کاهش استرس دوران بارداری، نقش همسر
در خانمهای باردار معمولا استرسهای بارداری به صورت طبیعی وجود دارد اما گاهی ترسهای مرضی بارداری به وجود میآید که این دو با هم متفاوت هستند.
سلامت: معمولا بیشتر خانم ها از نظر روانی در دوران بارداری مشکلی پیدا نمی کنند و این دوران را به سلامت می گذرانند اما درصدی از آنها امکان دارد دچار مشکلات روان شناختی شوند. در خانم های باردار معمولا استرس های بارداری به صورت طبیعی وجود دارد اما گاهی ترس های مرضی بارداری به وجود می آید که این دو با هم متفاوت هستند. در ادامه، بیشتر با این موضوع و ضرورت تلاش برای حفظ سلامت روانی خانم ها در بارداری آشنا می شویم.
استرس های یک خانم در دوران بارداری متفاوت است و به مسائلی از قبیل بارداری چندم، میزان مادگی برای آن، خواسته یا ناخواسته بودن ازدواج، خواسته یا ناخواسته بچه دار شدن و... بستگی دارد. پس عوامل متعددی قبل از بارداری و حین آن روی یک خانم باردار و استرسی که به او وارد می شود، اثر می گذارند. در کنار این عوامل فردی، نمی توان نقش عوامل اجتماعی و خانوادگی را نادیده گرفت.
افکار استرس زا از کجا می آید؟
استرس در بارداری اول معمولا بیشتر است. استرس های معمولی، به خصوص در بارداری اول، طبیعی است چون خانمی که اولین بار تغییرات جسمی و چنین حالتی را تجربه می کند، با مسائل ناآشنایی روبرو می شود که بار اول است برایش اتفاق می افتد. او بیشتر اطلاعات نظری و تئوریک در این زمینه دارد نه اطلاعات عملی. استرس چنین خانمی مسلما با خانمی که برای چندمین بار باردار می شود و تجربه دارد، بی شک تفاوت خواهد داشت. معمولا این استرس ها در مورد این موضوعات هستند؛ آیا فرزندم سالم است؟ نکند اتفاقی برایش بیفتد، نکند بعد از اینکه به دنیا آمد دچار اختلال های جسمی یا روانی باشد یا بشود، رشد جنین خوب است یا نه و... این استرس ها به دلیل ترس از آینده جنینی است که حمل می کند. علاوه بر این، بعضی خانم ها نگران سلامت خودشان هم هستند؛ نکند دچار مشکل شوم، مبادا به فشار خون یا دیابت بارداری مبتلا شوم و خونریزی پیدا کنم و...
خوشبختانه با وجود این استرس های رایج، بیشتر خانم ها به سلامت وضع حمل می کنند و فرزند سالمی به دنیا می آورند اما همین استرس های دوران بارداری ممکن است آزاردهنده شود و خواب و خوراک خانم را مختل کند و حتی باعث تغییر رفتار او با دیگران شود. بعضی خانم ها هم دچار اضطراب و افسردگی خاص این دوران می شوند و به کمک نیاز دارند.
ترس های مرضی در بارداری
گاهی اوضاع وخیم می شود و کار به جایی می رسد که دیگر به آن اختلال مرضی می گوییم. در این مواقع فرد ترس های بیمارگونه دارد. مثلا احسا می کند جنینی که درونش در حال شکل گیری است، سلامت او را تهدید می کند یا از جنینش می ترسد و احساس بدبینی نسبت به او پیدا می کند. گاهی با بیمارانی سر و کار داریم که حتی وقتی وضع حمل می کنند، او را از خود می رانند چون فرزندشان را از خودشان نمی دانند و نوزاد را موجودی جدا می بینند و حتی ممکن است از او بترسند.
این حالت ها اختلال روان پزشکی محسوب می شوند و معمولا افراد دچار این ترس بیمارگونه و هذیانی از جنین و فرزندشان، سابقه و زمینه قبلی اختلال های روان پزشکی مثل اختلال هذیانی، دو قطبی، افسردگی حین بارداری و زایمان یا سابقه خانوادگی این اختلال ها را دارند در این مواقع نیاز است حتما به روان پزشک مراجعه شود زیرا با توصیه های معملی برای بهداشت روان مشکل حل نمی شود.
قدیمی ها چنین مشکلاتی را آل زدن، آل گرفتگی و... می دانستند ولی امروز می دانیم اختلال های هذیانی، دو قطبی و افسردگی توام با جنون هستند که در زمان بارداری خود را نشان می دهند و بعد از زایمان شدید می شوند و بعد از زایمان شدید می شوند و همان طور که گفتم حتما باید درمان شوند.
نقش همسر در کاهش استرس
اطرافیان خانمی که باردار شده، به خصوص همسر، به نوعی باید در بارداری او نقش داشته باشند و از او حمایت کنند. پدر کودک یکی از افرادی است که باید نقش مهم ترین را به عهده بگیرد و نقش او از زمان تولد نوزاد شروع نمی شود و قبل از آن باید پدری را شروع و احساس پدرانه را به فرزندش منتقل کند تا وقتی متولد شد، این احساس چند برابر شود.
او باید بداند در قبال مادر فرزندش قبل از اینکه او به دنیا بیاید هم وظایفی دارد. وظیفه پدر فقط تقدیم محبت به فرزند نیست بلکه باید همکاری، همیاری و محبت زیادی به مادر او هم داشته باشد.
یک مرد باید بداند خانم باردارش فقط نیازهای مادی ندارد و اینکه او را از نظر خوراک تامین کند، کافی نیست بلکه لازم است تا استرس هایش کاهش یابد. معمولا خانم ها به دلیل شرایط جسمی و روانی تفوت هایی با قبل از بارداری پیدا می کنند و همسر باید بداند تغییرات هورمونی باعث بروز این حالت ها شده است؛ به خصوص اگر خانم به این دلیل تمایلی به برقراری رابطه زناشویی نداشت، او را درک کند. ممکن است خانم باردار روزهایی احساس خستگی بیش از حد، کسالت، کلافگی داشته باشد و اگر نگران برخورد همسرش هم باشد، بیشتر دچار استرس می شود. گاهی خانم دچار تهوع و از بوهای مختلف بیزار می شود و حتی ممکن است نتواند بوی همسرش را تحمل کند، در چنین مواقعی برخورد مرد در افزایش با کاهش استرس هایش بسیار موثر خواهد بود و حمایت و همدلی او از اضطراب های زن می کاهد.
یادمان باشد تغییرات هورمونی گایه با تغییرات ظاهری مثل لک پوست و جوش زدن، ورم و... همراه است که این موضوع هم تا حدی برای خانم نگران کننده می شود. با پیشرفت بارداری احساس بد نسبت به ظاهر و نداشتن تناسب اندام قبل و ترس از عدم بازگشت به تناسب اندام قبلی استرس خانم را بیشتر هم می کند. رفتار اطرافیان و به خصوص همسر در بهبود این نگرانی و استرس بسیار پررنگ است. برای همسرتان گل بخرید از او تعریف کنید و کلمات محبت آمیز که بار عاطفی خوبی دارد زیاد به کار ببرید. تلاش برای آرامش بیشتر مادر در دوران بارداری نه فقط وظیفه پدر که بر عهده نزدیکان بچه مثل پدربزرگ، مادربزرگ، خاله، عمه، دایی و... هم است که حمایت و رفتار آنها در کمتر شدن استرس خانم باردار بسیار موثر خواهد بود.
یک هشدار مهم
برخی خانم ها مدام در کتاب ها و اینترنت تصاویر جنین ها را بررسی می کنند تا ببینند در حال حاضر جنین در شکمشان چه شکلی دارد ولی این کار برخی را وحشت زده و مضطرب می کند به خصوص اگر بارداری اولشان باشد. این ترس ها وسواس گونه است نه مرضی و بهتر است این عکس ها را نگاه نکنند. به جای آن اگر مشکلی داشتند، از پزشک راهنمایی بخواهند و در موارد ساده از تجربه دیگران استفاده کنند. از آنجا که این ترس، ترس وسواس گونه است هر چه بیشتر به آن بپردازید، ذهنتان بیشتر درگیرش می شود. در واقع، نه باید خود را مجبور کنید این عکس ها را ببینید و نه کلا از این کار خودداری کنید.
بعضی ها به محض باردار شدن خیلی با جنین درونشان رابطه برقرار می کنند و برخی نه. اطرافیان ممکن است فرد را دچار عذاب وجدان کنند و به او تلقین کنند حتما علاقه ای به بچه دار شدن نداری که حاضر نیستی روند رشد جنینت را دنبال کنی! یادتان باشد هر فردی با دیگری تفاوت دارد و دلیلی ندارد فکر کنید همه باید مثل هم باشند. نمی توان برای همه یک نسخه واحد پیچید.
استرس های یک خانم در دوران بارداری متفاوت است و به مسائلی از قبیل بارداری چندم، میزان مادگی برای آن، خواسته یا ناخواسته بودن ازدواج، خواسته یا ناخواسته بچه دار شدن و... بستگی دارد. پس عوامل متعددی قبل از بارداری و حین آن روی یک خانم باردار و استرسی که به او وارد می شود، اثر می گذارند. در کنار این عوامل فردی، نمی توان نقش عوامل اجتماعی و خانوادگی را نادیده گرفت.
افکار استرس زا از کجا می آید؟
استرس در بارداری اول معمولا بیشتر است. استرس های معمولی، به خصوص در بارداری اول، طبیعی است چون خانمی که اولین بار تغییرات جسمی و چنین حالتی را تجربه می کند، با مسائل ناآشنایی روبرو می شود که بار اول است برایش اتفاق می افتد. او بیشتر اطلاعات نظری و تئوریک در این زمینه دارد نه اطلاعات عملی. استرس چنین خانمی مسلما با خانمی که برای چندمین بار باردار می شود و تجربه دارد، بی شک تفاوت خواهد داشت. معمولا این استرس ها در مورد این موضوعات هستند؛ آیا فرزندم سالم است؟ نکند اتفاقی برایش بیفتد، نکند بعد از اینکه به دنیا آمد دچار اختلال های جسمی یا روانی باشد یا بشود، رشد جنین خوب است یا نه و... این استرس ها به دلیل ترس از آینده جنینی است که حمل می کند. علاوه بر این، بعضی خانم ها نگران سلامت خودشان هم هستند؛ نکند دچار مشکل شوم، مبادا به فشار خون یا دیابت بارداری مبتلا شوم و خونریزی پیدا کنم و...
خوشبختانه با وجود این استرس های رایج، بیشتر خانم ها به سلامت وضع حمل می کنند و فرزند سالمی به دنیا می آورند اما همین استرس های دوران بارداری ممکن است آزاردهنده شود و خواب و خوراک خانم را مختل کند و حتی باعث تغییر رفتار او با دیگران شود. بعضی خانم ها هم دچار اضطراب و افسردگی خاص این دوران می شوند و به کمک نیاز دارند.
ترس های مرضی در بارداری
گاهی اوضاع وخیم می شود و کار به جایی می رسد که دیگر به آن اختلال مرضی می گوییم. در این مواقع فرد ترس های بیمارگونه دارد. مثلا احسا می کند جنینی که درونش در حال شکل گیری است، سلامت او را تهدید می کند یا از جنینش می ترسد و احساس بدبینی نسبت به او پیدا می کند. گاهی با بیمارانی سر و کار داریم که حتی وقتی وضع حمل می کنند، او را از خود می رانند چون فرزندشان را از خودشان نمی دانند و نوزاد را موجودی جدا می بینند و حتی ممکن است از او بترسند.
این حالت ها اختلال روان پزشکی محسوب می شوند و معمولا افراد دچار این ترس بیمارگونه و هذیانی از جنین و فرزندشان، سابقه و زمینه قبلی اختلال های روان پزشکی مثل اختلال هذیانی، دو قطبی، افسردگی حین بارداری و زایمان یا سابقه خانوادگی این اختلال ها را دارند در این مواقع نیاز است حتما به روان پزشک مراجعه شود زیرا با توصیه های معملی برای بهداشت روان مشکل حل نمی شود.
قدیمی ها چنین مشکلاتی را آل زدن، آل گرفتگی و... می دانستند ولی امروز می دانیم اختلال های هذیانی، دو قطبی و افسردگی توام با جنون هستند که در زمان بارداری خود را نشان می دهند و بعد از زایمان شدید می شوند و بعد از زایمان شدید می شوند و همان طور که گفتم حتما باید درمان شوند.
نقش همسر در کاهش استرس
اطرافیان خانمی که باردار شده، به خصوص همسر، به نوعی باید در بارداری او نقش داشته باشند و از او حمایت کنند. پدر کودک یکی از افرادی است که باید نقش مهم ترین را به عهده بگیرد و نقش او از زمان تولد نوزاد شروع نمی شود و قبل از آن باید پدری را شروع و احساس پدرانه را به فرزندش منتقل کند تا وقتی متولد شد، این احساس چند برابر شود.
او باید بداند در قبال مادر فرزندش قبل از اینکه او به دنیا بیاید هم وظایفی دارد. وظیفه پدر فقط تقدیم محبت به فرزند نیست بلکه باید همکاری، همیاری و محبت زیادی به مادر او هم داشته باشد.
یک مرد باید بداند خانم باردارش فقط نیازهای مادی ندارد و اینکه او را از نظر خوراک تامین کند، کافی نیست بلکه لازم است تا استرس هایش کاهش یابد. معمولا خانم ها به دلیل شرایط جسمی و روانی تفوت هایی با قبل از بارداری پیدا می کنند و همسر باید بداند تغییرات هورمونی باعث بروز این حالت ها شده است؛ به خصوص اگر خانم به این دلیل تمایلی به برقراری رابطه زناشویی نداشت، او را درک کند. ممکن است خانم باردار روزهایی احساس خستگی بیش از حد، کسالت، کلافگی داشته باشد و اگر نگران برخورد همسرش هم باشد، بیشتر دچار استرس می شود. گاهی خانم دچار تهوع و از بوهای مختلف بیزار می شود و حتی ممکن است نتواند بوی همسرش را تحمل کند، در چنین مواقعی برخورد مرد در افزایش با کاهش استرس هایش بسیار موثر خواهد بود و حمایت و همدلی او از اضطراب های زن می کاهد.
یادمان باشد تغییرات هورمونی گایه با تغییرات ظاهری مثل لک پوست و جوش زدن، ورم و... همراه است که این موضوع هم تا حدی برای خانم نگران کننده می شود. با پیشرفت بارداری احساس بد نسبت به ظاهر و نداشتن تناسب اندام قبل و ترس از عدم بازگشت به تناسب اندام قبلی استرس خانم را بیشتر هم می کند. رفتار اطرافیان و به خصوص همسر در بهبود این نگرانی و استرس بسیار پررنگ است. برای همسرتان گل بخرید از او تعریف کنید و کلمات محبت آمیز که بار عاطفی خوبی دارد زیاد به کار ببرید. تلاش برای آرامش بیشتر مادر در دوران بارداری نه فقط وظیفه پدر که بر عهده نزدیکان بچه مثل پدربزرگ، مادربزرگ، خاله، عمه، دایی و... هم است که حمایت و رفتار آنها در کمتر شدن استرس خانم باردار بسیار موثر خواهد بود.
یک هشدار مهم
برخی خانم ها مدام در کتاب ها و اینترنت تصاویر جنین ها را بررسی می کنند تا ببینند در حال حاضر جنین در شکمشان چه شکلی دارد ولی این کار برخی را وحشت زده و مضطرب می کند به خصوص اگر بارداری اولشان باشد. این ترس ها وسواس گونه است نه مرضی و بهتر است این عکس ها را نگاه نکنند. به جای آن اگر مشکلی داشتند، از پزشک راهنمایی بخواهند و در موارد ساده از تجربه دیگران استفاده کنند. از آنجا که این ترس، ترس وسواس گونه است هر چه بیشتر به آن بپردازید، ذهنتان بیشتر درگیرش می شود. در واقع، نه باید خود را مجبور کنید این عکس ها را ببینید و نه کلا از این کار خودداری کنید.
بعضی ها به محض باردار شدن خیلی با جنین درونشان رابطه برقرار می کنند و برخی نه. اطرافیان ممکن است فرد را دچار عذاب وجدان کنند و به او تلقین کنند حتما علاقه ای به بچه دار شدن نداری که حاضر نیستی روند رشد جنینت را دنبال کنی! یادتان باشد هر فردی با دیگری تفاوت دارد و دلیلی ندارد فکر کنید همه باید مثل هم باشند. نمی توان برای همه یک نسخه واحد پیچید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼