تاثیر رفتار والدین بر کودکان، شخصیتش در گرو شماست

واضحه که هیچ کسی به اندازه ی والدین نمیتونه روی شخصیت کودک تاثیر گذار باشه. بچه ها از زمان تولد با والدینشون در ارتباطن و رفتار والدین رو میبینند و یاد میگیرن. نوع حرف زدن، استفاده از کلمات خوب و بد، احترام به همدیگه و خیلی چیزای مثل این در حین رشد کودک شما مثل یه کلاس آموزشی برای اوست. اگه نتونین الگوی خوبی باشید نتیجه ی خوبی نخواهید گرفت. با انجام یه سری کارهای ساده میشه تاثیر مثبتی در رفتار کودک داشت.

روابط عاطفی بین والدین

رابطه خوب عاطفی بین پدر و مادر در شکل گیری این حس درون فرزندشون میتونه موثر باشه. وقتی که والدین به هم ابراز علاقه میکنند و عشقشون رو ابراز کنن کودک هم این رفتار رو میبینه و عواطفش بهتر شکل میگیره. در خونه ای که هیچ حس و ارتباط احساسی بین زن و شوهر نیست نمیشه انتظار داشت که فرزند اون خونه از لحاظ عاطفی خوب رشد کنه چرا که چیزی ندیده تا براش آموزنده باشه. به خاطر داشته باشید آنها از شما یاد میگیرند پس الگوی خوبی باشید.

سلامت جسم در کنار سلامت روان

شاید فکر کنید همینکه فرزندتون رو از خطر ها حفظ کنید و سالم بمونه تا رشد کنه کافیه اما، واقعیت اینه که تنها بخشی از رشد کودک، سلامت جسمشه. نباید از لحاظ روحی کودک فقیر بمونه و به این موضوع توجه نشه. اگه مادر دچار مشکلات روحی مثل افسردگی باشه این موضوع روی تربیت و احساسات کودک هم تاثیر میذاره و فرزندتون در معرض مشکلات عاطفی قرار میگیره. اگه کودک دارای دلبستگی های بیش از حد یا اضطراب زیاده، میتونه دلیلش اختلالات احساسی و همچنین پایین بودن اعتماد به نفسش باشه. با دیدن این نوع رفتار در او به خودتون رجوع کنید که کجای کار اشتباه بوده و اون رو تصحیح کنید تا این مشکلات به سنین نوجوانی فرزندتون کشیده نشه.

اعتماد به نفس کودک در گرو حمایت والدین

با فرزندتون وقت بگذرونین. درسته امروزه همه درگیر کارهاشونن و خیلی کم به بقیه ی موضوعات رسیدگی می‎کنن ولی، هر طور شده برای کودکتون کمی وقت خالی کنار بگذارید. خیلی از مسائل و مهارت ها رو با کنار او بودن باید بهش یاد بدید و هر چقدر کمتر وقت بذارین علاوه بر دیرتر یاد گرفتن مهارت ها فرزندتون اعتماد به نفس پایین تری هم پیدا میکنه. وقتی بچه ها میخوان کاری رو انجام بدن کمی میترسن اما، با دیدن مادر یا پدر که کنارشونه و دلگرمی های آنها شجاع تر میشن و قدرت بیشتری برای تجربه کردن کارهای جدید پیدا میکنن.

تنبیه کودک راه درستی برای آموزش نیست

وقتی فرزندتون کار اشتباهی انجام میده، حرف بدی میزنه یا چیزی رو میشکونه، تنبیه کردن خصوصا تنبیه بدنی راه درستی برای آموزش دادن او نیست. شاید به صورت مقطعی کودک حرفتونو گوش بده اما این حرف گوش دادن از روی آموزش دیدن او نیست فقط از ترس تنبیه هست. اگه به جای تنبیه وقتی کاری رو به غلط انجام داد با حرف زدن اونو متوجه اشتباهش کنید بهتر میتونید نتیجه بگیرید و کودک میفهمه که نباید کار اشتباه رو دوباره انجام بده.

کودکان آینه ی رفتار والدین

تصور کنید در یک خانه زن و شوهر با بی ادبی با هم صحبت کنن و برای هم ارزش قائل نباشن، یا هنگامی که بحثشون میشه از الفاظ رکیک استفاده کنند. آیا میشه انتظار پرورش پیدا کردن یک کودک با ادب رو از این خونه داشت؟ وقتی بچه ها حرف های زشت رو میشنوند یاد میگیرن و بعدا ازش استفاده میکنن. حتی اگه آنها رو تنبیه کنید با خودشون فکر میکنند که "اگه حرف بدیه چرا پدر و مادرم ازش استفاده میکنن؟". یادتون نره هرگز در حضور بچه ها به هم بی احترامی نکنین تا فرزندانتون هم احترام گذاشتن و خوب صحبت کردن رو از شما بیاموزند.

بچه ها راه سرگرمی و خنده نیستن

وقتی در خونه هستین و یا به یک میهمونی خانوادگی رفتین اجازه ندین بقیه با مسخره کردن و دست انداختن بچه ها بهشون بخندن. با بی تفاوتی و تحقیر باهاشون صحبت نکنید و احساسات لطیف کودکانه ی آنها رو آزار ندید و بهشون احترام بگذارید. وقتی کودک اینطور رفتار ها رو میبینه با خودش فکر میکنه که "من که کار بدی نکردم پس چرا باهام اینطور رفتار میشه". یکی از نتایجی که به همراه داره باعث بروز خشونت و پرخاش در بچه ها میشه و علاوه بر اون عزت نفس خودشونو از دست میدن.