کمک به رشد کودک، راهکار
در حدود دو سالگی کودک می تواند بیشتر از ۵۰ کلمه بگوید، از جملات دو تا سه کلمه ای استفاده کند و "من"، "تو"، "من را" بگوید.
این سن یکی از مهم ترین دوره های رشد احساسی کودک است. او احساسات زیادی را در خودش تجربه می کند و در ضمن در مورد احساسات دیگران چیزهایی یاد می گیرد. کج خلقی در این سن طبیعی است چون در این سن کودک کلمات لازم را برای ابراز ناامیدی، خشم، خجالت و احساسات "مهم" دیگری مثل احساس گناه و شرم ندارد.
همچنین کودک در این سن می فهمد رفتار او بر شما و رفتار شما بر او تاثیر می گذارد. کودک در این سن اضطراب جدایی زیادی ندارد و ممکن است وقتی او را ترک می کنید ناراحت نشود.
صحبت کردن
در حدود دو سالگی کودک می تواند بیشتر از 50 کلمه بگوید، از جملات دو تا سه کلمه ای استفاده کند و "من"، "تو"، "من را" بگوید. در این سال زندگی خود، او کلمات زیادی یاد می گیرد و از آن ها استفاده می کند و فهمیدن او در زمانی که صحبت می کند آسان تر می شود.
در حدود سه سالگی کودک صدها کلمه را می فهمد و از جملات 3 تا 5 کلمه ای و حتی طولانی تر استفاده می کند. کودک در این سن معنای به نوبت حرف زدن را می فهمد و ممکن است بتواند گفتگوی کوتاهی با شما داشته باشد.
او در مورد اتفاقاتی که در طول روز افتاده اند حرف می زند. با کمی تشویق و کمک، کودک می تواند اتفاقات را به ترتیب پشت هم بگذارد تا داستان ساده ای بسازد -برای مثال "من به فروشگاه رفتم." "و در فروشگاه چه کار کردی؟" " آب نبات خریدم." در سه سالگی کودک می تواند براساس تجربه هایی که داشته است یک داستان کوتاه از خودش بسازد اما احتمالا جزئیات زیادی را در داستان نمی آورد.
در این سن کودک در مورد چیزها و افرادی که حضور ندارند صحبت می کند -برای مثال، "مادربزرگ در فروشگاه"، "توپ من بالای درخت".
فکر کردن
فکر کردن کودک براساس هر چیزی است که تا به حال یاد گرفته است. او در مورد مفاهیمی مثل زمان و متضادها -مثل بزرگ/ کوچک و روز/ شب بیشتر می فهمد. او شروع به اشاره کردن به اعضای بدن براساس عملکرد آن ها، دسته بندی اجسام، و تطبیق دادن شکل ها و رنگ ها می کند.
کودک در این سن برای حل مسائل هنوز از آزمون و خطا استفاده می کند و شروع بع تصویرسازی ذهنی از چیزهایی که دیده است می کند. برای مثال ممکن است کودک به خاطر بیاورد سیب به چه شکل است.
بازی و یادگیری
بازی کردن مهم است چون کودک با بازی کردن یاد می گیرد.
کودک از بازی کردن با دیگران لذت می برد و بازی های لباس پوشیدن، میزبانی در میهمانی های عصرانه، نقاشی با انگشت یا قلم مو (و کثیف شدن در زمان انجام این کارها) و بی نظم و قاعده بازی کردن را دوست دارد. او عاشق قصه گفتن، آواز خواندن و کتاب خواندن نیز هست.
کودک در این سن در مورد رعایت نوبت یاد می گیرد و دوست دارد در کارهای خانه مثل جارو کشیدن و گردگیری کردن به شما کمک کند. این کار باعث ایجاد عزت نفس در کودک می شود و وقتی کودک یاور و کمک رسان خوبی باشد احساس غرور می کند.
مهارت های روزمره
کودک در این سن استقلال بیشتری پیدا می کند و می خواهد خودش به تنهایی کارها را انجام بدهد.
کودک در این سال زندگی خود آماده شروع یادگیری رفتن به دستشوئی است. از جمله نشانه های آمادگی کودک برای آموزش دستشوئی عبارتند از:
کودک در انجام کارها به طور کلی مستقل تر می شود.
به نگاه کردن به افراد دیگری که دستشویی می روند توجه نشان می دهد. این کار می تواند زشت باشد یا در ابتدا باعث معذب شدن شما بشود اما راه خوبی برای آشنا کردن کودک با این کار است.
وقتی کودک پوشکش را کثیف می کند به شما می گوید (یا نشانه های واضحی نشان می دهد). اگر بتواند قبل از کثیف کردن پوشک به شما بگوید آماده آموزش دستشوئی است.
کودک می تواند دستورات ساده ای مثل "توپ را به بابا بده" را انجام بدهد.
کودک سعی می کند دست هایش را بشوید اما ممکن است این کار را خیلی خوب انجام ندهد. ممکن است کودک در حمام با شستن خودش به شما کمک کند. او هنوز در حال یاد گرفتن چطور لباس پوشیدن است و در درآوردن لباس بهتر از پوشیدن لباس عمل می کند. در این لباس پوشیدن کودک می تواند به یک بازی مهیج تعقیب و گریز تبدیل بشود.
کودک در بدون کمک غذا خوردن بهتر عمل می کند و ممکن است متوجه بشوید که به اندازه قبل کثیف کاری نمی کند. مراسم خانوادگی با هم غذا خوردن واقعا برای کودک مهم است.
وقتی کودک مهارت جدیدی را یاد می گیرد با تحسین و توجه مثبت زیاد دستاوردهای او را جشن بگیرید. کمک به او و پشتیبانی از او برای ادامه انجام مهارت های روزمره ای که یاد گرفته است، حتی اگر برایش مشکل هستند، ایده خوبی است.
حرکت
کودک می تواند بدود و احتمالا به اندازه قبل زمین نمی خورد. کودک به تنهایی از پله بالا و پائین رفتن را شروع می کند، اما ممکن است برای حفظ تعادل گاهی اوقات از نرده استفاده کند. او در پرتاب، گرفتن و ضربه زدن به توپ بهتر می شود و شاید حتی چند لحظه روی یک پا بایستد یا شاید لی لی کند.
کارهای دیگری که ممکن است کودک در این سن انجام بدهد عبارتند از:
درجا پریدن
سه چرخه سواری
تطبیق دان تصاویر با اجسام
رعایت تناوب پاها در زمان بالا رفتن از پله ها
کمک به رشد کودک در ۲ تا ۳ سالگی
در این جا کارهای ساده ای بیان می شوند که می توانید برای کمک به رشد کودک در این سن انجام بدهید:
بازی شیوه بسیار مهمی برای این است که کودک بفهمد وسیله ها چطور کار می کنند، پس برای بازی در داخل و خارج از خانه وقت بگذارید. اسباب بازی های قابل تغییر بهترین انواع اسباب بازی ها هستند -لگو، میخ چوبی، لیوان آب، ظرف بستنی، جعبه های مقوایی و لباس براس لباس پوشیدن را امتحان کنید.
فرصت بازی با دیگران را به کودک بدهید: بازی راه بسیار خوبی است تا کودک اولین دوستانش را پیدا کند و یاد بگیرد چطور با بچه های دیگر باشد. اما هنوز انتظار نداشته باشید وسایلش را با دیگران استفاده کرده و نوبت را رعایت کند -بچه ها فکر می کنند مرکز دنیا هستند و همه چیز مال آن ها است.
مهارت های روزمره مثل استفاده از قاشق، آب خوردن با لیوان و برداشتن کلاه را پرورش بدهید. این کارها متضمن مهارت های حرکتی بدون ظرافت و مهارت های حرکتی ظریف و توانایی کودک برای فکر کردن در مورد کاری که انجام می دهد هستند. اما گاهی اوقات باید صبور باشید. برای مثال کثیف کاری موقع غذا خوردن بخشی از یادگیری به تنهایی غذا خوردن است.
هرچه بیشتر صحبت کنید بهتر است: نام چیزهای روزمره را بگوئید و در مورد آن ها صحبت کنید -اعضای بدن، اسباب بازی ها و لوازم خانه مانند قاشق یا صندلی. با این کار به پرورش مهارت های کلامی کودک کمک می کنید. می توانید صحبت را به تدریج طولانی کنید. به عنوان مثال "صندلی" می شود "صنذلی بزرگ"، "صندلی قرمز" یا حتی "صندلی بزرگ قرمز". اگر کودکتان گفت "مامان شیر"، با گفتن این جمله به او جواب بدهید "می خواهی مامان کمی شیر به تو بدهد؟"
با گوش دادن به کودک و جواب دادن به او، به صحبت هایش معنا بدهید. این کار باعث برقراری گفتگوی دوطرفه شده و به ایجاد مهارت های ارتباطی کودک کمک می کند. این کار باعث می شود کودک احساس ارزشمندی و دوست داشته شدن هم بکند.
برای کودک کتاب بخوانید: می توانید با کتاب خواندن با کودک، قصه گفتن، آواز خواندن و لالایی گفتن باعث تقویت کلام و قوه تخیل کودک بشوید.
کودک را به حرکت کردن تشویق کنید اما توجه داشته باشید که خانه را برای حرکت کودک امن و بی خطر کنید. اگر در زمانی که کودک در خانه می چرخد در آن اطراف باشید او احساس اطمینان و امنیت می کند. این کار باعق ایجاد اعتماد به نفس در کودک می شود.
به دنبال نشانه های آمادگی کودک برای آموزش دستشوئی رفتن بگردید -اما سعی کنید برای این کار فشار وارد نکنید. دستشوئی رفتن یکی از سخت ترین کارهایی است که کودک باید یاد بگیرد چون متضمن مهارت های زیادی است. برای مثال کودک باید تشخیص بدهد نیاز به دفع ادرار یا مدفوع دارد، بفهمد که باید در توالت این کار را بکند، راه برود و لباس هایش را بالا و پائین بکشد. اگر آموزش دستشوئی رفتن را خیلی زود شروع کنید مدت زیادی طول می کشد تا کودک آن را یاد بگیرد.
با کودک آشپزی کنید: کمک به آماده کردن غذا راه بسیار خوبی برای علاقمند کردن کودک به غذای خوب است. به او بگوئید کارهای ساده ای مثل تکان دادن سالاد یا درست کردن ساندویچ را انجام بدهد. با این کار کودک کلمات جدیدی مثل "پوست کندن"، "هم زدن دستی"، و "رنده" و مفاهیم ریاضی مثل "نصف"، "۱ قاشق چایخوری"، "۳۰دقیقه"، و چطور مرحله به مرحله انجام دادن کارها و صبور ماندن در حین پخته شدن کیک را یاد می گیرد.
پدر یا مادر کودک نوپا بودن
شما و کودکتان هر روز کمی بیشتر در مورد هم یاد می گیرید. وقتی کودکتان رشد می کند و بزرگ می شود در مورد نیازهایش و این که چطور می توانید این نیازها را برآورده کنید چیزهای بیشتری یاد می گیرید.
در واقع شما به عنوان یک پدر یا مادر همیشه در حال یادگیری هستید. هر پدر و مادری اشتباه می کند و با تجربه کردن یاد می گیرد. خوب است در مورد چیزهایی که می دانید احساس اعتماد به نفس داشته باشید. و خوب است بپذیرید که چیزهایی را نمی دانید و سوال بپرسید -اغلب اوقات سوالات احمقانه بهترین انواع سوالات هستند.
سلامت جسمانی و روانی شما بخش مهمی از پدر یا مادر بودن است. اما بسیاری از والدین به خاطر متمرکز ساختن تمام تمرکزشان بر مراقبت از کودک فراموش می کنند از خودشان مراقبت کنند یا برای این کار وقت کم می آورند. توجه به خود و مراقبت از خودتان به شما کمک می کند درک، صبوری، قوه تخیل و انرژی مورد نیاز برای پدر یا مادر بودن را به دست بیاورید.
اگر احساس سرخوردگی، آشفتگی یا احساساتی از این دست دارید کودک را در جای امن و بی خطری مثل تخت خوابش بگذارید و مدتی از خانه بیرون بروید تا آرام تر بشوید. یا از کسی بخواهید مدتی از کودک نگهداری کند. هرگر کودک را تکان ندهید چون این کار باعث خونریزی در مغز می شود و احتمال دارد به آسیب دیدگی دائمی مغز منجر بشود.
زمان کمک خواستن
اگر درباره موضوعی نگران بودید یا موارد زیر را در کودک دو ساله تان مشاهده کردید از پزشک عمومی یا پزشک خانواده کمک بخواهید:
عدم گفتن حدود ۵۰ کلمه
استفاده نکردن از دو کلمه با هم
عدم توانایی در اجرای دستورات ساده برای مثال، "لطفا توپ را به من بده"
عدم تقلید از اقدامات یا کلمات برای مثال هنگام خواندن آواز "سر، شانه، زانو و انگشت"
تظاهر نکردن طی بازی برای مثال، تظاهر به داشتن میهمانی چای یا غذا دادن به عروسک
نشان ندادن احساسات خود
به طرف شما نیامدن برای ابراز احساس یا آرامش گرفتن
عدم توانایی در بالا و پائین رفتن از پله ها، حتی با چسبیدن به شما یا نرده
عدم توانایی در دویدن
مشکل پیدا کردن در گرفتن و جابجا کردن اجسام بزرگ برای مثال مداد یا مداد شمعی
مشکل در دیدن یا شنیدن
اگر موارد زیر را در کودک سه ساله مشاهده کردید با پزشک عمومی یا پزشک خانواده مشورت کنید:
نگاه نکردن به چشم های شما
توجه و علاقه نداشتن به بچه های دیگر
عدم استفاده از جملات سه کلمه ای
اغلب اوقات مشکل داشتن در فهمیدن صحبت های شما، خانواده یا دوستان
عدم درک دستورات ساده -برای مثال لطفا توپ را به من بده
تظاهر نکردن طی بازی به عنوان مثال تظاهر به "خرید کردن" یا "رانندگی اتوبوس"
مشکل بودن جدا شدن از مادر یا پرستار کودک
نکشیدن خط و خطوط
مشکل در دیدن یا شنیدن
اگر کودک در هر سنی دچار افت قابل توجه و مستمر مهارت هایی شد که داشته است، باید از متخصص کودک کمک بخواهید.
همچنین در صورت مشاهده نشانه های افسردگی در خود یا همسرتان باید به متخصص مراجعه کنید.
احساس اندوه و گریه بی دلیل، احساس زودرنجی، مشکل داشتن در مقابله با احساسات و احساس اضطراب شدید از جمله نشانه های افسردگی هستند. اگر این نشانه ها را در خود یا همسرتان مشاهده کردید از متخصص کمک بخواهید.
منبع:
سلامت بانک
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼