تشخیص بیماری اوتیسم، یک راه جدید

متخصصان تست خون و ادراری ارائه کردند که می‌تواند بیماری اوتیسم را در کودکان شناسایی کند.

گروهی از متخصصان انگلیسی با بیان اینکه این تست در نوع خود اولین است یادآورد شدند که می‌تواند به تشخیص سریع اختلال طیف اوتیسم در کودکان منجر شود و در نتیجه درمان مناسب زودتر آغاز شود.

اختلال اوتیسم در اصل بر تعاملات و ارتباطات اجتماعی افراد تاثیر می‌گذارد و علائم آن شامل بیش فعالی، اضطراب، عدم سازگاری با محیط‌های جدید، اختلال گفتاری و مشکلات رفتاری می‌شود.

از آنجایی که علائم این اختلال گسترده است تشخیص آن به خصوص در مراحل اولیه بیماری می‌تواند سخت و غیرقطعی باشد.

به گزارش روزنامه ایندیپندنت، متخصصان انگلیسی معتقدند در مطالعه‌شان رابطه‌ای بین اختلال اوتیسم و آسیب وارد شده به پروتئین‌ها در پلاسمای خون مشاهده شده است.

تشخیص اولیه و زودرس بیماری اُتیسم اساساً شامل مشاهده ی کودک مشکوک به بیماری است. اولین ویژگی شک برانگیز، ناشنوایی است. کودک به هیچ صوت و صدا و محرکی از طرف والدین پاسخ نخواهد داد. کودک هیچ پاسخ صورتی (تغییر وضعیت چهره ای) به سوالات نشان نمی دهد. نبود صداهای اضافی که توسط کودکان سالم برای ارتباط ایجاد می شود، می بایست ذکر شود. بر اساس تغیر درجه ی بیماری اُتیزم، برخی از کودکان تلاش خواهند کرد تا بتوانند با کلمات ارتباط برقرار کنند. اما آن ها ممکن است نتوانند این روند را ادامه دهند. هنگامی که برخی از بیماران نسبت به گفتار و تلفظ بی اطلاع باشند، در بیان کلمات ناتوان خواهند بود. آن ها به جای کلمات و لغات از ژست ها کمک می گیرند. بنابراین آن ها اختلال مشخصی را در بیان جمله ی پرمعنی، گفتار ممتد و الگوی گفتاری غیرطبیعی با برگشت قابل اهمیت نشان می دهند. تکرار کلماتی که آن ها می دانند (اکولالیا - Echolalia) و طرز گفتار و تلفظ ضعیف در بیماران مبتلا به اوتیسم شایع و متداول می باشد. به عنوان بخشی از تشخیص خطاهای ارتباطی، دو تست انجام می شود: پرسشنامه اصلاح شده مصاحبه تشخیصی اوتیسم ADI-R یا Autism Diagnosis Interview-Revised، برای شناختن درجه ی رفتار تکراری و ارتباطی و ADOS-G یا Autism Diagnostic Observation Schedule جدول زمانبندی شده مشاهده تشخیصی اوتیسم، برای بررسی شخصیت ارتباطی اجتماعی تاخیری و غیرطبیعی.