گریه کردن نوزادان، اشتباهات رایج والدین

همه نوزادان لااقل روزی ۲ ساعت گریه می کنند، گریه های شدید، علل متعددی دارند. با ما همراه شوید.

گریه نوزاد و اشتباهات رایج

۱) اگر خوب به نوزاد برسیم، اصلا گریه نمی کنداین طور نیست.

همه نوزادان لااقل روزی ۲ ساعت گریه می کنند. گریه بخشی از زندگی نوزادان (بچه های زیر یک ماه) و شیرخواران (بچه های زیر ۲ سال) است؛ یعنی نمی شود حذفش کرد ولی می شود علتش را فهمید تا راحت تر و زودتر آرامشان کرد.

۲ ) وقتی یک نوزاد گریه می کند، یعنی یک مشکلی دارد
نه لزوما! گریه نوزادان گاهی طبیعی است، گاهی غیرطبیعی. گاهی ممکن است یک نوزاد حتی متعاقب یک شادی یا هیجان معمولی هم بزند زیر گریه.

3 ) این بچه خیلی شدید گریه می کند! حتما کولیک دارد

نه لزوما! گریه های شدید، علل متعددی دارند. گریه ناشی از کولیک، گریه شدیدی است که اقلا ۳ ساعت در روز طول بکشد، دست کم ۳ روز در هفته تکرار شود و حداقل تا ۳ هفته پشت سر هم ادامه پیدا کند. کولیک شیرخواران در ۳ ماهه اول عمر شایع تر است و معمولا تا پایان ۳ ماهگی تمام می شود. با این حساب، می شود حدس زد که خیلی از گریه های شدیدی که به کولیک نسبت می دهیم، ربطی به کولیک ندارد.

۴) باید به گریه نوزاد بی اعتنایی کنیم تا خودش آرام شود

این بدترین کار است. اولا باید سعی کنیم نوزادمان حتی المقدور به گریه نیفتد. مثلا می توانیم جلوی گریه های قابل پیش بینی اش را بگیریم، یعنی نباید آنقدر صبر کنیم که بچه از شدت گرسنگی و تشنگی به گریه بیفتد. حتی بعضی بچه ها وقتی به این مرحله می رسند، آنقدر عصبی می شوند که دیگر حاضر به غذا خوردن نیستند. در برابر گریه های غیرقابل پیش بینی هم باید صبور باشیم. بچه هایی که والدینشان، آنها را در آغوش می گیرند و به آنها محبت می کنند، خیلی زودتر آرام می شوند.

5) گریه این بچه به خاطر گرسنگی نیست، همین دو ساعت پیش غذا خورده!
بیشتر شیرخواران نیاز دارند هر ۲ تا ۳ ساعت یک بار چیزی بخورند. در این میان، بعضی شیرخواران هستند که وقتی گرسنگی سراغشان می آید، بدجوری شلوغ می کنند. این کودکان ممکن است آنقدر هنگام شیر خوردن هل بزنند که همراه با شیر، مقداری هوا ببلعند و در نتیجه، دچار نفخ و دل درد شوند و بزنند زیر گریه.

۶) گریه این بچه به خاطر خواب آلودگی نیست، امروز ۱۰ ساعت خوابیده!
نوزادان در طول روز نیاز دارند که 16 ساعت (و گاهی بیشتر) بخوابند.

7) گریه نوزادان در بدو تولد، نمادی است از درد و رنج هایی که باید در طول زندگی تحمل کند
شاید این حرف از نظر خیلی ها اشتباه نباشد ولی پزشکان، نظر دیگری دارند. یک بادکنک را در نظر بگیرید که می خواهید بادش کنید. اولین دمی که در این بادکنک می دمید، باید آنقدر قوی باشد که بتواند آن را از حالت خوابیده خارج کند. بعد که مقداری بادش کردید، می توانید خیلی راحت تر و با زور کمتری در آن بدمید. ریه های ما هم تا وقتی در رحم زندگی می کنیم و هنوز به دنیا نیامده ایم، کاملا خوابیده اند و هیچ هوایی داخلشان نیست. اولین نفسی که باید در بدو تولد، این ریه های خوابیده را باز کند، باید قوی و عمیق باشد. گریه ، همان اولین تنفس عمیق و قوی است.