حرف گوش نکردن بچه ها، رفتار درست

بعضی از کودکان والدین خود را به سختی به دردسر می اندازند. وقتی آنها را صدا می کنید از سوی دیگر می دوند دائما شما را امتحان میکنند و به خواسته هایتان بی اعتنا هستند. شاید این رفتارها ناشی از طبیعت آنهاست یا واکنشی نسبت به یک تغییر خانوادگی ، نیاز به توجه بیشتر یا تاثیر متقابل برخی از الگوهای والدین.
چنین رفتارهایی باعث می شود والدین احساس خشم ، عجز ، بی کفایتی و حتی وحشت ( اگر رفتارهای کودک خطرناک باشد) نمایند. کودک سرانجام احساس بدی نسبت به خود پیدا می کند زیرا همه دائما بر سر او فریاد می کشند. از آنجایی که تا به حال الگوی خاص داد و فریاد کردن بر سر او را به کار می گرفتید تغییر دادن آن بسیار مشکل ولی امکانپذیر خواهد بود.
گرچه کودکتان با اقتدار شما مخالفت می کند اما برای کنترل شدن به وجود شما نیاز دارد. محدودیت های جدی و منطقی را برای او اتخاذ کنید و مطمئن شودی که با وجود مخالفت های شدید آن را به اجرا درمی آورید.
مثلا بعد از اینکه به او گفتید (( تو نمیتوانی روی مبل غذا بخوری)) ، میتوانید برای او حق انتخاب قائل شوید مثلا (( میتوانی غذایت را پشت میز بخوری یا ساندویچت را بعدا بخوری)). او احساس خواهد کرد که تا حدودی حق انتخاب دارد. اگر این کار فایده ای نداشت حتما دست او را بگیرید و به سوی میز آشپزخانه هدایتش کنید ( یا ساندویچ را در یخچال بگذارید).
اگر پی بردید که مشاجره مربوط به مسائل عاطفی است مثل غیبت شما به دلیل شغل جدیدتان ، صحبت کردن با او درباره ی احساساتش و اختصاص وقت بیشتر ممکن است به او کمک کند تا کمتر احساس خشم نماید و همکاری بیشتری از خود نشان دهد.
گاهی شرایط محیط میتواند به یاری شما بیاید تا محدودیت های خود را عملی کنید و به این ترتیب درگیریهای روزانه بر سر یک مسئله را کاهش دهید و امنیت او را تضمین کنید. مثلا اگر او پیوسته قانون را زیر پا می گذارد و از قفسه ی آشپزخانه بالا می رود و از ظرف شکلات بر میدارد گذاشتن ظرف شکلات در یک قفسه ی دور از دسترس او این مشکل را رفع می کند.
شیوه ی گفت و گویی که با کودک ستیزه جو انتخاب می کنید نیز میتواند تفاوتی در کل قضیه به وجود آورد. وقتی از چنین کودکی تقاضایی دارید سعی کنید صدایتان لحن خاصی نداشته باشد و به او بفهمانید که روی همکاری او حساب می کنید. اغلب والدینی که به درگیری عادت کرده اند ندانسته این پیام را انتقال می دهند که توقع چنین رفتاری را دارند به همین دلیل کودک شروع به اعتراض خواهد کرد.
وقتی پیشنهادی به کودک خود می دهید از او نپرسید که (( دوست داری دست هایت را بشویی؟)) در عوض دقیقا آنچه را که می خواهید بگویید: (( باید قبل از شام دستهایت را بشویی)) تقاضای خود را به شیوه ای منطقی و مختصر بیان کنید : (( غذا خوردن با دست های تمیز بهتر است.))این روش ها او را دعوت به همکاری می کند.
همچنین برای پرهیز از درگیری های دائمی از انگیزه های خلاقانه بهره بگیرید.مثلا : (( بعد از اینکه دستهایت را شستی میتوانیم سالادی را که با هم درست کرده ایم بخوریم.))
اگر او از شستن دستهایش طفره می رود عصبی نشوید. کودکانی که چنین رفتارهایی را از خود بروز می دهند عادت کرده اند که از این طریق با شما ارتباط برقرار کنند. شاید هدف او این باشد که اعصاب شما را تحت فشار قرار دهد. در عوض اگر خونسردی خود را حفظ کنید قانون خود را عملی سازید و او را به سوی دستشویی برگردانید تغییر در روابط خود را شروع کرده اید.
از درگیری بپرهیزید. هر بار که او چیزی می خواهد بلافاصله پاسخ منفی ندهید این پاسخ می تواند نشانه ی شروع جنگ باشد. در عوض میتوانید تقاضای او را با صدای بلند تکرار کنید ( (( بگذار ببینم میخواهی تلویزیون تماشا کنی.)) ) تا به خود فرصت فکر کردن بدهید و از او برای حل مشکل کمک بگیرید ( ((ما مشکلی پیدا کرده ایم . تو میخواهی تلویزیون ببینی و ما باید از خانه بیرون برویم. چه کار میتوانیم بکنیم؟)) ) یا خواسته ی او را تایید کنید ( (( می دانم که خیلی دلت می خواهد برنامه ات را نگاه کنی اما باید قبل از بسته شدن بانک به آنجا برویم.)) ) .
این نکته اهمیت دارد که روش اعمال محدودیت های خود را مورد بررسی قرار دهید. اگر خیلی سخت گیر هستید و همیشه با واکنشی فوری به او امر و نهی می کنید شاید او هم برای دفاع از خود واکنش منفی نشان می دهد. از سوی دیگر اگر به اندازه ی کافی سخت گیر نباشید شاید شما را به بازی بگیرد زیرا میخواهد شما نسبت به او واکنش نشان دهید و در کنترل امیالش به او کمک کنید.
کودکتان نیاز دارد که (( مقتدر)) ( قاطع ولی اهل مذاکره) باشید نه مستبد ( باید خواسته ی شما را برآورده کند و هیچ حق انتخاب دیگری ندارد). سعی کنید به او احترام بگذارید (( می دانم میخواهی داستان دیگری بشنوی اما الان وقت خواب است)).
با او درباره ی مسائلی که بر سر آن با یکدیگر مشکل دارید صحبت کنید ( مثلا ((چطور میتوانیم دندان ها را راحت تر مسواک بزنیم؟)) ) و وقتی آن کار را انجام داد برای او پاداشی در نظر بگیرید مثلا بعد از پنج شب مسواک زدن بدون جنگ و جدال او را به سینما یا پارک ببرید.
بالاتر از همه بسیار مهم است که جنبه ی مثبت روابط خود و عزت نفس را در او تقویت کنید. مدت زمانی را که با او به فعالیت های لذت بخش می پردازید افزایش دهید ( با هم نقاشی کردن یا درست کردن جورچین به کمک یکدیگر) نسبت به او مهربان باشید. او درمی یابد که میتواند به روشی صحیح با شما صمیمی تر شود.
وقتی کاری انجام می دهد او را تحسین کنید مثلا (( من از اینکه به ماهی ها غذا می دهی لذت می برم)). در این صورت او احساس بهتری نسبت به خود پیدا می کند و بیشتر همکاری خواهد کرد. اگر چه در حال حاضر او بدقلق است اما شما باید خوش بین باشید. با گذشت زمان انرژی سرشار و خود فرمان بودن او میتواند موفقیت های بزرگی را در زندگی برایش به ارمغان آورد.