نوزاد تازه متولد، چه توانایی هایی دارد؟

بیش از ۹۰% نوزادان ترم در موقع تولد طبیعی هستند و ظرف چند دقیقه می‌توانند ارزیابی شوند. بعد از خشک کردن کامل نوزاد، اگر رنگ او خوب و ضربان قلب و فعالیت نوزاد طبیعی باشد باید او را به صورت عریان روی شکم و بین پستان‌های مادر قرار داد و یا در زایمان به طریق سزارین نوزاد را کنار مادر گذاشت این امر انتقال زندگی داخل رحم به خارج از رحم را برای نوزاد آسان‌تر می‌کند
نوزاد بو و صدای مادر را می‌شناسد و از بدن مادر مناسب‌ترین مقدار گرما را جهت حفظ درجه حرارت بدن خود دریافت می‌نماید. تماس پوست با پوست مادر و نوزاد و پوشاندن آنان با پتوی نازک از نظر حفظ گرما مانند دستگاه‌های گرم‌کننده با تکنولوژی بالا است. نوزاد بلافاصله پس از تولد، هوشیار است اما پس از مدت نسبتاً کوتاهی هوشیاری او دچار افت می‌شود. در صورتی که زایمان مادر بدون عارضه و بی‌درد باشد این مرحله اختلال هوشیاری 24 تا 48 ساعت طول می‌کشد ولی اگر مادر در طی زایمان دارو دریافت کرده باشد ممکن است 3 و حتی 4 روز هم طول بکشد. طبیعی است که باید تزریق ویتامین K ، مصرف پماد چشمی، اندازه‌گیری قد، وزن و دور سر نوزاد سالمی که از مادر سالم متولد شده است برای حداقل یک ساعت و استحمام او حداقل برای شش ساعت به تعویق بیفتد.
مسلماً تماس‌ زودهنگام مادر و نوزاد باید مقدمه‌ای برای ادامه هم اتاقی مادر و نوزاد در تمام طول اقامت آنان در بیمارستان باشد. به عبارت دیگر مادر و نوزاد در تمام مدتی که در بیمارستان هستند نباید از هم جدا شوند. این تماس زودهنگام و تغذیه نوزاد طی ساعت اول تولد با آغوز و تغذیه مکرر او با شیرمادر در طی ساعات اقامت در بیمارستان می تواند نقش بی نظیر در موفقیت شیردهی مادر داشته باشد . بدیهی است رمز موفقیت مادر در شروع شیردهی و تداوم آن، در گرو آگاهی مادر، کمک، هدایت و حمایت او توسط گروه پزشکی ، همسر و سایر افراد خانواده است . همچنین فراهم بودن امکانات در دوران بارداری، زمان وضع حمل، طول مدت اقامت در زایشگاه، پیگیری‌های دقیق و منظمی که پس از ترخیص مادر و نوزاد صورت می‌پذیرد همه می‌توانند در موفقیت و سلامت مادر و نوزاد نقش بسیار موثری داشته باشند.

یافتن پستان مادر توسط نوزاد
در بسیاری از کشورها در یک زایمان طبیعی ، اغلب بلافاصله پس از تولد، نوزاد را نزدیک و یا روی پستان مادر قرار می‌دهند. بعضی از نوزادان شروع به مکیدن می‌کنند ولی اکثر آنان فقط به نوک پستان لیس می زنند و یا به مادر خیره می‌شوند به نظر می‌رسد اغلب نوزادان بیشتر علاقه‌مند نگاه کردن به چهره مادر و به خصوص چشمان او هستند. اگر نوزادان به حال خود بر روی سینه مادر رها شوند، اکثراً ۳۰ تا ۴۰ دقیقه پس از تولد با جستجو و یافتن پستان، مکیدن پستان را شروع می‌کنند. از هیجان‌انگیزترین مشاهدات عصر حاضر کشف توان نوزاد در یافتن پستان مادر و تصمیم‌گیری برای زمان شروع اولین تغذیه است. برای انجام این مطالعه باید از شستن دست‌های نوزاد و پستان مادر اجتناب نمود تا مایع آمنیوتیک و بوی آن روی دست نوزاد باقی بماند . ظاهراً به دلیل وجود ماده چربی خاصی که هم در ترشحات غدد اطراف نوک پستان و هم در مایع آمنیوتیک وجود دارد، نوزاد با ارتباط دادن بین مزه و بوی دست خود و نوک پستان مادر برای یافتن نوک پستان به آن سو حرکت کرده و آن را می‌یابد.
احتمالاً علت علاقه زیاد نوزاد به مکیدن زود هنگام دست‌هایش پس از تولد، وجود مایع آمینوتیک است. زیرا او عادت داشته که در داخل رحم آن را بمکد، کما این که اگر دست‌های او شسته شود، مکیدن دست‌ کمتر اتفاق می‌افتد.
وقتی نوزاد پس از تولد روی شکم مادر قرار می‌گیرد در ابتدا استراحتی توام با هوشیاری و آرامش دارد. در این زمان به ندرت گریه می‌کند و به نظر می‌رسد از تماشای چهره مادر خود لذت می‌برد. به طور معمول پس از حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه از زمان تولد و گاهی خیلی زودتر و بعضی اوقات دیرتر حرکات دهان نوزاد شروع می‌شود که گاهی توأم با مکیدن لب‌ها است. به زودی بزاق او جاری می‌شود و سعی می‌کند خود را به پستان مادر برساند. تلاش می‌کند تا با استفاده از پاها خود را به طرف جلو بکشد و یا در حرکت افقی به طرف نوک پستان برود. این حرکات با استراحت‌های کوتاه قطع و گاهی در بین راه مسیر خود را به طرف پستان دیگر تغییر می‌دهد. حرکات نوزاد اغلب با حرکات مکرر دهان و مکیدن دست‌ها و انگشتان توأم است. او در نهایت بدون کمک، خود را به پستان مادر می‌رساند و دهان خود را روی ‌آرئول ( هاله پستان ) گذاشته و به درستی پستان را به دهان می‌گیرد و آن را خوب می‌مکد و این در حالی است که از نزدیک به تماشای چهره مادر خود می‌پردازد. در صورتی که یکی از پستان‌ها در جریان حرکت نوزاد شسته شود، او مسیر خود را تغییر داده به طرف پستان دیگر حرکت می‌کند و اگر هر دو شسته شوند به طرف پستانی می‌رود که هنوز کمی به مایع آمنیوتیک آغشته باشد. در این مطالعه در مدت ۹۰ دقیقه‌ای که نوزاد روی سینه مادر قرار داشت بسیار آرام بود و گریه نکرد در حالی که اگر نوزاد را در تخت جداگانه‌ای قرار دهند، اغلب گریه می‌کنند.