چرا غذاهای رنگی را دوست داریم؟
تجربه آشپزی فراتر از طعم و بافت است. رنگ نقش مهمی در اشتهاآور شدن غذا دارد و همچنین بر تصمیم‌گیری‌ها و درک ما از طعم تاثیر می‌گذارد.
به نظر شما طعم آب سبز چگونه خواهد بود؟ در مورد کاپ کیک‌ها چه نظری دارید؟ آیا آب سبز را با طراوت و سالم تصور می کردید؟ و کیک‌ها، آیا در ذهن‌تان طعم شیرینی دارند؟
در این مطلب نگاهی به رنگ‌های مختلف غذا و تأثیرات روانی آن بر افراد انداختهایم.
قرمز: این رنگ با اشتیاق، اشتها و انرژی مرتبط است. به توت فرنگی، گوجه فرنگی، فلفل دلمه‌ای یا کیک فکر کنید. رنگ قرمز باعث ایجاد حس شدت و اشتیاق می‌شود.
زرد: رنگ زرد رنگی است که شادی، خوش بینی و گرما را تداعی می‌کند. غذاهایی مانند موز، ذرت، آناناس یا لیمو می‌توانند حس گرما و شادی مشابهی ایجاد کنند.
سبز: این رنگ با سلامتی، تعادل و طبیعت مرتبط است. خوردن یا نوشیدن غذای سبز باعث می‌شود احساس کنید چیزی سالم و مغذی دارید می‌خورید. به عنوان مثال، اسفناج، کلم بروکلی، نخود فرنگی و کیوی.
آبی: از آنجایی که رنگ آبی در غذاهای طبیعی رایج نیست، ما تمایل داریم آن را با چیزی که آرام است مرتبط کنیم. این رنگ می‌تواند گرسنگی را کاهش دهد.
نارنجی: مردم رنگ نارنجی را با چیزی سالم مرتبط می‌دانند. پرتقال، هویج و کدو تنبل هم سالم هستند و هم باعث ایجاد اشتها می‌شوند.
رنگ‌ها در بیشتر موارد با طعم همراه هستند. وقتی رنگ زرد یا نارنجی به گوش‌تان می‌خورد، انتظار چیزی با طراوت، سیتریک یا تند دارید. از سوی دیگر، سبز با تلخی همراه است. رنگ‌های غذا می‌توانند معانی متفاوتی داشته باشند و از این رو انتظارات متفاوتی را در گروه‌های سنی مختلف، در فرهنگ‌های مختلف، ایجاد کنند. تفاوت‌های ژنتیکی، مانند وضعیت ذائقه فرد، می‌تواند تاثیر روانی رنگ غذا بر درک طعم را تعدیل کند.
منبع: همشهری