باز کردن لوله های رحمی، درمان ناباروری
چسبندگی می تواند سدی بین تخمدان و لوله های فالوپ باشد و مانع رسیدن تخمک به اسپرم شود.
در حالت طبیعی، لوله های رحمی (لوله های فالوپ) تخمدان ها را به رحم مرتبط می کنند. چسبندگی می تواند سدی بین تخمدان و لوله های فالوپ باشد و مانع رسیدن تخمک به اسپرم شود.
بیشتر خانم هایی که به علت چسبندگی لوله های رحمی، نابارور هستند هیچ علامتی ندارند و فقط بعد از مشاوره با پزشک به منظور باردار شدن متوجه مشکل خود می شوند، البته خانم هایی که دچار آسیب شدید لوله های رحمی هستند دچار درد مزمن لگنی می شوند.
بیشتر خانم هایی که به علت چسبندگی لوله های رحمی، نابارور هستند هیچ علامتی ندارند و فقط بعد از مشاوره با پزشک به منظور باردار شدن متوجه مشکل خود می شوند، البته خانم هایی که دچار آسیب شدید لوله های رحمی هستند دچار درد مزمن لگنی می شوند.
چسبندگی لوله های رحمی حدود ۲۰ تا ۲۵% موارد ناباروری را شامل می شود. چسبندگی می تواند به صورت بسته بودن کامل هر دو لوله یا فقط یکی از لوله ها باشد. همچنین چسبندگی می تواند به علت اسکار لوله های تخمدانی یا دیگر آسیب های وارد شده به لوله که اغلب به علت عفونت های لگنی مثل بیماری التهاب لگن (PID) یا اندومتریوز یا ایجاد بافت اسکار بعد از جراحی های لگنی است، باشد.
درمان چسبندگی لوله های رحمی
باز کردن لوله های رحمی
جراحی تنها راه موثر در باز کردن لوله های رحمی است. انواع جراحی به منظور باز کردن لوله های رحمی شامل موارد زیر است:
اتصال دوباره لوله های رحمی. در این روش قسمت های بسته و آسیب دیده لوله برداشته می شود و سپس انتهاهای سالم لوله به یکدیگر متصل می شوند. این روش می تواند به صورت لاپاراتومی (باز) یا لاپاراسکوپی (بسته) انجام شود.
سالپنگوستومی. زمانی که انتهای لوله ها به خاطر تجمع مایع (هیدروسالپنکس) مسدود شده است، انجام می شود. این روش انتهای جدیدی در قسمتی از لوله نزدیک تخمدان ایجاد می کند.
فیمبریوپلاستی. زمانی انجام می شود که قسمتی از لوله های رحمی که نزدیک تخمدان است تا حدی مسدود شده یا اسکار دارد. این روش انتهای فیمبریه لوله های فالوپ را بازسازی می کند.
به طورکلی میزان موفقیت بارداری بعد از باز کردن لوله های رحمی بین ۴۰ تا ۸۵% است که به عوامل مختلفی بستگی دارد:
- سن: خانم های مسن تر شانس کمتری برای بارداری نسبت به زنان جوان تر دارند.
- نوع و میزان چسبندگی لوله: هر چه میزان چسبندگی کمتر باشد، شانس موفقیت جراحی بیشتر است.
- طول لوله فالوپ که سالم باقی مانده و به درستی عمل می کند.
- میزان بافت اسکار در ناحیه لگنی.
- نتیجه تست تعداد اسپرم مرد و دیگر تست های بارداری.
- مهارت جراح.
IVF
خانم هایی با موارد بسیار شدید آسیب و چسبندگی لوله های رحمی، حتی پس از جراحی نیز شانس کمی برای باردار شدن دارند. در این صورت IVF روش مناسبی برای باردار شدن است. معمولا قبل از IVF توصیه می شود لوله آسیب دیده برداشته شود تا میزان موفقیت IVF بیشتر شود.
باز کردن لوله های رحمی
جراحی تنها راه موثر در باز کردن لوله های رحمی است. انواع جراحی به منظور باز کردن لوله های رحمی شامل موارد زیر است:
اتصال دوباره لوله های رحمی. در این روش قسمت های بسته و آسیب دیده لوله برداشته می شود و سپس انتهاهای سالم لوله به یکدیگر متصل می شوند. این روش می تواند به صورت لاپاراتومی (باز) یا لاپاراسکوپی (بسته) انجام شود.
سالپنگوستومی. زمانی که انتهای لوله ها به خاطر تجمع مایع (هیدروسالپنکس) مسدود شده است، انجام می شود. این روش انتهای جدیدی در قسمتی از لوله نزدیک تخمدان ایجاد می کند.
فیمبریوپلاستی. زمانی انجام می شود که قسمتی از لوله های رحمی که نزدیک تخمدان است تا حدی مسدود شده یا اسکار دارد. این روش انتهای فیمبریه لوله های فالوپ را بازسازی می کند.
به طورکلی میزان موفقیت بارداری بعد از باز کردن لوله های رحمی بین ۴۰ تا ۸۵% است که به عوامل مختلفی بستگی دارد:
- سن: خانم های مسن تر شانس کمتری برای بارداری نسبت به زنان جوان تر دارند.
- نوع و میزان چسبندگی لوله: هر چه میزان چسبندگی کمتر باشد، شانس موفقیت جراحی بیشتر است.
- طول لوله فالوپ که سالم باقی مانده و به درستی عمل می کند.
- میزان بافت اسکار در ناحیه لگنی.
- نتیجه تست تعداد اسپرم مرد و دیگر تست های بارداری.
- مهارت جراح.
IVF
خانم هایی با موارد بسیار شدید آسیب و چسبندگی لوله های رحمی، حتی پس از جراحی نیز شانس کمی برای باردار شدن دارند. در این صورت IVF روش مناسبی برای باردار شدن است. معمولا قبل از IVF توصیه می شود لوله آسیب دیده برداشته شود تا میزان موفقیت IVF بیشتر شود.
منبع:
دکتر حقگو
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼