داروی تحریک تخمک گذاری چیست؟

اگر تخمدان ها به هر دلیلی همچون ابتلا به سندروم تخمدان پی کیستیک قادر به تولید تخمک های بالغ نباشند، می توان از روش هایی همچون تحریک تخمک گذاری که برای درمان آن است استفاده کرد. در این روش درمانی از داروهای تحریک تخمک گذاری استفاده می شود که البته همگی آنها باید تحت نظر متخصص زنان مورد استفاده قرار گیرند.

داروهای تحریک تخمک گذاری چه داروهایی برای تحریک تخمک گذاری استفاده می شود؟
داروهای مورد استفاده در درمان تحریک تخمک گذاری، هورمون های تولید مثل را تنظیم کرده و احتمال تخمک گذاری را بهبود می بخشد. برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:
کلومیفن سیترات یا کلومید: قرص تحریک تخمک گذاری کلومیفن در صورتی مورد استفاده قرار می گیرد که عملکرد غده هیپوفیز عادی بوده اما تغییرات ماهانه در هورمون ها اتفاق نمی افتد. کلومید به بدن پیغام می دهد که سطح استروژن ناکافی است لذا برای آزاد سازی هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینی (LH) در تخمدان، غده هیپوفیز برانگیخته می شود که موجب تحریک رشد فولیکول ها و بلوغ تخمک خواهد شد. پس از قطع مصرف کلومید، افزایش LH بعد از 36 ساعت باعث تخمک گذاری می شود.
مهار کننده آروماتاز: که با نام لتروزول یا فمارا نیز شناخته می شود، یکی دیگر از داروهای تحریک تخمک گذاری است. مکانیسم عمل در لتروزول شبیه به کلومیفن سیترات است از این رو اغلب به عنوان جایگزینی برای آن استفاده می شود. لتروزول در بانوان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک نیز بسیار مؤثر است.
تحریک تخمک گذاری گنادوتروپین: از طریق دو هورمون مهم اتفاق می افتد - هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH) و هورمون لوتئین کننده (LH). این هورمون ها به طور معمول توسط غده هیپوفیز تولید می شوند و تخمک گذاری را تنظیم می کنند. از آنجا که نقش آنها در رشد تخمک بسیار مهم و قدرتمند است، تجویز گنادوتروفین در مقایسه با لتروزول و کلومیفن سیترات نیاز به نظارت مکرر دارد. گنادوتروفین ها همچنین خطر ابتلا به بارداری چندقلویی و سندروم تحریک بیش از حد تخمدان را به همراه دارند.
داروهای حساس به انسولین : که به طور گسترده با عنوان متفورمین شناخته می شوند، برای بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک که دیابت دارند، مفید هستند.

مزایا و عوارض جانبی داروهای تحریک تخمک گذاری چیست؟
روش تحریک تخمک گذاری نیز مانند هر روش دیگری مزایا و مضرات خاصی دارد.
فوای
تحریک تخمک گذاری یک روش درمانی غیرتهاجمی و اولین گزینه ای است که برای درمان ناباروری مورد استفاده قرار می گیرد. نسبت به سایر روش های درمانی مانند IVF که از نظر دارو، آزمایش های آزمایشگاهی، عمل های ساده و کارهای آزمایشگاهی هزینه های زیادی به فرد تحمیل می کند، کم هزینه است. تحریک تخمک گذاری می تواند شانس موفقیت در سایر روشهای درمانی مانند تلقیح داخل رحمی (IUI) ، IVF و غیره را افزایش دهد.
خطرات و عوارض جانبی
فراموش نکنید که برای تزریق تحریک تخمک گذاری، کارهای آزمایشگاهی و اجرای برنامه دقیق مصرف به موقع دارو باید به پزشک مراجعه کرد و این امر به وقت و زمان کافی نیاز دارد. یکی از بزرگترین خطرات این روش درمانی ابتلا به سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) است. عوارض خفیف تا شدید سندرم تحریک بیش از حد تخمدان، معمولاً طی چند هفته خود به خود از بین می روند. این عوارض عبارتند از:
حالت تهوع
نفخ
تنگی نفس
سردرد
افزایش وزن
گرگرفتگی
تاری دید
حساسیت (تندرنس) در ناحیه لگن یعنی احساس درد در نتیجه دست زدن به آن نقطه

میزان موفقیت در تحریک تخمک گذاری چقدر است؟
میزان موفقیت زوج های سالم و بارور به طور کلی هر ماه ۲۰٪ - ۲۵٪ است. در مقابل، زوج هایی با مشکلات ناباروری هستند که تنها ۲٪ - ۱۰٪ در ماه شانس موفقیت دارند. عواملی مانند تشخیص، سن بیمار و مدت ناباروری نیز مؤثرند. در برخی خانمها بسته به نوع شرایط، این درمان حتی می تواند توانایی باروری را تا ۲۰٪ - ۲۵٪ بازگرداند.تحریک تخمک گذاری به طور قابل توجهی شانس بارداری را در مادران نابارور و نیز آن دسته از زوجینی که از IVF و IUI استفاده می کنند، افزایش می دهد. به یاد داشته باشید که استفاده از داروهای تحریک تخمک گذاری فقط و فقط باید تحت نظر متخصص زنان صورت گیرد.