علت توده های پستانی، چه عواملی باعث می شوند؟

توده های سینه اغلب غیرقابل تشخیص هستند، به این معنی که آنها خوش خیم می باشند. ممکن است در صورت به وجود آمدن توده در سینه های شما، خودتان را ببازید و غمگین شوید، اما با درمان سریع و به موقع می توانید از پیشرفت آن جلوگیری کنید. با این حال، وجود غده یا توده در سینه می تواند نشانه ای از سرطان سینه باشد. اگار شما وجود غده یا توده ای را در سینه های خود احساس کردید، عاقلانه ترین کار این است که به پزشک متخصص مراجعه کنید و هرچه سریع تر از او کمک بگیرید. اگر چه هم مردان و هم زنان سینه دارند، اما بافت سینه در زنان و مردان با هم متفاوت است. به همین دلیل اکثرا زنان دچار این مشکلات می شوند. هورمون ها روی بافت سینه تاثیر می گذارند. تغییرات هورمونی می تواند باعث تشکیل توده ها شود و در برخی موارد به طور طبیعی نیز ناپدید می شوند. شما می توانید در هر سنی این بیماری را تجربه کنید و پزشکان رنج سنی خاصی برای بروز این بیماری تشخیص نداده اند. بعضی از نوزادان به علت هورمون استروژنی که از مادران خود در طول رشد دریافت می کنند، دچار توده در سینه هایشان می شوند. دختران قبل از بلوغ، گاهی اوقات تومورهای سینه را احساس می کنند. این تومورها معمولا در طول دوران بلوغ به طور طبیعی از بین می روند. پسران نوجوان همچنین می توانند در طول بلوغ تومور هایی را در سینه های خود احساس کنند. این تومورها موقتی هستند و معمولا طی چند ماه نیز ناپدید می شوند.

علل توده های پستان
علل احتمالی زیادی برای بروز توده در پستان وجود دارد، از جمله:
- کیست های سینه، که کیسه های نرم و مایع هستند.
- کیست های شیری که می توانند در طول شیردهی به وجود بیایند.
- سینه های فیبروکیستیک، وضعیتی که در آن بافت سینه ناصاف می شود و در بعضی موارد این ناصافی با درد همراه است.
- فیبروآدنوم، به معنی توده های لاستیکی غیر سرطانی است که به راحتی در بافت سینه حرکت می کنند و به ندرت سرطانی می شوند.
- هامارتوم که یک تومور خوش خیم و تومورال است.
- پاپیلوم داخل مجاری که تومورهای کوچک و غیر سرطانی هستند در که در مجراهای شیری پدیدار می شوند.
- لیپوم، که یک توده غیر سرطانی با رشدی آرام می باشد. این توده در اصل یک توده چربی است.
- ماستیت یا عفونت سینه
- صدمه دیدن سینه
- سرطان سینه
بافت سینه بافتی متفاوت است، زیرا قسمت های بالایی سینه شما سفت است و قسمت های داخلی و پایین تر سینه تا حدودی نرم تر می باشد. اگر شما خانم هستید، گاهی ممکن است سینه های خود را در طول سیکل قاعدگی متفاوت ببینید و این کاملا اتفاقی طبیعی می باشد. مهم ترین نکته این است که سینه های خود را تحت نظر بگیرید و در صورت هرگونه تغییر به پزشک مراجعه کنید. اما از اکتفا به خود آرمایی پرهیز کنید. در واقع، خودآزمایی سینه ممکن است موجب آسیب شود، زیرا احتمال دارد که یک توده سرطانی پیدا کنید و فکر کنید توده ای غیر سرطانی است و به آن اهمیت ندهید. اغلب کارشناسان توصیه می کنند که افراد به جای انجام معاینه سینه های خود و گذشتن از آن، به خود آگاهی درباره ی این بیماری برسند و اقدامات خودسرانه انجام ندهند. به عنوان مثال متخصص زنان و زایمان در کالجی در آمریکا توصیه می کند که زنان بهتر است از خودآگاهی مشکلات سینه استفاده کنند. شما باید هر گونه تغییر یا نگرانی را فورا به پزشک خود گزارش کنید.

مراجعه به پزشک
به یاد داشته باشید که نصف تومور های سینه غیرسرطانی هستند. با این حال، در صورت بروز موارد زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
- شما یک توده جدید را کشف می کنید.
- یک قسمت از سینه شما به طور قابل توجهی متفاوت از قسمت های دیگر است.
- به وجود آمدن توده ای که بعد از قاعدگی از بین نمی رود.
- توده ای که تغییر سایز می دهد و یا بزرگتر می شود.
- سینه شما بدون علت و دلیلی کبود می شود.
- پوست سینه شما قرمز است یا دچار شل شدگی شده است.
- تغییرات در نوک سینه ها بوجود آمده باشد.
- هنگامی که تخلیه خون از نوک سینه را مشاهدی کنید.
هنگامی که شما از دکتر خود برای گزارش دادن یک توده در سینه خود بازدید میکنید، از شما سوالاتی در مورد چگونگی و زمانی که توده را کشف کردید، می کند و راجع به علائم احتمالی دیگر از شما سوال می پرسد. آنها همچنین امتحانی فیزیکی برای سینه ها انجام خواهند داد. اگر پزشک شما نمی تواند علت توده را شناسایی کند، ممکن است راه های دیگری را تجویز کند.
ماموگرافی
ماموگرافی، آزمایشی با اشعه ایکس از سینه است که کمک می کند تا تخریب های سینه شناسایی شوند. در صورت وجود تخریب در سینه ها، پزشک می تواند از طریق ماموگرافی و غربالگری دلیل تخریب بافت را متوجه شود.
سونوگرافی
سونوگرافی یک روش بدون دردسر و بدون درد است که با استفاده از امواج صوتی برای تولید تصاویری از سینه های شما استفاده می شود.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی
این آزمایش از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای گرفتن عکس دقیق از سینه شما استفاده می کند.
بافت برداری آسپیراسیون
یک توده موجود در سینه می تواند با سوزن برداشته شود. در بعضی موارد از سونوگرافی برای هدایت سوزن ها استفاده می شود. اگر کیست ها غیر سرطانی باشند در این روش از بین می روند اما اگر دارای مایعی خونین باشند، آزمایشگاه از توده ها نمونه برداری می کند و مورد بررسی قرار میدهد.
بیوپسی
این روشی برای حذف یک نمونه از بافت برای تجزیه و تحلیل تحت میکروسکوپ است. انواع مختلف بیوپسی سینه وجود دارد که شامل موارد زیر می باشد:
- بیوپسی آسپیراسیون دقیق سوزن: یک نمونه از بافت، در طی یک آسپیراسیون توسط سوزن گرفته می شود.
- بیوپسی سوزن هسته: برای هدایت توده ها از سونوگرافی استفاده می کند و از یک سوزن بزرگتر برای گرفتن نمونه از توده استفاده می کنند.
- بیوپسی با کمک خلاء: یک کاوشگر توسط یک برش کوچک در پوست، وارد ناحیه می شود و یک نمونه از توده را با استفاده از سونوگرافی برای آزمایش به محل مورد نظر هدایت می کند.
- استریوتاکتیک بیوپسی: ماموگرافی و تصویر برداری از زوایای مختلف و نمونه گیری با سوزن برای آزمایش توده ها
- بیوپسی جدا کننده ای: در این روش، کل سینه، همراه با بافت اطراف، برداشته و تخلیه می شود.
- بیوپسی جراحی و انتزاعی: در این روش تنها بخشی از توده برداشته می شود.

درمان توده های سینه
پزشک قبل از اینکه بتواند یک برنامه درمان را برای شما تنظیم کند، باید علت بروز توده سینه شما را تعیین کند زیرا همه توده های سینه نیازی به درمان ندارند. اگر عفونت سینه دارید، احتمالا پزشک آنتی بیوتیک را برای درمان شما تجویز می کند. اگر شما کیست سینه دارید، پزشک می تواند مایعات موجود در کیست ها را تخلیه کند. معمولا پس از تخلیه مایعات، کیست ها از بین می روند. در بعضی موارد نیز کیست ها نیازی به درمان ندارند و ممکن است خودشان ناپدید شوند. اگر توده ی سرطانی سینه برای شما تشخیص داده شود، درمان شما شامل موارد زیر می باشد:
- لامپکتومی و یا از بین بردن توده
- ماستکتومی، که روشی برای از بین بردن بافت سینه های شما است.
- شیمی درمانی که از داروها برای مبارزه یا نابودی سرطان استفاده می کند.
- تابش درمانی که از اشعه های رادیواکتیو یا اشعه های دیگر برای مبارزه با سرطان استفاده می کند.
- درمان شما بستگی به نوع سرطان، اندازه و محل توده ها دارد و این مسئله که آیا سرطان بیش از سینه شما گسترش یافته است یا خیر را تنها پزشک می تواند تشخیص دهد.