نحوه آموزش به کودکان، والدین بخوانند

فاطمه رجب پور، کودکیار: برای آموزش این دوره اصل هایی حاکم است که باید حتماً رعایت شود:
اصل کودک محوری- اصل انعطاف پذیری برنامه ها- اصل محوریت بازی- اصل محوریت رویکرد ارتباطی در گزینش محتوا لزوم فرستادن کودک در محیط آموزشی قبل از دوره پیش دبستان و رعایت تفاوت های فردی و الویت دادن به بازی و فعالیت های نشاط آور و همسویی با برنامه های پیش دبستانی و ابتدایی را می توان نام برد.

برنامه های آموزشی این دوره به جای تأکید بر محتوا- فعالیت محور و در هم تنیده است و مبنای عمل مرکز آموزشی- کل برنامه های درسی است نه یک رسانه محض مثل کتاب. این دوره با توجه به شرایط حساس رشد: ۶ سال اولیه رشد کودک نسبت به مراحل بعدی رشد و پرورش کامل استعدادها و توجه به کودکانی که والدین شاغل دارند و تجارب محرک برای رشد ذهنی- زبانی- جسمی- اجتماعی و عاطفی آنان فراهم می آورد و کودک را در ساختن مبنایی قوی برای رشد بعدی و بارور کردن استعدادهایش کمک می کند با اهمیت است.

6 سال اولیه زندگی کودک سال هایی حساس هستند زیرا میزان رشد در این سال ها نسبت به مراحل دیگر رشد سرعت بیشتری دارد. دوره پیش دبستان به دوره 2 ساله ای اطلاق می شود که کودکان گروه سنی 4 تا 6 سال را تحت پوشش برنامه های تربیتی قرار می دهد.

پرورش کامل استعدادهای کودک، به ویژه در این سال ها، نیاز به محیطی محرک برانگیزنده دارد. با افزایش مداوم تعداد مادران شاغل، گسیختن و وابستگی ها و نظام خانواده های سنتی، تست های روانی حاصل و نیز اشتغال والدین در خارج از محیط خانه، که حاصل الگوی زندگی کنونی است.کودکان اغلب نمی توانند از منافع یک محیط محرک و برانگیزنده بهره مند شوند.

کودکان مناطق محروم به ویژه از این نظر محرومیت های بیشتری را متحمل می شوند. والدینی که بی سواد هستند توانایی تعامل مؤثر و مفید با کودکان خود را ندارند. نمی توانند به رشد مطلوب و مناسب گفتار و مهارت های شناختی کودک خود کمک کنند. آموزش در این دوره به عمومیت و جامعیت و آموزش دوره ابتدایی کمک می کند. در واقع یک آماده سازی برای آموزش دوران مدرسه خواهد بود یعنی کودک را با مفاهیم و مهارت های گفتاری و جسمی که برای یادگیری خواندن، نوشتن و حساب کردن در کلاس های ابتدایی ضروری هستند آشنا می سازند و از این نظر آمادگی کامل می یابند. هم چنین به رشد قابلیت ها و شایستگی های دیگر کودک کمک می کند مانند سازش با همسالان، پیروی از برنامه های عادی و روزانه ، یادگیری، ساکت ماندن و تمرکز کردن بر فعالیت ها در یک دوره زمانی خاص، این گونه آمادگی ها تا حدودی به کاهش افت تحصیلی و شکست در سطوح مدرسه کمک می کند.

با توجه به تحقیقات انجام شده در دانشگاه های معتبر دنیا تأثیر محیط های غنی تربیتی بر رشد در سال های اولیه حیات کودک انکار ناپذیر است این آموزش ها باعث رشد کرتکس مغز می شود و شیارهای آن را عمیق تر می کند و هم چنین قطر رگ هایی که خون را به کرتکس مغز می فرستند بزرگتر می نماید و حجم سلول های ترشح شده آنزیم حافظه ساز را افزایش می دهد در نتیجه مغز تقویت شده و یادگیری آسان تر انجام می شود و هم چنین آموزش این دوران بر هوش کودکان بسیار ضروری است و چنانچه آموزش ها و محرک های لازم و مناسب در این دوره به کودک ارایه نگردد در دوره های بعدی محرک ها و آموزش ها تأثیرات کمتری در تغییر پذیری فرد دارد و با تلاش هایی که به منظور جبران به عمل می یاد فقط 50 درصد فرصت از دست رفته قابل جبران خواهد بود. به امید روزی که هیچ کودکی بدون آموزش این دوره وارد مدرسه نشود.