مهد کودک برای کودکان، آری یا خیر؟

فاطمه رجب پور، کودکیار؛ ما انسـانها موجـوداتی هسـتیم کامـلاً اجتمــاعی  و تأثیر پذیرکه از بدو خلقت در وجود مادر و کاملاً وابسته به مادر هستیم از هر نظر حتی از لحاظ روحی و روانی. اگر مادر در دوران بارداری در محیطی امن و به دور از تنش و استرس باشد و از تغذیه مناسب استفاده کند کودک بعد از تولد آرام خواهد بود و مشکلی برای اطرافیان جهت نگهداری وی ایجاد نخواهد کرد. بعد از تولد در آغوش مادر و پدر خواهیم بود و از آنها توجه و محبت می بینیم و با جهان و دنیای پیرامون خود آشنا می شویم و به رشد و تکامل می رسیم و تا جایی به مرحله رشد و تکامل میرسیم که باید در محیط بزرگتر و گروه همسن و سال خود باشیم و در این رابطه مهدکودک بهترین و امن ترین مکان برای این دوره از رشد و یادگیری می باشد.

در مهدکودک فرزند با گروه همسالان و کمک و همراهی مربیان به آموزش هنجارها و ارزشهای جامعه مانوس می گردد. مهدکودک در شکل گیری شخصیت و تربیت کودک نقش بسزایی دارد اصولاً این محیط برای کودک جذابیتی بیشتر از خانه و خانواده دارد و تأثیرپذیری کودک در این محیط به مراتب بیشتر از خانه و خانواده است. بنابراین باید در انتخاب مهدکودک دقت لازم را به عمل آورد که مربیان دانا و متخصص در زمینه آموزش کودکان را داشته باشد و مربیان باید دوره های آموزشی را گذرانده باشند. مادری که کودک خود را به مهدکودک می سپارد در واقع کودک ساعات مفید خود در طول روز در این مکان با مربیان و همسالان سپری می کند و رفتارها و ارزشها و الگوهای زیادی را در این مکان کسب می کند. حال این مربیان و مسئولان مهدها هستند که باید ضمن رعایت به وظیفه تعلیم و تربیت و بهره گیری از شیوه های مثبت و کارآمد در ساختن نسل آتی کوشا باشند.

ازآنجا که رابطه کودک با دوستان و مربیان خود در مهد دوستانه و با رعایت اصول است. تأثیر پذیری و الگو برداری از آنها در مقایسه با پدر و مادر و خانواده بیشتر است. چون والدین با حالت اقناعی و دستوری با فرزندانشان رفتار می کنند وی نیز این حالت اجبار و سلطه گری را در خانه و از طرف خانواده احساس می کند چرا که درک می کند پدر و مادر بزرگتر از خودش هستند و حتی فکر می کند که آنان به دلیل بزرگتر بودن به او زور می گویند. اما احساس کودک در مهد به همسالان و مربیان یک احساس کاملاً دوستانه و به دور از اجبار و زور است چون در این مکان فقط همسن و سالهای خودش را می بیند مربی هم چون همسطح و هم تراز کودکان خودش را قرار می دهد (یعنی همیشه در کنار کودکان و همراه آنهاست و موقع حرف زدن یا توضیح دادن مطلب در کنارشان نشسته و کودک مربی را هم سطح خودش می بیند و آن احساسی را که نسبت به والدین خود در منزل دارد نسبت به مربیان خود ندارد) پس احساس امنیت بیشتری برای وی حاصل می شود.

به اعتقـاد کارشـناسان تربیتی مهمـترین وظیـفه مربیان مهدکودک آشنا کردن کودکان با هنجارها -ارزشهای اجتماعی- آموختن رفتارهای اجتماعی و کشف استعدادهای نهفته در کودکان است و پرورش دادن آن ها به طوری که در آینده این استعدادها بیشتر بارور شوند. در این محیط آموزشی کودکان با یادگیری شعر، سرود، بازیهای گروهی، نقاشی و فعالیتهای دیگر با رویدادهای محیط اطراف خود آشنا می شوند. کودکان رفتارهای مورد پذیرش در جامعه را در مهدکودک با همسالان خود با کمک مربی می آموزند و بهتر و راحت تر می توانند با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کنند و در ارتباط اجتماعی خود کمتر به مشکل برخورد می کنند و به نسبت دیگر کودکان که در محیط مهد نبودند به مراتب جامعه پذیرتر خواهند بود.