بیماری مول یا بچه خوره، آنچه باید بدانید
حاملگی مولار یا پوچ که در میان عوام به بچه خوره نیز معروف است، زمانی رخ می دهد که در تخم بارور شده، به دنبال بروز اختلال در لقاح اسپرم و تخمک، ناهنجاری های خاصی وجود داشته باشد.
چند برابرشدن کروموزوم هادر حاملگی های طبیعی، تخم بارور شده دارای ۲۳ کروموزوم از پدر و ۲۳ کروموزوم از مادر است. در اغلب حامگلی های مولار کامل، کروموزوم های مادر در تخم بارور شده وجود ندارد و کروموزوم های پدر نسخه ای دیگر را تکثیر می کند، بنابراین دو نسخه از کروموزوم های پدر در تخم وجود دارد و هیچ کروموزومی از مادر در آن موجود نیست.در این حالت، جنین، کیسه جنینی یا هیچ بافت جفتی طبیعی وجود ندارد و جفت توده ای از کیسه های شبیه خوشه انگور را تشکیل می دهد.وجود کروموزوم های پدری در حاملگی مولار به معنای نقش داشتن پدر در این نوع حاملگی ها نیست. البته در بیشتر حاملگی های مولار جزئی، در تخم بارور شده کروموزوم های مکمل مادر نیز وجود دارد، اما کروموزوم های پدر دو برابر می شود، بنابراین به جای ۴۶ کروموزوم، ۶۹ کروموزوم وجود خواهد داشت.به این ترتیب در میان توده بافت غیرطبیعی که شبیه خوشه انگور است، چند بافت جفتی به وجود خواهد آمد و جنین رشد خود را آغار می کند، بنابراین ممکن است جنین یا فقط تعدادی بافت جفتی یا کیسه جنینی وجود داشته باشد. اما حتی اگر جنینی به وجود بیاید در بیشتر موارد آنقدر غیرطبیعی است که نمی تواند زنده بماند.با وجود ترس ناشی از این نوع بارداری های غیرطبیعی، پس از طی شدن دوره درمان این بیماری، نه تنها امکان بارداری مجدد وجود خواهد داشت، بلکه عوارض جسمی ناشی از حاملگی مولار نیز به طور کامل رفع خواهد شد.
بارداری در سن پایین یا بالا
اصلی ترین نشانه تشخیصی حاملگی مولار یا تومور های وابسته به جفت، بررسی سطح هورمون بارداری (بتا اچ سی جی) است که اگر بسیار بالاتر از حد بارداری های طبیعی باشد، شک این نوع حاملگی ها را افزایش می دهد. گرچه سونوگرافی نیز در صورتی که مول کامل باشد، یعنی جنینی تشکیل نشده باشد، در هفته های اول بارداری قابل تشخیص است.
این بیماری در خانم هایی که در سنین بسیار پایین (زیر 20 سال) یا خیلی بالا (بیش از 40 سال) باردار شوند، بیشتر دیده می شود. به بیان دیگر هر چه سن مادر بیشتر باشد، خطر بیماری بیشتر است.البته در برخی مطالعات دیده شده است مصرف درازمدت قرص های ضد بارداری و مصرف دخانیات نیز می تواند در بروز انواعی از مول موثر باشد. همین طور دیده شده که کمبود ویتامین A و ترکیباتی که بتاکاروتن دارد نیز می تواند زمینه ساز انواعی از بیماری مول باشد. همچنین ممکن است سن بالای پدر نیز از عوامل موثر در بروز این نوع حاملگی ها باشد.
متخصصان زنان و زایمان تاکید می کنند که یک حاملگی مولار می تواند ابتدا علائم یک حاملگی معمولی مانند خونریزی های پراکنده را داشته باشد، اما پس از مدتی لکه ها یا خونریزی بیشتری را به همراه خواهد داشت. این خونریزی می تواند شش هفته پس از حاملگی یا دیرتر از آن آغاز شود. همچنین ممکن است با حالت تهوع و استفراغ شدید، انقباض یا تورم شکم همراه باشد.دکتر عشوری به بزرگ شدن اندازه رحم بیش از حد معمول برای حاملگی چند هفته ای، پر کاری تیروئید یا وجود کیست های تخمدانی به عنوان نشانه های دیگر حاملگی مولار اشاره می کند و می گوید البته بررسی سطح هورمون بارداری و مشاهدات این بیماری می تواند به دنبال سقط یا حتی یک حاملگی طبیعی و پس از زایمان اتفاق بیفتد. در مورد مول های معمولی، اقدام برای کورتاژ (خارج کردن محصولات جفتی از رحم) به عنوان بهترین راهکار درمانی صورت می گیرد، اما در مورد مول های مهاجم (مول هایی که حالت بدخیمی دارد) نیاز به شیمی درمانی و بررسی های بیشتر دارد، زیرا ممکن است بیماری به جاهای دیگر از جمله ریه، کبد یا مغز انتشار پیدا کند و باعث خطرات بیشتری برای بیمار شود.
به گفته دکتر عشوری، خوشبختانه بیشتر مبتلایان به حاملگی های مولار حتی مبتلایان به انواع بدخیم آن به طور قطعی درمان می شوند و پس از پیگیری مناسب حداقل یکساله می توانند باردار شوند، یعنی احتمال این که حاملگی بعدی به دلیل شیمی درمانی با مشکلی روبه رو شود، وجود ندارد و احتمال بروز مول مجدد هم بسیار کم است.این متخصص زنان اضافه می کند: «در مول های معمولی پس از بررسی های شش ماهه و تائید پایین بودن سطح هورمون بتا اچ سی جی امکان بارداری مجدد وجود دارد. اما این بررسی ها در انواع بدخیم بیماری باید تا حداقل یک سال ادامه یابد و در این مدت نیز باید از قرص های پیشگیری از بارداری استفاده شود. خطر افزایش احتمال مرگ جنین، نقص مادرزادی، زایمان زودرس یا دیگر عواقب، پس از درمان حاملگی مولار وجود ندارد. البته انجام بررسی ها حتی پس از بارداری و زایمان نیز ضروری است.»یکی از سئوالات زنان باردار این است که آیا در صورت تشکیل نشدن قلب جنین باید سقط صورت پذیرد و یا به بارداری ادامه داد؟در این رابطه دکتر آرین جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی می گوید «قلب جنین از هفته ششم گاها و از هفته هفتم قطعا باید با سونوگرافی دیده شود و حتی نوار آن ترسیم شود و اگر دیده نشود یا حاملگی دیرتر اتفاق افتاده و یا جنین رشدش دچار اشکال است.
ولی در هفته دوازدهم حتما باید جنین دارای قلب با ضربان منظم بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ ضربه در دقیقه باشد، در غیر این صورت جنین از بین رفته و حتما باید سقط شود.ادامه دادن به حاملگی جنین فاقد قلب برای مدت بیش از یک ماه گاهی ممکن است تغییرات هیداتیفرم یا بچه خوره را به وجود آورد که توجه و دقت درمانی بیشتری را می طلبد. دکتر شیرین گودرزی اظهار کرد: در حقیقت حاملگی مولار یا بچه خوره نوعی حاملگی غیرعادی و علائم آن مانند حاملگی است و امکان دارد بیمار در اوایل دچار لکه بینی ، استفراغ های شدید و فشار خون بالا شود. حتی در موارد پیشرفته عوارض بیشتری را مانند علائم پرکاری تیروئید نیز نشان می دهد. وی هشدار داد: مول با سونوگرافی قابل تشخیص است و شکلی که در سونو دیده می شود یک جنین عادی نیست. بلکه یک جفت غیر عادی و به صورت خوشه انگوری است و گاهی بیمار می تواند آن را از خود دفع کند. به همین دلیل تشخیص سریع این بیماری مهم است و می تواند سریع پیشرفت نموده و به جاهای دیگر بدن مانند کبد و ریه نیز دست اندازی کند. وی ادامه داد: قدم اصلی و اساسی درمان بعد از تشخیص، تخلیه آنها می باشد که با کورتاژ معمولی حاملگی متفاوت است.چراکه به دلیل عوارض زیاد و خطر خونریزی و یا آمبولی این ذرات دانه انگوری یک عمل پر خطر به شمار می رود. بنابراین به طور حتم باید از روش ساکشن کورتاژ آن هم توسط فردی متبحر و با حوصله انجام شود تا خطر پارگی رحم نیز کاهش یابد.به گفته فوق تخصص سرطان های زنان خوشبختانه ماهیت این بیماری به گونه ایست که خودش را خیلی سریع نشان می دهد و سریع هم درمان می شود اما به شرط این که بیمار پیگیری اش را رها نکند و در دفعات بعدی بیمار می تواند حاملگی طبیعی داشته و بچه سالمی به دنیا آورد
چه درمانی برای حاملگی مولار وجود دارد؟
چنانچه تشخیص دهند که حاملگی شما از نوع مولار است، به D&C (اتساع و کورتاژ) یا کورتاژ ساکشن جهت برداشتن بافت غیر طبیعی نیاز پیدا خواهید کرد. این عمل را می توان تحت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام داد. همچنین پزشکان می‌توانند از راه درون وریدی درد شما را تسکین دهند.در عمل D&C، پزشک سپکیولم را وارد مهبل کرده و گردنه رحم و مهبل را با یک محلول ضد عفونی کننده تمیز و گردنه رحم را با میله های فلزی باریکی متسع می کند. وی سپس یک لوله پلاستیکی تو¬خالی را از داخل گردنه رحم (سرویکس) عبور داده و بافت مربوط به جنین را به درون آن مکش می‌کند.در نهایت، وی با استفاده از یک وسیله قاشق مانند به نام کورت curette به آرامی مابقی بافت به جا مانده را از روی دیواره های رحم بر می‌دارد.به احتمال زیاد در این مرحله با اشعه X از سینه تان عکس بگیرند تا ببینند آیا سلول‌های غیر طبیعی به ریه ها انتشار یافته اند یا خیر. به ندرت اتفاق می افتد که این سلول‌ها به جاهای دیگر بدن انتشار یابند، اما اگر چنین شود، ریه ها بیشتر از هر جای دیگری در معرض تهدید قرار دارند.ممکن است پزشکتان بخواهد میزان hCG خون شما را هفته ای یک بار اندازه بگیرد تا
اطمینان حاصل کند که در حال کاهش یافتن است ( این کاهش بیانگر این است که دیگر هیچ بافت مولاری وجود ندارد). هنگامی که سطح این هورمون به مدت چند هفته متوالی به صفر برسد، هنوز هم لازم است که تا یک سال، هر یک ماه یا دو ماه یک بار اندازه گیری شود.
چگونه می توانم با احساس ترس و شکستم کنار بیایم؟
داشتن حاملگی مولار می‌تواند ترسناک باشد. مثل هر زن دیگری که سقط جنین کرده است، شما نیز با از دست دادن حاملگی خود دست و پنجه نرم می‌کنید، با این تفاوت که در این مورد شما شرایطی غیر طبیعی داشته اید که بیشتر مردم چیزی از آن نشنیده اند و به علاوه، در مورد سلامتی خود نیز نگران هستید.باید حداقل به مدت یک سال هر هفته یا هر ماه توسط پزشک معاینه شوید، همچنین ممکن است به خاطر احتمال داشتن سلول‌های غیر طبیعی مزمن، بسیار مضطرب باشید. اگر بیماری مزمنی دارید، شیمی درمانی می‌تواند تا حد زیادی ضعیف‌تان کند و حتی حاملگی بعدی را به آینده دورتری موکول کند.ممکن است به خاطر این تجربه احساس کنید که زندگی تان نابود شده است. همسرتان نیز ممکن است احساس غم و اندوه و درماندگی بکند و همچنن شاید نتواند راهی را برای ابراز این احساسات یا حمایت از شما پیدا کند.اگر فکر می کنید که مشاوره می تواند به شما و همسرتان در کنار آمدن با این مسئله کمک کند، حتماً این کار را بکنید. از پزشک خود بپرسید کجا می‌توانید مشاوره دریافت کنید یا گروه های حمایت‌کننده را بیابید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼