نحوه برخورد با کودکان، زود عصبی میشم چرا؟
عصبی بودن شما بی دلیل نیست. احتمالا موضوعاتی شمارا تحت فشار قرار داده و ناخوداگاه بیشتری شخصی که در معرض آسیب هست...
سوال
با سلام من پسر 5 ساله ای دارم که که بچه خوبی است اما مشکل از منه و من خیلی زود عصبانی می شوم ودعوا ش می کنم و شدید میزنمش خیلی کم صبر شدم وکلا از نظر جثه هم ادم ضعیفی هستم و زود از کوره در می روم و حوصله بچه ندارم پسرم هم مدام به من وصله و هر جا میروم می اید بجز حمام و دستشویی- و وقتی اذیتم می کنه و می زنمش میگم خسته شدم و اعصابم را خرد کردی حالا او همین عبارت ها را یاد گرفته وسر کوچکترین مسئله مثل من عصبانی میشه و همین عبارت ها را میگه که من بیشتر حرص می خورم و دعواش میکنم البته خودم می دانم که این یک چرخه شده ومدام تکرا میشه ولی نمی توانم صبوری کنم از ارامبخش هم نمی خواهم استفاده کنم البته پدرش هم زود عصبانی میشد ولی او الان بهتر شده و مرا نصیحت می کنه می خواستم بدانم عصبانیت ارثی است ایا می توانم کاری کنم که خودم و بچه ام ارام باشیم و من و پدرش ادم های درون گرایی هسیتیم ولی پسرم این طور نیست مثلا من دوست دارم یه کم برای خودم باشم یا فیلم ببینم یا پای کامپیوتر بشینم اما او مدام به من وصله به پدرش نه فقط به من ولی این مرا ناراحت می کنه در حالی که اگر با ارامش مثلا یه کم تلوزیون ببینم انرژی خوبی می گیرم وحالم بهتر خواهد شد ولی بر عکس- لطفا کمکم کنید و در ضمن با این روحیه ای که من دارم برای من تک فرزندی بهتری یا داشتن فرزند دیگر چون همسرم بچه دیگه ای دلش می خواهد . باتشکر ( محل سکونت تهران - وضعیت اقتصادی معمولی- دارای خانه قبل از تولد پسرم شاغل بودم وتدریس می کردم پسرم هم مثل خودم جثه کوچکی دارد و خوب غذا و گوشت نمی خورد) با تشکر .
با سلام من پسر 5 ساله ای دارم که که بچه خوبی است اما مشکل از منه و من خیلی زود عصبانی می شوم ودعوا ش می کنم و شدید میزنمش خیلی کم صبر شدم وکلا از نظر جثه هم ادم ضعیفی هستم و زود از کوره در می روم و حوصله بچه ندارم پسرم هم مدام به من وصله و هر جا میروم می اید بجز حمام و دستشویی- و وقتی اذیتم می کنه و می زنمش میگم خسته شدم و اعصابم را خرد کردی حالا او همین عبارت ها را یاد گرفته وسر کوچکترین مسئله مثل من عصبانی میشه و همین عبارت ها را میگه که من بیشتر حرص می خورم و دعواش میکنم البته خودم می دانم که این یک چرخه شده ومدام تکرا میشه ولی نمی توانم صبوری کنم از ارامبخش هم نمی خواهم استفاده کنم البته پدرش هم زود عصبانی میشد ولی او الان بهتر شده و مرا نصیحت می کنه می خواستم بدانم عصبانیت ارثی است ایا می توانم کاری کنم که خودم و بچه ام ارام باشیم و من و پدرش ادم های درون گرایی هسیتیم ولی پسرم این طور نیست مثلا من دوست دارم یه کم برای خودم باشم یا فیلم ببینم یا پای کامپیوتر بشینم اما او مدام به من وصله به پدرش نه فقط به من ولی این مرا ناراحت می کنه در حالی که اگر با ارامش مثلا یه کم تلوزیون ببینم انرژی خوبی می گیرم وحالم بهتر خواهد شد ولی بر عکس- لطفا کمکم کنید و در ضمن با این روحیه ای که من دارم برای من تک فرزندی بهتری یا داشتن فرزند دیگر چون همسرم بچه دیگه ای دلش می خواهد . باتشکر ( محل سکونت تهران - وضعیت اقتصادی معمولی- دارای خانه قبل از تولد پسرم شاغل بودم وتدریس می کردم پسرم هم مثل خودم جثه کوچکی دارد و خوب غذا و گوشت نمی خورد) با تشکر .
جواب
با سلام
کاربر گرامی ، عصبی بودن شما بی دلیل نیست . احتمالا موضوعاتی شمارا تحت فشار قرار داده و ناخوداگاه بیشتری شخصی که در معرض آسیب هست ، فرزند شما هست . لذا در قدم اول بایست برای حل وفصل مشکلات خودتان اقداماتی انجام بدهید . موازی با ین موضوع برای تربیت فرزندتان از همسرتان کمک بگیرید . یک پسر بایست رفتارهای مردانه را از همین سن بیاموزد و کنار پدر بودن و همانند سازی با او ، برایش بسیار بهتر هست . ساعاتی را پدر بایست وقت بگذارد ، با فرزندش بازی کند ، خرید برود ، ورزش کند و.....مضاف بر اینکه در این سن بچه ها نیاز به یک همبازی دارند و بایست شرایطی فراهم شود ، تا او با همسالانش بازی کند .ساعاتی بهتر هست در محیطی مانند مهد باشد . شما هم قدری به لحاظ اجتماعی فعالتر شوید. اگر شما حس خوبی داشته باشید . شیوه تربیتتان هم بهتر میشود .برای داشتن فرزند جدید ، شما بایست قدری ظرفیت روانی و جسمیتان بیشتر شود . همسرتان نیز فعالتر شود.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼