آزمایشات قبل از سزارین، نکات ضروری

اگر قرار است زایمان شما به روش سزارین انجام شود، بدون شک می خواهید که در مورد روند خروج جنین در عمل سزارین، آزمایشات قبل از عمل سزارین و هر آنچه که در انتظار شما است اطلاعاتی کسب کنید. در آزمایشهای قبل از عمل سزارین گروه خونی مادر تعیین شده و سایر موارد همانند RBC، WBC و ... نیز کنترل می گردد.
اگر شما بارداری اول را تجربه می کنید و مشکل خاصی ندارید که زایمان طبیعی را برایتان ممنوع کند، توصیه می شود که زایمان خود را به روش طبیعی انجام دهید. ولی در صورتی که ممنوعیتی برای زایمان طبیعی وجود دارد یا به علت اینکه زایمان اولتان سزارین بوده است، توصیه به انجام زایمان سزارین شده اید، این روش زایمانی می تواند برای سلامت شما و جنین تان مناسب تر باشد.
زایمان سزارین به خارج کردن جنین به وسیله ی عمل جراحی گفته می شود. در این عمل جراحی، شکم مادر برش می خورد و جنین خارج می شود. انجام آزمایشات قبل از عمل سزارین به شما کمک می کند تا جراحی موفقیت آمیزتری داشته باشید. این ازمایشات متعاقب آزمایشات دوران بارداری و قبل از عمل جراحی صورت می گیرد.

آزمایشات لازم قبل از عمل سزارین
همانند بارداری طبیعی، در زایمان سزارین هم لازم است که بررسی ها و معاینات دوره ای را در طول بارداری انجام دهید. این بررسی ها شامل آزمایش خون و سایر آزمایش ها برای تایید سلامت شما و فرزندتان است.
اگر بارداری طبیعی داشته باشید برای انجام سزارین از شما یک آزمایش خون گرفته می شود تا سطح فاکتورهای خونی تان اندازه گیری شود. در آزمایش قبل از عمل سزارین، گروه خونی تان مشخص می شود تا در صورت بروز مشکل در عمل جراحی و نیاز به انتقال خون، مشکلی به وجود نیاید. انتقال خون معمولا طی سزارین رخ نمی دهد ولی قبل از هر عمل جراحی همه ی احتمال ها باید سنجیده شود و آمادگی روبرو شدن با آنها وجود داشته باشد.
همچنین بررسی فاکتورهای دیگر خون مثل گلبول های قرمز ، سفید و پلاکت خون هم که به آن آزمایش CBC گفته می شود جزو آزمایشات قبل از عمل سزارین است. با این آزمایش سلامت سیستم ایمنی شما بررسی و وجود کم خونی نیز مشخص می شود.
در ابتدا پزشک یا ماما برای شما توضیح می دهد که به چه دلیل زایمانتان باید به روش سزارین انجام شود.
سپس شما توسط متخصص بیهوشی ویزیت می شوید. معمولا برای سزارین بیهوشی کامل انجام نمی شود مگر اینکه در وضعیت اورژانسی قرار داشته باشید. یا اینکه امکان انجام بی حسی وجود نداشته باشد.
شش تا هشت ساعت قبل از سزارین از خوردن مواد غذایی جلوگیری کنید و چیزی ننوشید.
قبل از عمل لاک ناخن هایتان را پاک و جواهراتتان را خارج کنید. چون بررسی وضعیت اکسیژن رسانی و تنفسی بیمار از طریق بستر ناخن ها انجام می شود.
اگر بیهوشی به روش بی حسی باشد، داروهای دیگری هم تجویز می شود. قبل از عمل لوله ای وارد مجرای ادراری شما می شود تا در حین عمل نیاز به دستشویی رفتن نداشته باشید.
همچنین بعد از اینکه آزمایشات قبل از عمل سزارین تایید کرد که شما مبتلا به عفونت خاصی نیستید، یک آنتی بیوتیک وریدی هم تزریق می شود تا شانس ابتلا به عفونت، طی عمل جراحی کاهش پیدا کند. برخی از پزشکان آنتی بیوتیک را بعد از عمل تجویز می کنند.
برای پیشگیری از تهوع، شربت ضد اسید هم به شما داده می شود چون در صورت نیاز به بیهوشی کامل برای انجام سزارین، احتمال استفراغ وجود دارد. این شربت اسید معده را خنثی و از آسیب به ریه ها جلوگیری می کند.
در طی عمل پرده ای جلوی شما قرار دارد و شما قادر به دیدن عمل جراحی نیستید. اگر مایل باشید پرده را کمی پایین می آورند تا لحظه ی تولد فرزندتان را ببینید.

عمل سزارین چگونه انجام می شود؟
پزشک متخصص آزمایشات قبل از عمل سزارین را بررسی می کند و پس از اطمینان از نبودن مشکل عمل سزارین شروع می شود.
برای انجام عمل سزارین معمولا برشی افقی روی شکم زده می شود که شما آن را حس نمی کنید. در شرایط اضطراری ممکن است پزشک مجبور باشد که برشی عمودی روی شکم بزند. ولی در حال عادی برش سزارین افقی و زیر شکم است.
وقتی برش ایجاد و رحم قابل دیدن شد، پزشک دیواره ی رحم را می شکافد و نوزاد را از داخل رحم بیرون می آورد. در ابتدا دهان و بینی نوزاد تمیز و بندناف او بریده می شود. بعد نوزاد معاینه می شود و رحم و شکم مادر بخیه زده می شود. در شرایط خاصی ممکن است لازم باشد که پزشک برش عمودی روی شکم بزند.
سزارین معمولا چهل و پنج دقیقه تا یک ساعت طول می کشد. اغلب یک شب در بیمارستان می مانید و روز بعد مرخص می شوید.
آزمایشات قبل از عمل سزارین برای اطمینان از کاهش خطرات جراحی صورت می گیرد.