تولد نوزاد با دندان، یک امر طبیعی است؟

حتما شما هم این خبر را که به طور مثال یکی از نوزادهای فامیل با دندان به دنیا آمده است را شنیده اید و بسیار هم تعجب کرده اید. بسیار از اشخاص با شنیدن این خبر به قدری متعجب می شوند که آن را به بیماری هایی مختلفی ربط می دهند. اما آیا واقعا پای بیماری خاصی در میان است؟

دندان نوزاد
به طور طبیعی رویش دندان های شیری در شیرخواران از ماه هفتم آغاز می گردد. اگرچه دیده می گردد بعضی بچه ها دو تا سه ماه زودتر دندان درمی آورند، به طور مثال در چهار تا پنج ماهگی و بعضی ها نیز بسیار دیرتر از زمان معمول دندان در می آورند، به طور مثال در دوازده ماهگی و یا حتی دیرتر.

ژنتیک در این میان نقش مهمی را برعهده دارد
یعنی اینکه پدر و مادر نوزاد در چند ماهگی دندان در آورده باشند. البته گاهی هم دیده می گردد که بعضی نوزادان با دندان به دنیا می آیند. به دندان هایی که از بدو تولد وجود دارند، دندان های مولودی گفته می گردد. در واقع این دندان ها زمانی که نوزاد در رحم مادر بوده، رشد کرده اند.

در گروه دیگری از نوزادان دندان ها طی سی روز اول بعد از تولد درمی آیند که به آنها دندان های Neonatal یا نوزادی گفته می گردد.
دندان های نوزادی که در ۳۰ روز اول بعد از تولد ایجاد می شوند، معمولا به صورت یک جفت دندان پیش در فک پایین ایجاد می شوند

دندان های مولودی در چه نوزادانی شایع ترند و چرا؟
شیوع دندان های مولودی در جوامع مختلف متفاوت است و از یک نوزاد در میان هر دوهزار نوزاد متولد شده تا یک نوزاد در میان هر ۳۵۰۰ نوزاد متولد شده دیده می گردد.
پس می بینیم که نژاد و ژنتیک اشخاص چقدر در شیوع آن تاثیرگذار است. البته شیوع دندان های بدو تولد سه برابر دندان های نوزادی است و این دندان ها در نوزادان نارس کمتر دیده می شوند.

۶۰ درصد این نوزادان سابقه خانوادگی دندان های نوزادی را دارند.
دندان های نوزادی که در ۳۰ روز اول بعد از تولد ایجاد می شوند، معمولا به صورت یک جفت دنان پیش در فک پایین ایجاد می شوند.
دندان های بدو تولد نیز معمولا به صورت یک دندان در جایگاه دندان های پیش قرار دارند. به ندرت ممکن است نوزادی با دندان های آسیا به دنیا بیاید.

معمولا نوزادانی که هنگام تولد دندان نوزادی دارند، نقص جسمی و یا ذهنی ندارند. اما گاهی وجود دندان هنگام تولد، علامت اختلالات دیگری است که ممکن است همراه و یا بعد از آن ظاهر شود. اگرچه احتمال این اختلالات کم است، اما برای حفظ سلامت نوزاد لازم است تمام اقدامات زیر نظر پزشک بوده و مراجعات متعدد به پزشک متخصص اطفال برای بررسی وضعیت سلامت کودک انجام شود.

یک نمونه از اختلالات همراه با این دندان ها، اختلالات رشد ناخن های پا، شاخی شدن کف پا ودرد کف پا در هنگام راه رفتن است که آن را سندرم ضخامت ناخن مادرزادی می نامند.
در بیشتر مواقع وجود این دندان ها سبب خاصی ندارد. این دندان ها معمولا لق می باشند و یا کشیده می شوند. نه به این خاطر که وجود آنها سبب بیماری نوزاد می گردد، بلکه سببش آن است که زبان و لب های نوزاد تازه به دنیا آمده ممکن است با وجود دندان اذیت شود.

علت دیگر دشواری در شیردهی است. شیر دادن به نوزادی که دندان دارد ممکن است مادر را اذیت کند.
از طرفی همانطور که گفتیم این دندان ها معمولا لق شده و می افتند. حالا اگر این دندان بیفتد و وارد مجاری تنفسی نوزاد شود، خطرناک است.