مصرف دارو در دوران شیردهی، ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎﻱﻛﺎﺭﺑﺮﺩﻱ

ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻠﻞ ﺗﻮﻗﻒ ﺷﻴﺮﺩﻫﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﻴﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﭘﺰﺷﻚ ﻣﻌﺎﻟﺞ ﻭﻱ ﺑﻪ ﻗﻄﻊ ﺷﻴﺮﺩﻫﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻫﺎ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ. ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻮﻓﻖ ﻣﺎﺩﺭ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺿﻤﻦ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﻱ ﺿﺮﻭﺭﻱ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺷﻴﺮﺩﻫﻲ، ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺩﺍﺭﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺳﻮء ﺑﺮ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﻠﻲ ﻫﻴﭻ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭﻱ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺼﺮﻑ ﺩﺍﺭﻭ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺯ ﺷﻴﺮﻣﺎﺩﺭ ﻛﻪ ﺣﻖ ﻣﺴﻠﻢ ﺍﻭﺳﺖ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﮕﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﻭ ﻫﺎ ﻣﻨﻊ ﻣﻄﻠﻖ ﻣﺼﺮﻑ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺩﻫﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮﺍﺭﺩﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻣﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﻳﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﺘﻲ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺖ ﻫﺎ ( ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺘﻮﺗﺮﻭﻛﺴﺎﺕ، ﻫﻴﺪﺭﻭﻛﺴﻲﺍﻭﺭﻩ، ﻣﺮﻛﺎﭘﺘﻮﭘﻮﺭﻳﻦ ﻭ...)، ﺑﺮﻭﻣﻮﻛﺮﻳﭙﺘﻴﻦ، ﻓﻨﻴﻦﺩﻳﺮﻥ، ﻟﺘﻴﻮﻡ، ﺍﺭﮔﻮﺗﺎﻣﻴﻦ (ﺑﺎ ﺩﻭﺯ ﻣﺼﺮﻓﻲ ﺩﺭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻴﮕﺮﻥ) ﺗﺎﻣﻮﻛﺴﻴﻔﻦ، ﻓﻦ ﺳﻴﻜﻠﻴﺪﻳﻦ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﺨﺪﺭ ﺗﺰﺭﻳﻘﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻛﻮﻛﺎﺋﻴﻦ ﻭ ﻫﺮﻭﺋﻴﻦ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﭘﺰﺷﻚ ﻣﻌﺎﻟﺞ ﺗﺤﺖ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﺭﺍﺩﻳﻮﺍﻛﺘﻴﻮ ﺍﺳﺖ.

ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎﻱﻛﺎﺭﺑﺮﺩﻱ برای به ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺩﺍﺭﻭ ﺑﻪ ﺷﻴﺮ ﻣﺎﺩﺭ
ﺩﺍﺭﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﻴﺮﺧﻮﺍﺭ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺼﺮﻑ ﺷﻮﺩ
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺩﺍﺭﻭﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﻛﻤﺘﺮ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻪ تعویق بیافتد .
ﺗﺎ ﺣﺪ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻢ ﻋﺎﺭﺿﻪ ﺗﺮﻳﻦ (ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮﻳﻦ) ﺩﺍﺭﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺜﺎﻝ ﺍﺳﺘﺎﻣﻴﻨﻮﻓﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﺳﭙﺮﻳﻦ ﺍﺳﺖ.
ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﻭ ﺩﺭ ﺣﺪﺍﻛﺜﺮ ﺳﻄﺢ ﺳﺮﻣﻲ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺷﻴﺮﺩﻫﻲ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏ ﺷﻮﺩ.