ترس های دوران بارداری، نگران چه هستید؟

اول سوئیچ اتومبیلتان را جا می گذارید. بعد در حالیکه لباسهای خیس را برای پهن کردن روی بند می برید، تلفن زنگ می زند و سه روز بعد وقتی لباسها بوی کپک زدگی گرفت متوجه می شوید فراموش کرده اید کارتان را تمام کنید. بعد قرارهایتان را فراموش می کنید و ممکن است هنگام بازگشت از محل کار به خانه خیابانها را اشتباه بروید. شما دچار حواس پرتی سه ماهه آخر بارداری شده اید.

همانطور که به تاریخ زایمان نزدیک می شوید، توجه ضمیر ناخودآگاهتان به آن روز بزرگ بیشتر می شود تا جائیکه از زندگی روزمره فاصله می گیرد تغییرات هورمونی، بهم خوردن خواب، مشغول شدن ذهن با تغییرات زیادی که در بدنتان رخ می دهد و آماده کردن وسایل لازم همگی به حواس پرتی شما می افزایند.

بنابراین اگر احساس غریبی نسبت به خودتان داشتید بخاطر داشته باشید که دیگر خودتان نیستید، خودتان با کودکتان هستید. سعی کنید از این واقعیت شگفت آور یعنی آنچه درون شما رخ می دهد به خوبی استقبال کنید. اگر به جنبه های مثبت روحی اهمیت دهید به شما کمک می کند تا بهتر همه تغییرات فیزیکی منفی را تحمل کنید. به میل به تنها بودن که احتمالاً در شما به وجود می آید تسلیم شوید. دعوت به میهمانی را رد کنید و تا جایی که امکان دارد اضافه کاری کنید. تنها به پیاده روی بروید و اوقاتی را برای تفریح خودتان اختصاص دهید مثلاً تنهایی به خرید بروید.

درست کردن لانه

شما بیشتر شبیه یک پنگوئن هستید تا یک گنجشک ولی غریزه یعنی درست کردن یک لانه برای جوجه ای که قرار است از تخم بیرون بیاید، یکی است، غریزه درست کردن لانه خود را به صورت عجله در تکمیل جزئیات اتاق کودک یا میل اضطراری برای مرتب کردن لباسها در کمد او نشان می دهد. درست کردن لانه دری برای خروج از حواس پرتی بارداری است و توجه شما را از اضطراب زایمان و تغییرات آینده دور و به کودک معطوف می سازد.

در واقع یک معیار سنجش اعتماد به نفس نیز هست مانند اینکه به خود می گویید: "اگر بتوانم این کار را انجام دهم، هر کار دیگری را هم می توانم انجام دهم" . شستن و تا کردن حوله های لباسی کمک می کند تا کودک واقعی تر به نظر برسد. احتمالاً یک دلیل مفید هم در پشت این ظهور ناگهانی توجه زیاد به کودک نهفته است، به محض اینکه این حس پدیدار می شود اندامها بعد از هفته ها که جمع و منقبض شده بودند، شل می شوند و شما احساس شادابی بیشتری می کنید.

علاوه بر همه اینها سرگرمی با وسایل کودک جالب هم هست، ولی مراقب باشید در این کار افراط نکنید. سعی کنید در تهیه وسایل کودک از تجربیات دوستانتان هم استفاده کنید و نگران این هم نباشید که دیگران در مورد خریدهای شما چه فکری می کنند. سعی هم نکنید همه وسایل کودک را یکجا و قبل از تولدش تهیه کنید.

ترس از ناشناخته ها

نگرانی ها در مورد هفته های آینده گذراست. ممکن است در حالیکه آرام دراز کشیده اید و استراحت می کنید نگرانی به سراغ شما بیاید. ممکن است هنگامی که همسرتان سوال ساده ای از شما میکند، زیر گریه بزنید، اگر چه نگرانی های دوران بارداری به اشکال گوناگون ظهور می کنند ولی علت همه آنها ترس از ناشناخته هاست.

ترس بخش تیره هیجان داشتن یک کودک است و حتی اگر باعث اضطراب هم شود کاملاً طبیعی است. بهترین دفاع در مقابل ترس شناختن آن است. هر مادری دچار اینگونه ترسها می شود. پس شما می توانید خودتان را با قوت قلب دادن با خلاف آن مسلح کنید. پریشانی و حواس پرتی هم به ترس کمک می کند، پس تمرینات شل کردن عضلات مانند نفس عمیق و تجسم سازی را انجام دهید یا پیاده روی کنید.

نگرانی های شایع دوران بارداری چیست؟

ترس از زایمان

آیا می توانم به خوبی از عهده آن بر آیم؟ چقدر صدمه به همراه دارد؟ آیا در انجام یک زایمان کامل شکست می خوردم؟ شاید ترس از زایمان بیشترین نگرانی را برای مادران به همراه داشته باشد. شما تا در موقعیت زایمان قرار نگیرید نمی توانید بدانید که چگونه است و نیز همه چیز تحت کنترل شما نیست. (این مسأله در مورد مادرانی که یکبار زایمان را تجربه کرده اند نیز صدق می کند، زیرا هر زایمان خصوصیات ویژه خود را دارد.)

سعی نکنید نگرانیهای خود را پنهان کنید. تا آنجا که می توانید در مورد مکانیزم زایمان اطلاعات جمع آوری کنید به بیمارستان یا محلی که قرار است زایمان کنید، سر بزنید و در مورد آنجا تحقیق کنید. چون با محیط آشنا می شوید، ترس و هیجان شما هنگام زایمان کمتر می شود. همچنین شنیدن در مورد زایمان های دیگر به شما قوت قلب می دهد. ولی اگر این کار باعث نگرانی بیشتر شما می شود، مخصوصاً اگر زایمان های غیرعادی را برای شما تعریف کنند، مؤدبانه از آنها بخواهید دیگر ادامه ندهند. مرتب به خودتان یادآوری کنید که هر ساله میلیونها زن زایمان می کنند و بدن شما برای این کار ساخته شده است و راه دیگری برای داشتن فرزند وجود ندارد.

نگرانی در مورد سلامتی کودک

مهم نیست چند بار آزمایش انجام داده باشید یا هر چند وقت یکبار صدای قلب کودک را شنیده باشید، تا وقتی کودک به دنیا نیامده است و خودتان انگشتان دست و پای او را نشمرده اید و تأئید متخصص کودکان را هم دریافت نکرده اید، آرام نمی گیرید. اگر در مورد همه مراقبتهای دوران بارداری پشتکار داشته و همه دستورات پزشک را اجرا کرده باشید برای سلامتی کودکان کاری دیگری نمی توانید انجام دهید. هر بار که نزد پزشک یا مامای خود می روید نگرانیهایتان را بطور واضح برای او بیان کنید تا او با راهنمایی هایش به شما قوت قلب دهد. برای خودتان این مسأله را یاد آوری کنید که اکثر نوزادانی که به دنیا می آیند سالم هستند. یک مشاور ژنتیک هم با دادن اطلاعات بیشتر می تواند به شما کمک کند.

ترس در مورد عدم کفایت خودتان به عنوان یک مادر خوب

شاید در مورد توانایی خود به عنوان یک مادر دوست داشتنی و صبور شک داشته باشید. نگرانی در مورد اینکه در شخصیت جدید خود یعنی یک مادر چگونه خواهید بود با نگرانی های دیگر تفاوت زیادی ندارد. به روز اول که سر کار رفتید و یا به ساعات قبل از ازدواجتان فکر کنید. به خودتان امتیاز دهید و همه کارهای خوبی را که در زندگی انجام داده اید جمع بزنید. چرا نتوانید یک مادر فوق العاده باشید؟ به خودتان بگویید که نیازی به دانستن جزئیات کودکیاری ندارید.

همانطور که کودک بزرگ می شود آنها را یاد می گیرید. مطمئن باشید یک مادر کامل بودن یک افسانه است. شما در انجام این مسئولیت اشتباهات زیادی خواهید داشت ولی روزهای خوب این دوران از روزهای بدش بیشتر است. صحبت کردن با مادران دیگر واقعا به شما کمک می کند زیرا هر مادری اشتباهاتی در زندگی داشته که توانسته است از طریق آزمایش و خطا بر آنها غلبه کند.

ترس از کودک. بیشتر مادران از کودک می ترسند تا از زایمان. نمونه هایی از نگرانیها: چطور بفهم او چه می خواهد؟ اگر او را دوست نداشته باشم چه کنم؟ با یک کودک تمام روز را چگونه بگذرانم؟ ترس از نوزاد بیشتر در میان مادرانی شایع است که زمان زیادی را با کودکان نگذرانده باشد. رفت و آمد با دوستان و همسایگانی که به تازگی صاحب فرزند شده اند می تواند به آنها کمک کند. بعضی از خانم ها بعد از زایمان مجذوب کودک خود می شوند و بعضی دیگر از او فاصله می گیرند. هر دو عکس العمل کاملاً طبیعی است. پذیرفتن مسؤولیت نگهداری از فرزند خودتان بهترین راه آمادگی برای پذیرش مسؤولیت نگهداری از یک کودک است.

فقط عده کمی از مادران بلافاصله به نوزادشان احساس وابستگی نمی کنند و بیشتر آنها پس از دیدن نوزادشان همه ناراحتی های دوران بارداری را فراموش می کنند.

ترس از اینکه فرزند دوم را مانند فرزند اول دوست نداشته باشید. مجسم کردن یک شخصیت جدید در زندگیتان به اندازه کافی مشکل است چه برسد به اینکه تصور کنید که همان احساس عشق و علاقه که نسبت به کودک اول در شما بوجود آمد، دوباره تکرار می شود. چرا اینطور نباشد؟ شما زمان بیشتری برای شناحت او دارید و علاقه مادرانه شما را مقید میکند که نسبت به او احساسی داشته باشید که تا بحال نداشته اید. حتی ممکن است احساس کنید نسبت به کودک اول خیانت کرده اید و در مورد کودک بی خبری که هنوز متولد نشده است احساس گناه کنید.