اضطراب و نگرانی در کودکان، قبل از امتحان

آزمون ها بعضی از کودکان را دچار وحشت و اضطراب می کنند. آنها آنقدر دچار نگرانی و اضطراب می شوند که مردود می شوند یا هر چیزی که می دانند را فراموش می کنند، به بلوری که که کاملا سست و بی حس می شوند و کاری نمی توانند بکنند. بسیار حیاتی است که با این احساسات در همان اوایل زندگی کودک مواجه شویم، چون این احساس با او رشد می کند. و در سراسر زندگی تحصیلی روی فرزاندانتان تأثیر می گذارد. راههایی وجود دارند که کمک می کنند تا بیاموزند چگونه با نگرانی آزمون مواجه شوند و آن را رفع کنند.

ایجاد محیط حمایتی در خانه برای کودک
قابل پیش بینی باشید. آیا کودکتان بدون ترس از عکس العمل های شما، می تواند برگه امتحانی بد خود را مثل برگه های خوبش به شما نشان دهد؟ از موفقیت های کودک خود خوشحال باشید. البته نه آنقدر که هیچ جایی برای نمره کمتر از بهترین باقی نگذارید. توقع منطقی داشته باشید اما وقتی احساس می کنید کمتر از نمره حقیقی اش دریافت کرده است، واکنش بیش از حد نشان ندهید. بگویید: «بسیار خوب بیا باهم نگاهی به این ورقه بیندازیم. شما منفی C گرفتی. چه چیزی باعث شد امتحان برایت دشوار باشد؟» اجازه دهید کودک بداند شما برای حمایت و کمک و تمجید کردن در دسترس هستید.
تشویق کنید. به خاطر سخت مطالعه کردن کودک را تشویق کنید، حتی اگر نتایج تلاشها در نمرات خوب منعکس نشوند. او را برای رفتارهایش تشویق کنید، چون کمک می کند فشارهای ناشی از امتحان را پراکنده کند (مثل آماده کردن، تمدد اعصاب یافتن، مرور کردن، خواب خوب شب و غیره).

مطمئن شوید کودک آماده است
برای کمک به کودک و غلبه بر نگرانی و اضطراب آزمون، مطمئن شوید او آماده امتحان دادن است. برای بعضی از کودکان این به معنی پرآموزی موارد درسی قبل از اینکه احساس راحتی کنند، می باشد.
کمک کنید تا برنامه درسی تنظیم کند. وقتی آزمونی در راه است کودک را تشویق کنید تا برنامه ی مطالعه بنویسد این کار به او امکان میدهد تا پیش از زمان مقرر آماده شود. محتوا را به بخش های کوچک تقسیم کنید و هر بخش را برای یک روز برنامه ریزی نمایید.
کمک کنید تا مشخص کند چه چیزی را مطالعه کند. مطمئن شوید کودک می داند امتحان شامل چه موارد درسی است. از او بپرسید قرار است چه نوع امتحانی گرفته شود، چهار گزینه ای با تشریحی، مطمئن شوید که او می داند چگونه این آزمون ها را انجام دهد.
به کودک کمک کنید تا مهارت های یادگیری را بیاموزد. بعد از اینکه کودک اطلاعات مناسب را برای آزمون مطالعه کرد به او نشان دهید چگونه می تواند با سؤال کردن موارد درسی خود را بررسی کند که آیا آنها را یاد گرفته است یا نه! به او بیاموزید چگونه مطالب درسی را برای دریافت نکات مهم به صورت سطحی بخواند، یادداشت بردارد یا از یک روش مطالعه خاص استفاده کند. روش های مطالعه که توسط «فرانسیس رابینسون» ارایه شده است را به او بیاموزید بررسی و بازبینی مطالب درسی، نوشتن سوالات برای استفاده به عنوان یک راهنمای مطالعه خواندن مطالب درسی برای پاسخ به سؤالات، حفظ خواندن مطالب برای اطمینان از اینکه سؤالات را می داند و مرور مطالب در آخرین لحظه از روش۔ های رابینسون است.

مهارت‌های تمدد اعصاب را بیاموزید
به کودکتان کمک کنید تا بیاموزد چگونه تمدد اعصاه کند و بتواند با تنش های قبل و در حین آزمون که در او به وجود می آیند، مقابله کند بعد از اینکه روشها را تمرین کرد، او را تشویق کنید تا به خودش بگوید آرام باش (در حالیکه نفس را بیرون می دهد.) وقتی با آزمون روبه روشد، می تواند از این کلمه با تمرینات تمدد اعصاب سریع استفاده کند تا خودش را آرام سازد. برای اینکه تمرینات تمدد اعصاب در نگرانی های قابل حل مؤثر باشند، تمرین کردن آنها مهم است.
از گفتگوی مثبت با خود استفاده کنید

افکار منفی کودک را با افکار مثبت جایگزین کنید.
فهرستی درست کنید. از کودک بخواهید هر افکار منفی که قبل از آزمون دارد را فهرست کند. برای مثال؛ «من به اندازه کافی مطالعه نکردم»، «ذهنم پاک خواهد شد»، «احساس سرما می کنم.» سپس از او بخواهید فهرستی از افکار مثبت مقابل هر افکار منفی بنویسد من جوابها را می دانم»، «من به اندازه کافی مطالعه کرده ام و حالم خوب است»، «ذهنم شفاف است و سردم نیست».
با خودش حرف بزند. از کودک بخواهید هر زمان که افکار منفی دوباره به سمت او بازگشتند، موارد مثبت را با خود تمرین و تکرار کند. در ابتدا، از او بخواهید آنها را بلند و سپس در دلش بگوید.

کودک را نسبت به شرایط آزمون بی تفاوت کنید
این مراحل به کودک کمک می کنند تا کمتر به خاطر امتحان دچار نگرانی شوند.
از کودک بخواهید تصور کند چه اتفاقی خواهد افتاد. او را به سمت احساسات و افکاری که احتمالا قبل از زمان آزمون خواهد داشت، بکشانید. از او بخواهید تصور کند شب قبل از امتحان چه احساسی دارد، سپس به خواب برود، بیدار شود و به مدرسه برود تا از او امتحان گرفته شود. از او بخواهید تصور کند با پرسش بی جوابی مواجه شود. سپس بخواهد درست عکس آن را فکر کنند، یعنی با موفقیت امتحان دهد و آزمون را با شادمانی به پایان برساند. در هر مرحله از او بخواهید احتمالات منفی، سپس مثبت را تصور کنند. تمرین تصور را به مدت چند روز ادامه دهید و جزئیات بیشتری را در نظر بگیرید. به خاطر بسپارید، با موفقیت آن را پایان دهید.
از کودک بخواهید احساساتش را درجه بندی کند. او را تشویق کنید تا مطابق مقیاس (صفر تا ده)، میزان نگرانی که طول تجربیات تصورشده احساس می کند را درجه بندی کند. به تکرار تمرین ادامه دهید تا این درجات در کمترین مقیاس قرار بگیرند. به او بگویید کمی نگرانی برای هر کسی طبیعی است.

آزمون ساختگی از او بگیرید
چند شب قبل از آزمون حقیقی، از کودک یک آزمون ساختگی بگیرید. از او بخواهید ابتدا تمرینات تمدد اعصاب را انجام دهد وقتی آزمون را تمام کرد، نتایج آزمون رابررسی نمائید. به او کم کنید تا نقاطی را که نیاز به اطمینان بیشتر دارد، مرور کند.