تشخیص سرطان پستان، راه های درمان

تشخیص سرطان معمولا پس از غربالگری صورت می گیرد یا هنگامی که زن پس از تشخیص علائم به پزشک مراجعه می کند.
برخی از آزمایش ها و روش های تشخیصی به تشخیص کمک می کنند.

1. معاینه سینه
پزشک سینه های بیمار را برای توده ها و سایر علائم بررسی می کند. از بیمار خواسته می شود در موقعیت های مختلف دست ها را قرار دهد مانند بالای سر و اطراف بدن.(با روش معاینه سینه زنان آشنا شوید)

۲. آزمایشات و تصویربرداری از پستان
ماموگرام نوعی اشعه ایکس است که معمولا برای غربالگری سرطان اولیه استفاده می شود. این تصاویر به تشخیص هر گونه توده یا ناهنجاری کمک می کند.
سونوگرافی تفاوت بین توده جامد یا کیست مایع را نشان می دهد.

یک اسکن MRI مستلزم تزریق رنگ به بیمار است، بنابراین نشان می دهد تا چه حد سرطان گسترش یافته است.

3. بافت برداری از سینه
طی جراحی نمونه ای از بافت برای تجزیه و تحلیل برداشته می شود. نتایج آزمایش نشان می دهد آیا سلول ها سرطانی هستند یا خیر، و اگر چنین باشد، نوع سرطان را تشخیص می دهند.

این تجزیه و تحلیل مرحله سرطان را نشان می دهد:
اندازه تومور
میزان گسترش سرطان
تهاجمی یا غیر تهاجمی بودن سرطان
گسترش سرطان به قسمت های دیگر بدن
مرحله بیماری بر احتمال بهبود تأثیر می گذارد و به تصمیم گیری در مورد بهترین گزینه درمان کمک می کند.

درمان به عوامل زیر بستگی دارد:
نوع سرطان سینه
مرحله سرطان
حساسیت به هورمون ها

سن بیمار، سلامت عمومی

گزینه های اصلی درمان عبارتند از:
پرتو درمانی
عمل جراحی
درمان بیولوژیک یا دارو محور
هورمون درمانی
شیمی درمانی
عوامل موثر بر انتخاب عبارتند از مرحله سرطان، شرایط پزشکی و اولویت فردی.

جراحی سرطان پستان
اگر جراحی مورد نیاز باشد، انتخاب به تشخیص پزشک و تصمیم فرد بستگی دارد.
لامپکتومی: برداشتن تومور و کمی از بافت های سالم اطراف آن می تواند به جلوگیری از گسترش سرطان کمک کند. اگر تومور کوچک باشد این روش گزینه ای مناسب است.
ماستکتومی: ماستکتومی ساده شامل برداشتن لوبول ها، کانال ها، بافت چربی، نوک پستان، آرئول، و قسمتی از پوست است. ماستکتومی رادیکال عضله دیواره قفسه سینه و گره های لنفاوی در زیر بغل را بر می دارد.
بافت برداری گره سنتینل: برداشتن یک گره لنفاوی می تواند از گسترش سرطان جلوگیری کند؛ زیرا اگر سرطان سینه به گره لنفاوی برسد، می تواند از طریق سیستم لنفاوی به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
انهدام گره لنفاوی زیر بغل: اگر سلول های سرطانی در یک گره به نام گره سنتینل وجود داشته باشد، جراح ممکن است برداشتن چندین گره زیر بغل را توصیه کند تا از گسترش بیماری جلوگیری شود.

بازسازی: پس از جراحی سینه، بازسازی سینه را بازسازی می کند تا شبیه سینه دیگر باشد. این عمل را می توان همان زمان با ماستکتومی انجام داد. جراح ممکن است از ایمپلنت سینه یا بافت قسمت دیگری از بدن بیمار استفاده کند.

نقش پرتو درمانی در درمان سرطان سینه
- دوز کنترل شده ای از پرتو به سمت تومور فرستاده می شود و سلول های سرطانی را هدف قرار داده و تخریب می کند. از یک ماه پس از جراحی، پرتو درمانی همراه با شیمی درمانی، سلول های سرطانی باقی مانده را از بین می برد.
- هر جلسه چند دقیقه طول می کشد و بسته به هدف و پیشروی سرطان، بیمار سه تا پنج جلسه در هفته به مدت 3 تا 6 هفته نیاز به پرتودرمانی خواهد داشت.
- نوع سرطان سینه، نوع پرتودرمانی را مشخص می کند.
- اثرات جانبی شامل خستگی، لنفدیم، تیره شدن پوست سینه و سوزش پوست سینه است.

نقش شیمی درمانی در درمان سرطان سینه
- داروهایی که به عنوان داروهای سیتوتوکسی شناخته می شوند می توانند برای از بین بردن سلول های سرطانی مورد استفاده قرار گیرند.
- اگر تومور بزرگ باشد، شیمی درمانی قبل از عمل جراحی انجام می شود تا تومور را کوچک کند. این شیمی درمانی نئو آدیوونات نامیده می شود.
- شیمی درمانی همچنین می تواند سرطان را درمان کند تا به سایر قسمت های بدن نفوذ نکند و برخی از علائم را به ویژه در مراحل بعد کاهش دهد.
- شیمی درمانی برای کاهش تولید استروژن مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا استروژن می تواند رشد سلول های سرطانی را افزایش دهد.
- عوارض جانبی شیمی درمانی شامل تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، خستگی، دهان درد، ریزش مو و حساسیت کمی نسبت به عفونت است. داروها می توانند در کنترل بیماری موثر باشند.

نقش هورمون درمانی در درمان سرطان سینه
- هورمون درمانی برای جلوگیری از عود سرطان های حساس به هورمون است.
- هورمون درمانی معمولا پس از جراحی استفاده می شود، اما گاهی اوقات می توان از آن برای کاهش تومور استفاده کرد.
- هورمون درمانی تنها گزینه درمان برای بیمارانی است که نمی توانند تحت عمل جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی قرار گیرند.
- تاثیر هورمون درمانی معمولا تا ۵ سال بعد از عمل طول می کشد. این درمان بر سرطان هایی که حساس به هورمون نیستند، تاثیر نمی گذارد.

داروهای سرطان سینه
تاموکسیفن
مهار کننده های آروماتاز
تخریب یا سرکوب تخمدان
داروی آگونیست آزاد کننده هورمون لوتئینیزه برای سرکوب تخمدانها
درمان با هورمون ممکن است بر باروری آینده زن تاثیر بگذارد.

درمان بیولوژیک برای درمان سرطان سینه
- داروهای هدفمند انواع خاصی از سرطان سینه را از بین می برند. نمونه های این داورها عبارتند از تروستوزوماب، لیپاتینیب (تیکرب) و بواویزوزومب (آواستین). این داروها برای مقاصد مختلف مورد استفاده قرار می گیرند.
- درمان سرطان سینه و دیگر سرطان ها عوارض جانبی شدیدی دارد.
- بیمار باید با پزشک در مورد خطرات و راه های به حداقل رساندن اثرات منفی صحبت کند.

سرطان سینه از چه سنی شروع میشه؟
سرطان سینه در هر سنی ممکنه رخ دهد، اما بیشترین شیوع آن از سن 40 سالگی به بعد است و فرایند یائسگی به سرطانی شدن سینه ها بیشتر کمک میکند. شاید نزدیک 80 درصد از سرطان های پستان دراز 40 سالگی به بعد و تنها 2درصد افزاد زیر 30 سال را درگیر میکند البته سرطان سینه در سن 26 و کمتر هم دیده شده است اما احتمال آن خیلی کم است و به فاکتورهای محیطی فرد خیلی وابسته است.

پیشگیری از سرطان پستان
راه مطمئنی برای جلوگیری از سرطان سینه وجود ندارد، اما برخی از تصمیم گیری ها و تغییرات در شیوه زندگی می تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان سینه و انواع دیگر سرطان را کاهش دهد.

این راه ها عبارتند از:
اجتناب از مصرف بیش از حد الکل
رژیم سالم با مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه
ورزش
وزن مناسب و حفظ شاخص توده بدنی ( با تست BMI لاغری آشنا شوید)
- زنان باید به دقت در مورد گزینه های خود برای شیردهی نوزاد و استفاده از HRT پس از یائسگی فکر کنند، زیرا این عوامل بر احتمال خطر تاثیر می گذارند.
- تشخیص سرطان پستان در مرحله صفر یا یک، احتمال نجات را حداقل برای ۵ سال ۱۰۰% می کند.
- اگر تشخیص در مرحله 4 انجام شود، احتمال نجات برای 5 سال دیگر 22% می شود.
- بررسی های مداوم به تشخیص زود هنگام علائم سرطان کمک می کند.