دلایل سرطان واژن، روش های درمان
سرطان واژن سرطان نادری است که در کانال واژن (عضوی ماهیچه‌ای که رحم را به قسمت بیرونی دستگاه تناسلی زنانه متصل می‌نماید) ایجاد می‌شود.
سرطان واژن سرطان نادری است که در کانال واژن (عضوی ماهیچه‌ای که رحم را به قسمت بیرونی دستگاه تناسلی زنانه متصل می‌نماید) ایجاد می‌شود. این سرطان اغلب بر روی سلولهای سطحی پوشاننده کانال واژن بروز می‌کند. شروع سرطان به خودی خود در ناحیه‌ی واژن نادر می‌باشد و غالبا سلولهای سرطانی از دیگر بافت‌های سرطانی در قسمت‌های دیگر بدن به این ناحیه منتقل می‌شوند و باعث پیدایش سرطان در کانال واژن می‌گردند. تشخیص به موقع و زودهنگام این بیماری شانس درمان را افزایش می‌دهد. اگر این سرطان به دیگر قسمت‌های واژن سرایت کند، درمان بسیار مشکل می‌شود.
علائم سرطان واژن چیست؟
این بیماری ممکن است در مراحل اولیه علامتی از خود نشان ندهد. در صورت پیشرفت این بیماری در بدن شما علائم زیر قابل مشاهده است:
خونریزی غیرطبیعی واژن: به طور مثال مشاهده خونریزی پس از رابطه جنسی یا پس از یائسگی
ترشحات آبکی واژن
وجود توده یا غده در واژن
ادرار دردناک
تکرر ادرار
یبوست
بروز درد لگنی
علت بروز سرطان واژن چیست؟
علت دقیق بروز این سرطان مشخص نیست؛ به طور کلی سرطان‌ها زمانی آغاز می‌شوند که سلولهای سالم در هر عضوی از بدن طی یک جهش ژنتیکی به سلولهای غیرطبیعی تغییر نمایند. سلولهای بدن به طور طبیعی رشد می‌کنند و در یک نرخ تعیین شده تکثیر می‌شوند و در نهایت در یک زمان تعیین شده از بین می‌روند. ولی سلولهای سرطانی به طور غیرطبیعی و خارج از کنترل رشد کرده و تکثیر می‌شوند و از بین نمی‌روند. در نهایت توده‌های سرطانی شکل می‌گیرند و باعث بروز سرطان می‌شوند. سلولهای سرطانی به بافت‌های نزدیک خود حمله کرده و می‌توانند در اثر شکستن و تقسیم شدن به دیگر قسمت‌های بدن منتشر شوند که در اصطلاح به این پدیده متاستاز (metastasize) یا انتشار سلولهای سرطانی گفته می‌شود.
انواع سرطان واژن
این سرطان بر اساس نوع سلولی که سرطان از آن شروع شده است به انواع مختلفی تقسیم می‌شود:
سرطان کارسینوم سلول سنگفرشی که در سلولهای پوشاننده‌ی سطح کانال واژن بوجود می‌آید؛ این سرطان شایع‌ترین نوع سرطان واژن می‌باشد.
آدنوکارسینوم واژینال که در سلولهای غدد لنفاوی موجود در واژن بوجود می‌آید.
ملانوم واژینال که بر روی سلول های تولید کننده رنگدانه (ملانوسیت ها) بروز می‌کند.
سارکوم واژینال که بر روی بافت‌های نگهداره کانال واژن یا بر روی قسمت عضلانی واژن بوجود می‌آید.
عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به سرطان واژن چیست؟
افزایش سن: خطر ابتلا به این سرطان با افزایش سن بالا می‌رود. بیشتر افرادی که این بیماری در آن‌ها تشخیص داده شده است بالای 60 سال سن داشته‌اند.
وجود سلولهای غیر طبیعی در واژن که نئوپلاسی داخل پاتوژن واژینال نامیده می‌شوند: این سلول‌ها اغلب در اثر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که از طریق رابطه جنسی با فرد ناقل منتقل می‌شود بوجود می‌آیند و علاوه بر این سرطان می‌توانند باعث بروز سرطان دهانه رحم نیز شوند.
داشتن بیش از یک شریک جنسی
داشتن سن پایین در اولین رابطه جنسی
استعمال دخانیات
ابتلا به ویروس HIV
سرطان واژن می‌تواند به دیگر اعضای بدن از جمله ریه‌ها، کبد و استخوان سرایت کند و باعث ایجاد سرطان در این اعضا شود.
راه های تشخیص سرطان واژن چیست؟
گاهی اوقات این بیماری طی یک معاینه‌ی لگنی ساده قبل از آنکه علائمی از آن بروز کند تشخیص داده می‌شود. انجام آزمایش پاپ اسمیر راه دیگری برای تشخیص این بیماری است. تست پاپ اسمیر اغلب برای تشخیص سرطان دهانه رحم استفاد می‌شود. اما گاهی اوقات سلولهای سرطانی واژن به کمک این آزمایش قابل تشخیص می‌باشند.
پزشک شما ممکن است بر اساس مشاهدات معاینه لگنی و نتایج آزمایش پاپ اسمیر انجام آزمایشات دیگری را برای شما در نظر بگیرد:
بررسی کانال واژن با یک دستگاه بزرگنمایی: کولپوسکوپی آزمایشی است که طی آن با یک ابزار مخصوص و مجهز به نور که کولپوسکوپ نامیده می‌شود محیط داخل واژن شما به دقت بررسی می‌شود و در صورت وجود، سلولهای غیرطبیعی تشخیص داده می‌شوند.
خارج کردن قسمتی از بافت واژن برای انجام آزمایش: بیوپسی یا نمونه برداری عملی است که طی آن قسمتی از بافت مشکوک جهت انجام آزمایش سلول سرطانی از بدن خارج می‌گردد. ممکن است این نمونه برداری طی انجام آزمایش کولپوسکوپی انجام شود. نمونه‌ی خارج شده جهت انجام آزمایش به آزمایشگاه ارسال می‌شود.
مراحل سرطان واژن
تشخیص مرحله‌ای که سرطان در آن وجود دارد می‌تواند به تعیین روش درمانی کمک نماید. مراحل پیشرفت این سرطان در بدن به شرح زیر می‌باشد:
مرحله اول (Stage I): سرطان به بافت دیواره واژن محدود می‌باشد و پیشرفت جدیدی نکرده است.
مرحله دوم (Stage II): توده سرطانی به بافت درونی‌تر واژن انتشار پیدا کرده است.
مرحله سوم (Stage III): توده سرطانی به مراتب بالاتر و به داخل لگن رسیده است.
مرحله چهارم (Stage IVA): سرطان به اعضای مجاور همانند مثانه و رکتوم رسیده است.
مرحله پنجم (Stage IVB): سرطان به اعضای دورتری از واژن همانند کبد انتقال یافته است.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت مشاهده‌ی هر یک از عوارض و علائم سرطان واژن، حتما به پزشک خود مراجعه نمائید. علائمی همچون خونریزی غیرطبیعی واژن. چرا که این سرطان همیشه با علائم همراه نیست. در هر بار معاینه‌ی لگنی حتما به توصیه‌های پزشک خود توجه نمائید.
جراحی سرطان واژن
انتخاب روش درمانی مناسب به نوع و مرحله‌ای که سرطان در آن قرار گرفته است بستگی دارد. درمان این بیماری اصولا به روش‌های جراحی یا پرتو درمانی انجام می‌گیرد.
روش‌های جراحی که برای درمان ممکن است انتخاب شوند به شرح زیر می‌باشد:
خارج کردن تومور یا ضایعه: توده‌ی سرطانی محدود شده به پوشش خارجی واژن ممکن است از طریق جراحی به همراه بخشی از بافت سالم اطراف آن (برای اطمینان از خارج شدن کامل توده سرطانی) خارج شود.
واژینکتومی یا خارج کردن کامل واژن از بدن: خارج کردن کامل واژن از درون بدن ممکن است جهت بیرون آوردن کامل بافت سرطانی از داخل بدن لازم باشد. بسته به گسترش سرطان در بدن، جراح ممکن است رحم و تخمدان‌ها را نیز از بدن خارج نماید که به آن عمل هیسترکتومی گفته می‌شود. خارج کردن غدد لنفاوی اطراف توده سرطانی نیز ممکن است انجام گیرد که به آن عمل لنفادنکتومی گفته می‌شود.
بیرون آوردن اکثر اندام های لگن طی عمل جراحی: در صورتی که توده سرطانی به دیگر اعضای بدن شما در ناحیه لگن سرایت کرده باشد، ممکن است این عمل انجام گیرد. در طی عمل جراحی لگنی، جراح ممکن است اجزای متعددی از جمله مثانه، تخمدان‌ها، رحم، کانال واژن، رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ شما را از داخل لگن خارج نماید.
علائم سرطان واژن چیست؟
این بیماری ممکن است در مراحل اولیه علامتی از خود نشان ندهد. در صورت پیشرفت این بیماری در بدن شما علائم زیر قابل مشاهده است:
خونریزی غیرطبیعی واژن: به طور مثال مشاهده خونریزی پس از رابطه جنسی یا پس از یائسگی
ترشحات آبکی واژن
وجود توده یا غده در واژن
ادرار دردناک
تکرر ادرار
یبوست
بروز درد لگنی
علت بروز سرطان واژن چیست؟
علت دقیق بروز این سرطان مشخص نیست؛ به طور کلی سرطان‌ها زمانی آغاز می‌شوند که سلولهای سالم در هر عضوی از بدن طی یک جهش ژنتیکی به سلولهای غیرطبیعی تغییر نمایند. سلولهای بدن به طور طبیعی رشد می‌کنند و در یک نرخ تعیین شده تکثیر می‌شوند و در نهایت در یک زمان تعیین شده از بین می‌روند. ولی سلولهای سرطانی به طور غیرطبیعی و خارج از کنترل رشد کرده و تکثیر می‌شوند و از بین نمی‌روند. در نهایت توده‌های سرطانی شکل می‌گیرند و باعث بروز سرطان می‌شوند. سلولهای سرطانی به بافت‌های نزدیک خود حمله کرده و می‌توانند در اثر شکستن و تقسیم شدن به دیگر قسمت‌های بدن منتشر شوند که در اصطلاح به این پدیده متاستاز (metastasize) یا انتشار سلولهای سرطانی گفته می‌شود.
انواع سرطان واژن
این سرطان بر اساس نوع سلولی که سرطان از آن شروع شده است به انواع مختلفی تقسیم می‌شود:
سرطان کارسینوم سلول سنگفرشی که در سلولهای پوشاننده‌ی سطح کانال واژن بوجود می‌آید؛ این سرطان شایع‌ترین نوع سرطان واژن می‌باشد.
آدنوکارسینوم واژینال که در سلولهای غدد لنفاوی موجود در واژن بوجود می‌آید.
ملانوم واژینال که بر روی سلول های تولید کننده رنگدانه (ملانوسیت ها) بروز می‌کند.
سارکوم واژینال که بر روی بافت‌های نگهداره کانال واژن یا بر روی قسمت عضلانی واژن بوجود می‌آید.
عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به سرطان واژن چیست؟
افزایش سن: خطر ابتلا به این سرطان با افزایش سن بالا می‌رود. بیشتر افرادی که این بیماری در آن‌ها تشخیص داده شده است بالای 60 سال سن داشته‌اند.
وجود سلولهای غیر طبیعی در واژن که نئوپلاسی داخل پاتوژن واژینال نامیده می‌شوند: این سلول‌ها اغلب در اثر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) که از طریق رابطه جنسی با فرد ناقل منتقل می‌شود بوجود می‌آیند و علاوه بر این سرطان می‌توانند باعث بروز سرطان دهانه رحم نیز شوند.
داشتن بیش از یک شریک جنسی
داشتن سن پایین در اولین رابطه جنسی
استعمال دخانیات
ابتلا به ویروس HIV
سرطان واژن می‌تواند به دیگر اعضای بدن از جمله ریه‌ها، کبد و استخوان سرایت کند و باعث ایجاد سرطان در این اعضا شود.
راه های تشخیص سرطان واژن چیست؟
گاهی اوقات این بیماری طی یک معاینه‌ی لگنی ساده قبل از آنکه علائمی از آن بروز کند تشخیص داده می‌شود. انجام آزمایش پاپ اسمیر راه دیگری برای تشخیص این بیماری است. تست پاپ اسمیر اغلب برای تشخیص سرطان دهانه رحم استفاد می‌شود. اما گاهی اوقات سلولهای سرطانی واژن به کمک این آزمایش قابل تشخیص می‌باشند.
پزشک شما ممکن است بر اساس مشاهدات معاینه لگنی و نتایج آزمایش پاپ اسمیر انجام آزمایشات دیگری را برای شما در نظر بگیرد:
بررسی کانال واژن با یک دستگاه بزرگنمایی: کولپوسکوپی آزمایشی است که طی آن با یک ابزار مخصوص و مجهز به نور که کولپوسکوپ نامیده می‌شود محیط داخل واژن شما به دقت بررسی می‌شود و در صورت وجود، سلولهای غیرطبیعی تشخیص داده می‌شوند.
خارج کردن قسمتی از بافت واژن برای انجام آزمایش: بیوپسی یا نمونه برداری عملی است که طی آن قسمتی از بافت مشکوک جهت انجام آزمایش سلول سرطانی از بدن خارج می‌گردد. ممکن است این نمونه برداری طی انجام آزمایش کولپوسکوپی انجام شود. نمونه‌ی خارج شده جهت انجام آزمایش به آزمایشگاه ارسال می‌شود.
مراحل سرطان واژن
تشخیص مرحله‌ای که سرطان در آن وجود دارد می‌تواند به تعیین روش درمانی کمک نماید. مراحل پیشرفت این سرطان در بدن به شرح زیر می‌باشد:
مرحله اول (Stage I): سرطان به بافت دیواره واژن محدود می‌باشد و پیشرفت جدیدی نکرده است.
مرحله دوم (Stage II): توده سرطانی به بافت درونی‌تر واژن انتشار پیدا کرده است.
مرحله سوم (Stage III): توده سرطانی به مراتب بالاتر و به داخل لگن رسیده است.
مرحله چهارم (Stage IVA): سرطان به اعضای مجاور همانند مثانه و رکتوم رسیده است.
مرحله پنجم (Stage IVB): سرطان به اعضای دورتری از واژن همانند کبد انتقال یافته است.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت مشاهده‌ی هر یک از عوارض و علائم سرطان واژن، حتما به پزشک خود مراجعه نمائید. علائمی همچون خونریزی غیرطبیعی واژن. چرا که این سرطان همیشه با علائم همراه نیست. در هر بار معاینه‌ی لگنی حتما به توصیه‌های پزشک خود توجه نمائید.
جراحی سرطان واژن
انتخاب روش درمانی مناسب به نوع و مرحله‌ای که سرطان در آن قرار گرفته است بستگی دارد. درمان این بیماری اصولا به روش‌های جراحی یا پرتو درمانی انجام می‌گیرد.
روش‌های جراحی که برای درمان ممکن است انتخاب شوند به شرح زیر می‌باشد:
خارج کردن تومور یا ضایعه: توده‌ی سرطانی محدود شده به پوشش خارجی واژن ممکن است از طریق جراحی به همراه بخشی از بافت سالم اطراف آن (برای اطمینان از خارج شدن کامل توده سرطانی) خارج شود.
واژینکتومی یا خارج کردن کامل واژن از بدن: خارج کردن کامل واژن از درون بدن ممکن است جهت بیرون آوردن کامل بافت سرطانی از داخل بدن لازم باشد. بسته به گسترش سرطان در بدن، جراح ممکن است رحم و تخمدان‌ها را نیز از بدن خارج نماید که به آن عمل هیسترکتومی گفته می‌شود. خارج کردن غدد لنفاوی اطراف توده سرطانی نیز ممکن است انجام گیرد که به آن عمل لنفادنکتومی گفته می‌شود.
بیرون آوردن اکثر اندام های لگن طی عمل جراحی: در صورتی که توده سرطانی به دیگر اعضای بدن شما در ناحیه لگن سرایت کرده باشد، ممکن است این عمل انجام گیرد. در طی عمل جراحی لگنی، جراح ممکن است اجزای متعددی از جمله مثانه، تخمدان‌ها، رحم، کانال واژن، رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ شما را از داخل لگن خارج نماید.
در صورتی که کل واژن در طی عمل از بدن بیمار خارج گردد، واژن جدیدی در داخل بدن تعبیه می‌شود. پزشکان به وسیله‌ی پوست و بخش‌هایی از روده یا قسمت‌هایی از عضلات دیگر بدن اقدام به ساخت واژن جدید می‌نمایند.
پرتو درمانی روشی که در آن به کمک پرتوهای پر انرژی همانند اشعه ایکس سلولهای سرطانی از بین می‌روند. این عمل به دو روش انجام می‌گیرد:
تابش خارجی: طی این عمل اشعه‌های پر انرژی از روی شکم یا ناحیه لگن (بسته به بزرگی و منطقه قرار گرفته توده سرطانی) بر روی بدن شما تابیده می‌شود. بیشتر زنان مبتلا به سرطان واژن از طریق تابش خارجی تحت درمان قرار می‌گیرند.
تابش داخلی: طی این عمل دستگاه تاباننده‌ی پرتوهای رادیواکتیو به داخل واژن شما وارد می‌شود. بیمارانی که در مراحل اولیه‌ی این بیماری قرار دارند ممکن است از این طریق تحت درمان قرار گیرند. ممکن است برخی بیماران پس از دریافت تابش خارجی تحت تابش داخلی نیز قرار گیرند.
روش‌های درمانی دیگری که ممکن است انتخاب شود شیمی درمانی و تحت درمان قرار گرفتن در کلینک‌ها برای انجام آزمایشاتی است که ممکن است منجر به کشف روش درمانی جدید منجر شود.
تابش داخلی: طی این عمل دستگاه تاباننده‌ی پرتوهای رادیواکتیو به داخل واژن شما وارد می‌شود. بیمارانی که در مراحل اولیه‌ی این بیماری قرار دارند ممکن است از این طریق تحت درمان قرار گیرند. ممکن است برخی بیماران پس از دریافت تابش خارجی تحت تابش داخلی نیز قرار گیرند.
روش‌های درمانی دیگری که ممکن است انتخاب شود شیمی درمانی و تحت درمان قرار گرفتن در کلینک‌ها برای انجام آزمایشاتی است که ممکن است منجر به کشف روش درمانی جدید منجر شود.
منبع:
مجله اینترنتی ستاره
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼