ارتباط کودک با والدین، مامان یا بابا ندارد!

بعضی از پدرها و مادرها حتما با این موضوع مواجه شده‌اند که فرزندشان بعد از مدتی به یکی از آن‌ها علاقه بیشتری پیدا می‌کند و درواقع یکی از آن دو را به دیگری ترجیح می‌دهد. بسیاری از ما هم کودکانی را دیده‌ایم که اصرار دارند فقط با پدر یا مادر بازی کنند و اگر چنین امکانی برای‌شان فراهم نشود، سریعا شروع به گریه می‌کنند. این اتفاق دارای دلایل مختلفی است که در این مطلب به آن‌ها نمی‌پردازیم، اما قصد داریم راه‌هایی برای پدران یا مادران درجه دوم ارائه بدهیم تا بتوانند راحت‌تر با این مشکل برخورد کنند و تعادل را به رابطه با فرزندشان بازگردانند.

خانواده یعنی یک تیم

برای مقابله با این مشکل، پیش از هر چیزی والدین باید با یکدیگر همکاری کنند، نه این‌که پدر یا مادر کمتر مورد علاقه اساسا همه چیز را به همسرش بسپارد. درواقع،‌ پدر و مادر در درجه اول نباید به جلب توجه و علاقه کودک فکر کنند، بلکه باید ساختار خانواده خودشان را در این راستا تغییر بدهند که هر دوی‌شان وقت کافی برای تفریح با کودک داشته باشند و هر دوی‌شان نقش موثری در نظم و انضباط کودک ایفا کنند. ممکن است پدر یا مادر بیشتر مورد علاقه در این شرایط احساس کند که احساسات فرزندش را پس می‌زند، اما هدف از چنین کاری حفظ همبستگی خانوادگی و برقراری تعادل در رابطه کودک با پدر و مادر است.

خودتان را در موضع برتر قرار ندهید

از به زبان آوردن جمله‌هایی مانند «من می‌دونم که تو من رو دوست داری» یا «من می‌دونم که تو من رو ترجیح می‌دی» پرهیز کنید. این جمله‌ها، آن‌چه دقیقا در ذهن کودک می‌گذرد را تحریف می‌کند و واکنش دفاعی او را در راستای حفظ موضع خودش تشدید می‌سازد. درواقع، شما با به زبان آوردن این جمله‌ها هیچ چیزی به دست نمی‌آورید، جز تشدید علاقه کودک به طرف دیگر و کم شدن علاقه‌اش به شما.

ناامید نشوید

محققان می‌گویند که اگر شما در موضع پدر یا مادر کمتر مورد علاقه قرار گرفته‌اید، نباید ناامید شوید و به خودتان بگویید که پدر یا مادر خوبی نیستید یا این‌که فرزندتان هیچ علاقه‌ای به شما ندارد. مادران باید بدانند که اگر فرزندشان به پدر علاقه بیشتری نشان می‌دهد، یکی از دلایلش این است که همبستگی بسیار قوی و خوبی با مادر دارد و احساس می‌کند که باید رابطه عاطفی خودش را با طرف دیگر که همان پدر است، تقویت کند. بنابراین به کودک اجازه بدهید تا احساسات و علاقه‌اش را نسبت به هر طرفی که می‌خواهد ابراز کند و نه‌تنها از این کار جلوگیری نکنید، بلکه خودتان هم اصلا ناامید نشوید.

این حالت‌ها گذرا هستند

متخصصان می‌گویند که از ۵ سالگی به بعد، بسیاری از این حالت‌ها تغییر می‌کنند. حوالی همین سن است که کودکان با تاثیرپذیری از گروه همسالان خودش، علاقه تازه‌ای به یکی از والدین پیدا می‌کنند. مثلا، پسرانی که همیشه علاقه شدیدی به مادر دارند، پس از وارد شدن به گروه‌های همسالان خودشان، چرخشی اساسی را در این زمینه تجربه می‌کنند و ناگهانی به‌طور قابل توجهی به پدر علاقه‌مند می‌شوند.

مساله را شخصی نکنید

به‌گفته متخصصا، شخصی نکردن چنین مساله‌ای بسیار سخت است، اما واقعیت این است که این تغییر در علاقه‌مندی‌های کودکان اصلا مساله شخصی محسوب نمی‌شود. درواقع، علاقه‌مندی شدید به یکی از طرفین پس از دوره‌های سنی خاصی به پایان می‌رسد و کودک به مراحل پیشرفته‌تری از رشد و تکامل خودش وارد می‌شود.