدین می توانند با بلند کردن تدریجی صدای تلویزیون در زمان خواب کودک و مقایسه زمان واکنش وی به صدا با گوش خودشان، میزان حساسیت شنوایی کودک خود را ارزیابی کنند و در صورت مشاهده هرگونه علامتی با مراجعه به پزشک پیگیر وضعیت شنوایی کودک شوند.
وی درباره راه های درمان کم شنوایی و ناشنوایی گفت: در اطفال زیر دو سال اگر کاهش شنوایی مربوط به عصب شنوایی باشد در مرحله اول راه حل استفاده از سمعک است، اگر سمعک موثر نباشد در اقدام بعدی ممکن است بیمار به کاشت حلزون نیاز پیدا کند.
این متخصص در ادامه تاکید کرد: تا سنین قبل از دبستان بسیار مهم است که والدین نسبت به وضعیت شنوایی فرزندشان توجه کنند، زیرا هرچقدر دیرتر متوجه مشکل شنوایی فرزندشان شوند در اقدامات درمانی موفقیت کمتری به دست می آید.
دکتر صفوی افزود: درست ادا نکردن کلمات، پاسخ نشان ندان به تحریکات صوتی و عدم واکنش هدفدار با چرخاندن سر و نگاه کردن چشم به محل تولید صدا از نشانه هایی است که باید والدین نسبت به آن ها حساس باشند و ارزیابی شنوایی را جدی بگیرند.
عضو هیات علمی دانشگاه درباره شنوایی کودکانی که سن آنها بین دبستان و دوره راهنمایی است، گفت: دلایل مشکلات شنوایی در این دوره سنی غالبا شامل جرم گرفتن گوش، سرماخوردگی، آلرژی، بزرگی لوزه و لوزه سوم است که اگر درمان های دارویی اولیه کافی نباشد، ممکن است به اقدامات جراحی نیاز شود.