نحوه صحبت با کودکان، تعیین کننده چیست؟

روشی که ما برای صحبت کردن با فرزندانمان انتخاب می‌کنیم تاثیر بسیار زیادی روی" گوش دادن" او به صحبت‌ها‌ی ما می‌گذارد. همچنین درست صحبت کردن تاثیر زیادی روی" یادگیری" فرزندمان دارد.
ما مدام برای بچه‌ها‌یمان مدل سازی می‌کنیم که چگونه عمل و رفتار کنند. روشی که ما برای صحبت کردن با کودک به کار می‌بریم به کودک نشان می‌دهد که چگونه باید با دیگران صحبت کند. پس بسیار مهم است که چگونه با کودک خود صحبت کنیم.با توجه به اهمیت موضوع با عاطفه کیانی نژاد، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی به گفتگو نشسته که در ادامه می‌خوانید :
وی در ابتدا گفت : گاهی به نظر می‌رسد که کودکان در خواست شما را نمی‌شوند و آنها را اجرا نمی‌کنند. برای رفع این مشکل والدین باید کلمات خود را با دقت انتخاب کنند سپس آنها را با صداقت و محکم به کودکان انتقال دهند.
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی درپاسخ به این سوال که " چگونه والدین با کودک خود صحبت کنند تا درخواست آنها را متوجه شود "، ادامه داد: برای اینکه کودکان در خواست شما را بشوند و آنها را اجرا کنند، برخی موارد را باید انجام داد که عبارتند ازهنگام فرمان دادن به چشم‌ها‌یش نگاه کنید زیرا تماس چشمی مهم‌ترین عامل در پیروی کودک از دستور شماست. این روش را از طریق یک بازی به کودک بیاموزید مثلا چند متر دورتر از هم بنشینید و به چشم‌ها‌ی هم نگاه کنید، هر کس زودتر به اطراف نگاه کند بازنده است. آرام ولی محکم صحبت کنید زیرا اگر هنگام درخواست از کودکتان صدای خود را بلند کنید کودک می‌آموزد تا هنگامی که صدایتان را به حداکثر نرسانده اید به شما بی توجهی کند. اگر متوجه می‌شوید که صدایتان لحظه به لحظه بلندتر می‌شود، صبر کنید، یک نفس عمیق بکشید، به چشم‌ها‌ی کودک خیره شوید، با آهستگی و بسیار شمرده سخن بگویید :« پسرم ( با یک مکث بین هر کلمه در حالی که به هم نگاه می‌کنید )، من. .. ازت. .. می‌خواهم. .. لباس‌ها‌یت را... همین حالا. .. جمع کنی. .. و توی کمد. .. بگذاری».
از جملات پرسشی اجتناب کنید زیرا وقتی از کودک بپرسید لباس‌ها‌یت را جمع می‌کنی؟ انتظار شنیدن پاسخ "نه" را داشته باشید، در نتیجه از جملات قاطعانه استفاده کنید تا دقیقاً بداند چه کار باید بکند و به علاوه آن را چه موقع، کجا و چگونه انجام دهد. البته در مورد کودکانی که روحیه نافرمانی یا لجبازی دارند شیوه‌ها‌ی دستوری مناسب نبوده و بهتر است از آنها درخواست کنید.
کیانی نژاد ادامه داد: برای اینکه کودک درخواست شما را متوجه شود با جملات ساده صحبت کنید و از کلماتی که کودکتان آنها را نمی‌فهمند استفاده نکنید. ساده و روشن حرف بزنید. پرچانگی نکنید، دستورات و توضیحات طولانی باعث فراموشی می‌شود. بخواهید جملات شما را تکرار کنند و عواقب را یادآوری کرده و پی گیری کنید. بگویید اگر انجام شود چه پاداشی و اگر انجام نشود چه عواقبی خواهد داشت: مثلا اگر تکالیفت را تا ساعت هفت تمام نکنی از کارتن خبری نیست و اگر تمام کنی یک برچسب یا ستاره می‌گیر! و حتما به گفته خود عمل کنید و تهدید‌ها‌ی بی اساس نکنید. مثلا نگویید اگر تکلیف ننویسی دیگه نمی‌گذارم با کامپیوتر بازی کنی و در پایان احساستان را به کودک بگویید بدون آن که به طور مستقیم از کودک انتقاد کنید، به او بگویید که در مورد اعمال و رفتارش چه احساسی دارید برای مثال «من ازدیدن این اتاق به هم ریخته عصبانی شدم ».