انتخابهای مادر برای سزارین، تصمیم شما چیست؟

مادر باردار می‌تواند در صورت داشتن یک بارداری کم‌خطر، خودش روش زایمانش را انتخاب کند. پزشک یا ماما در مورد عوارض سزارین به مادر باردار هشدار می‌دهند و روش‌های کاهش درد زایمان طبیعی را برای او توضیح خواهند داد، اما در نهایت این مادر است که تصمیم می‌گیرد فرزند خود را به روش سزارین یا طبیعی به دنیا بیاورد. هنگامی که مادر روش سزارین را انتخاب می‌کند، می‌تواند زمان انجام سزارین و نوع بیهوشی را نیز انتخاب کند. همچنین برای برخی خانم‌ها امکان حضور همسرشان نیز هنگام زایمان ممکن است. در این مطلب با زمان انجام سزارین، انتخاب نوع بیهوشی، حضور همسرتان هنگام زایمان و دیدار با نوزادتان درست بعد از تولدش آشنا خواهید شد.

زمان انجام سزارین

زمان انجام سزارین بسیار مهم است. اگر سزارین برنامه‌ریزی شده باشد، مادر باردار می‌تواند با مشورت پزشک، زمان مناسبی را برای انجام سزارین در نظر بگیرد. بهترین زمان برای زایمان، هفتۀ ۴۰ بارداری است. با پزشک خود صحبت کنید و از او بخواهید که سزارین را در هفتۀ ۳۹ یا ۴۰ بارداری انجام دهد، زیرا جنینی که مراحل رشد را کامل طی کرده باشد، پس از تولد نیازی به مراقبت‌های ویژه نخواهد داشت. همچنین مغز و عضلات دهان جنین تا هفتۀ ۴۰ بارداری رشد می‌کند. در چنین نوزادانی ریه به طور کامل به بلوغ می‌رسد و در نتیجه شانس مشکلات تنفسی و بستری شدن نوزاد در بخش مراقبت‌های ویژه یا NICU کاهش می‌یابد.

همچنین در چنین نوزادانی مغز برای دریافت و ارسال پیام‌های مکیدن سینۀ مادر، آماده‌تر است و همین موضوع باعث تغذیۀ بهتر می‌شود. علاوه بر این، جنین در هفته‌های آخر بارداری وزن بیشتری می‌گیرد و چربی در بدن خود ذخیره می‌کند. کبد عضو دیگری است که در هفته‌های آخر بارداری تکامل می‌یابد. جنینی که تا هفتۀ ۴۰ در شکم مادر می‌ماند، پس از تولد، کبد او کارایی بهتری دارد. در نتیجه می‌تواند در دفع بیلی‌روبین که باعث زردی نوزادی می‌شود، بهتر و سریع‌تر عمل کند و زردی نوزاد به سرعت بهبود یابد. با زود به دنیا آوردن جنین، محیط مناسب برای رشد و تکامل را از او سلب نکنید. بهترین محیط برای رشد جنین شکم مادر است، پس اجازه بدهید تمام ارگان‌های بدن جنین کامل شود تا او بتواند در محیط جدید زندگی راحت‌تری را شروع کند.

انتخاب نوع بیهوشی

انتخاب نوع بیهوشی معمولاً بر عهدۀ متخصص بیهوشی است. او بر حسب شرایط با کمک شما و متخصص زنان تصمیم می‌گیرد که از چه روشی برای شما استفاده کند. اگر همه چیز خوب باشد، معمولاً استفاده از روش‌های بی‌حسی را پیشنهاد می‌کند. به هرحال شما هم می‌توانید از او در مورد این روش‌ها سؤال و بهترین روش را انتخاب کنید. به طور معمول برای انجام سزارین از بیهوشی کامل، بی‌حسی اسپاینال یا بی‌حسی اپیدورال به شرح زیر استفاده می‌شود:

بیهوشی کامل:

این روش به دلیل عوارض زیادی که برای مادر دارد، توصیه نمی‌شود. از طرفی هم هنگام سزارین، شکم و پایین‌تنۀ شما درگیر است، پس نیازی نیست که مغز شما نیز بیهوشی را تجربه کند. بیهوشی کامل ممکن است باعث عوارضی بر مغز شود یا تا مدتی بعد از جراحی، سردرد شدید، حالت تهوع یا گیجی به همراه داشته باشد. به دلیل وجود روش‌های بی‌حسی موضعی که عوارض کمتری دارد، بیهوشی کامل برای مادر انجام نمی‌شود. مگر اینکه پزشک تشخیص دهد استفاده از روش‌های دیگر برای خانم باردار مناسب نیست.

بی‌حسی اپیدورال:

بی‌حسی اپیدورال نوعی بی‌حسی ناحیه‌ای است. به این معنا که تنها شکم و پایین‌تنۀ شما بی‌حس می‌شود. بی‌حسی اپیدورال مانند بیهوشی کامل توسط متخصص بیهوشی انجام می‌شود و در طول جراحی، پزشک بیهوشی وضعیت شما را تحت نظر دارد. نحوۀ انجام اپیدورال این گونه است که متخصص بیهوشی توسط سوزن، لولۀ بسیار نازکی را در فضای بیرونی نخاع قرار می‌دهد و در طول انجام جراحی، از طریق این لوله که کاتتر نامیده می‌شود، به شما داروی بی‌حسی تزریق می‌شود. در این روش، شما در طول انجام سزارین هشیار هستید و پس از خروج نوزاد می‌توانید او را در آغوش بگیرید و به او شیر بدهید.

بی‌حسی اسپاینال:

بی‌حسی اسپاینال نوعی بی‌حسی ناحیه‌ای است که در آن، ‌متخصص بیهوشی توسط یک سوزن، مقداری دارو به مایع نخاعی خانم باردار تزریق می‌کند و پس از تزریق، سوزن را خارج می‌کند. بی‌حسی بعد از حدود پنج دقیقه از تزریق دارو به وجود می‌آید و پزشک می‌تواند جراحی را شروع کند. در طول بی‌حسی اسپاینال، نبض جنین و فشار خون شما دائم بررسی می‌شود. در روش بی‌حسی اسپاینال مادر کاملاً هشیار است و پس از خروج جنین می‌تواند او را در آغوش بگیرد.

حضور همسر

حضور همسر هنگام زایمان، برای تقویت روحیۀ مادر و همدردی با او بسیار مفید است. خانم باردار وقتی همسرش را کنار خودش می‌بیند، حس بهتری دارد و نگرانی‌هایش نیز کمتر می‌شود. از طرفی در تماس مستقیم نوزاد با پدر و مادر، رابطۀ عاطفی بین آنها را بسیار محکم می‌کند. در مورد سزارین، شرایط حضور همسر با زایمان طبیعی متفاوت است، زیرا سزارین تحت نظر تیم جراحی و در محیط اتاق عمل انجام می‌شود. بنابراین استریل بودن اتاق عمل و تمرکز حواس کادر پزشکی، اولویت بیمارستان برای حفظ سلامت مادر باردار است. در نتیجه اگر همسرتان هنگام سزارین کنارتان حضور داشته باشد، به قوانین بیمارستان مربوط است. برخی از بیمارستان‌ها با ارائۀ آموزش‌هایی به همسر، اجازۀ حضور او را صادر می‌کنند و بعضی دیگر از بیمارستان‌ها به دلایلی از حضور همسر هنگام سزارین ممانعت می‌کنند. توصیه می‌شود هنگام انتخاب بیمارستان، در این مورد از پرسنل آنجا سؤال کنید.

تماس پوست با پوست

نوزاد پس از خروج از رحم، با قرار گرفتن در آغوش مادرش آرام می‌شود. تماس پوست با پوست نوزاد و مادر اهمیت بسیار زیادی در برقراری ارتباط نوزاد با مادر دارد. مادرانی که این تجربه را داشته‌اند، آن را تجربه‌ای فوق‌العاده و غیرقابل وصف می‌دانند. از طرفی نیز آغوز که همان اولین شیر مادر است، بهترین تغذیه برای نوزاد تازه متولدشده خواهد بود. نگران این نباشید که مقدار شیر آغوز کم است، زیرا نوزاد در ساعات اولیۀ تولد، نیاز زیادی به تغذیه ندارد و همان چند قطره برای او کافی است. آغوز بهترین واکسن برای نوزاد است و ایمنی بدن او را افزایش می‌دهد. همچنین سرشار از ویتامین A است که از طرفی خطر ابتلا به عفونت را کاهش می‌دهد و از طرفی با تحریک عملکرد دفع، به پیشگیری از زردی کمک می‌کند. حتی اگر پزشک تشخیص بدهد که مادر نباید به نوزاد شیر بدهد، باز هم بهتر است تماس پوست با پوست مادر و جنین برقرار شود. این تماس باعث تحکیم رابطۀ عاطفی نوزاد و مادر می‌شود و سختی‌های مراقبت از نوزاد را برای مادر آسان می‌کند. پس اگر تصمیم دارید از بی‌حسی‌های ناحیه‌ای استفاده کنید، حتماً از قبل به پرسنل بگویید که این امکان را برای شما فراهم کنند. این مسئله، موضوع مهمی است که نباید از آن چشم‌پوشی کرد.