خشونت علیه بچه ها، چطور دلتان می‌آید؟

عضو هیات علمی پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی گفت: باید به جنبه های مختلف خشونت علیه کودکان بویژه خشونت های عاطفی و روانی توجه بیشتری کرد.

ماهرو غدیری افزود: خشونت علیه کودکان غالبا به اشکال و انحاء مختلفی از جمله جسمی، عاطفی و روانی، جنسی و غفلت و بی توجهی و در مکان های مختلفی نظیر منزل، مدرسه، محل کار، جامعه و مراکز مراقبتی و نظام های قضایی اتفاق می افتد.

وی تصریح کرد: موضوع خشونت علیه کودکان در محیط های مختلف از جمله خانواده بسیار مورد توجه است و این موضوع نیازمند دقت بیشتر خانواده ها است.

وی ادامه داد: متاسفانه نگاهی در میان خانواده ها وجود دارد که فکر می کنند فقط زمانی که کودک کتک می خورد یا نهایتا مورد توهین یا ناسزا قرار می گیرد تحت خشونت است اما نمی دانند که خشونت عاطفی و روانی به مراتب می تواند آثار مخرب تری بر وضعیت کودک نسبت به خشونت فیزیکی داشته باشد و مصادیق آن را نمی دانند.

غدیری با اشاره به اینکه غفلت و بی توجهی به کودکان یکی از اقسام خشونت است که خود مورد غفلت قرار می گیرد، تصریح کرد: اگر کودک در اتومبیل با درهای بسته و بدون نظارت تنها بماند، در هنگام رانندگی والدین، در آغوش آنان باشد، کودک کوچکتر به کودک بزرگتری که خود نیازمند مراقبت است سپرده شود، کودک با غذاهای بی ارزش و کم ارزش مثل فست فود، چیپس و پفک تغذیه شود افراط در تماشای تلویزیون، انجام بازی های رایانه ای و حضور در فضای مجازی بدون نظارت، بی توجهی، تمسخر و مقایسه کردن مکرر کودک با دیگران و تحقیر وی و عدم توجه به حق کودک بر بازی و اوقات فراغت و مشاجرات والدین در حضور وی از مواردی هستند که شاید کمتر کسی آن را از مصادیق خشونت محسوب کند.

غدیری خاطرنشان کرد: امروزه به جای اینکه بر رفتار مرتکب و ویژگی های پرخاشگرانه آن در تعریف خشونت تاکید شود بیشتر بر پیامدهای سوئی که این رفتار حتی بدون پرخاش و سوء نیت می تواند بر وضعیت کودک در کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت بگذارد، تکیه می شود.

وی تاکید کرد که یکی از تدابیر مهم برای جلوگیری از خشونت علیه کودکان آموزش به تمام کسانی است که به نوعی با کودکان سروکار دارند، برای مثال باید خانواده ها را از مصادیق خشونت علیه کودکان آگاه کنیم و البته صرف این آگاهی کافی نیست چراکه تا زمانی که مهارت های فرزندپروری را به آنان نیاموزیم و به رفع سایر عوامل زمینه ساز خشونت نپردازیم صرف آگاهی اثربخشی مورد انتظار را نخواهد داشت و البته کودکان نیز باید از حقوق قانونی خودشان مطلع باشند.

عضو هیات علمی پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی افزود: از آنجا که کودکان بسیار بی دفاع و آسیب پذیر هستند، باید تدابیر عملی برای حمایت از آنان در برابر خشونت نیز اندیشیده شود که البته قوانین حمایتی نیز در این زمینه وجود دارد.

غدیری اضافه کرد: ما کودکانی داریم که حتی وقتی تنبیه می شوند با جدیت به چشم والدین نگاه می کند و کار خود را ادامه می دهند و در مقابل کودکانی داریم که با یک نگاه معنادار متوجه رفتارشان می شوند، این موضوع نیز باید آسیب شناسی شود.

وی اظهار داشت: شرایط جامعه نیز در نوع خشونت علیه کودکان تاثیر گذار است و هرچه امنیت، آرامش و اخلاق مداری در جامعه وجود داشته باشد و از نظر اقتصادی نیز امنیت داشته باشند، ارتباط با کودکان بهتر خواهد شد.

غدیری ابراز امیدواری کرد: به سمتی حرکت کنیم که دیگر شاهد خشونت علیه کودکان نباشیم چرا که کودکان مملوک ما نیستند و خود دارای کرامت ذاتی هستند و بزرگسالان آینده ساز جامعه ما خواهند بود.