تخت خواب کودک، نکاتی جهت ایمنی بیشتر

اولین باری که کودکتان از تخت خوابش پایین آمد، احتمالا خیلی از کاری که انجام داد هراسان شدید، و از اینکه در این راه به خودش آسیب نرسانده است آسوده خاطر گشتید. این کار را بعضی از کودکان انجام می دهند، در صورتی که بقیه حتی به آن توجه هم نمی کنند. معمولا، شما با این مشکل را دارید یا ندارید. به نظر می رسد یک مشکل گاه به گاه نیست. یک پسر بچه که ما او را می۔ شناسیم، وقتی ده ماهه بود از تخت خوابش بالا می رفت و از طرف دیگر آن پایین می آمد، در حالی که خواهرش حتی از تخت خواب بزرگش تا سن چهار سالگی بدون اجازه پایین نیامده بود. اگر کودک یا نوباوه شما از تخت فراری است، هدف شما باید جلوگیری از این عمل باشد و اگر نمی۔ توانید جلوگیری کنید باید آن را امن بسازید.

فنون جلوگیری

توصیه های زیر به شما کمک می کنند تا از پایین آمدن کودکان هشت ماهه با بچه های کوچکا تختشان جلوگیری کنید.
تشک را پایین تر بیاورید. اگر تشک تخت قابل تنظیم است. قبل از اینکه به نظر بیاید کودک شما علاقمند به پایین آمدن از تخت است، آن را در مکان پایین تری بگذارید.
وضعیت تخت را بهتر کنید. تخت را مکانی لذت بخش برای کودکتان قرار دهید. از ورقهای رنگی، اسباب بازی و وسایل رنگارنگ که نگاه کردن به آنها جذاب هستند، برای زیبایی استفاده کنید.
از تهدید برای درون تخت ماندن به عنوان تنبیه استفاده نکنید. اگر بیدار است، بیش از حد لزوم او را در تخت نگه ندارید. در حقیقت باید او تخت را مکانی برای خواب بداند.
جای پا یا زیرپایی ها را بر دارید. وقتی کودک آنقدر بزرگ شده که سرش را به میله ها نمی زند، محافظهای اطراف تخت را بردارید. همچنین حیوانات پارچه ای و عروسکهای بزرگ که می توانند به عنوان مسیر فرار از آنها استفاده کند را بردارید.

نه! بگویید.
اولین دفعه که کودکتان تلاش کرد تا از کنار تخت بالا برود و پایین بیاید، قاطعانه به او «نه» بگویید، این کارش را غیرقابل قبول بدانید و دوباره او را به درون تختش بگذارید و خیلی جدی تذکر دهید که باید آنجا بماند. کودکان در سن هشت ماهگی شروع به درک زبان می کنند و لحن صداها را تشخیص می دهند.

چگونه یک بالا رونده را خنثی کنیم

اگر کودک پیش از این شروع به پایین آمدن از تختش کرده است و شما نتوانسته اید او را متوقف کنید، بنابراین انجام این توصیه ها به شما کمک می کنند.
ایمنی اتاق را بررسی کنید. وقتی کودک از تخت پایین می آید و شما آنجا نیستید تا مراقبش باشید، بسیار خطرناک است. سعی کنید کف زمین اطراف تختتش را با بالشت یا . تشک، بپوشانید. یا مثل خانواده ای که ما می شناسیم عمل کنید، «تشک تخت را روی زمین بگذارید و تمام اتاق را به یک تخت خواب تبدیل کنید». والدین پسر بچه ای که در بالارفتن از گنجه لباس اصرار داشت و باعث می شد گنجه روی او برگردد، گنجه را به دیوار پیج کردند.
تخت خواب بچه را با رختخواب تعویض کنید. اگر چه ما فکر نمی کنیم کودک باید به درون رختخواب بورش بیرد، اما باید به حرکت در این مورد نیز توجه کنید چون اکنون ایمنی هدف اصلی شماست. وقتی تغییری انجام می دهید، آن را یک رویداد بزرگ بدانید، کودک را تشویق و تحسین کنید و بر رشد و بالغ شدن جدید او تأکید کنید. با صراحت، قوین رختخواب را مسخ کنید و تا زمانی که رفتار جدید شکل بگیرد برای چند روز اول او را نظارت کنید.
از تقویت مثبت استفاده کنید. هر دفعه که به اتاق کودک وارد می شوید در حالی که او بیدار است، همچنان در تختش باقی مانده نسبت به موفقیت فوق العاده او علاقه مند ومشتاق باشید.
از هیج مانعی استفاده نکنید. ما هیچگاه مانعی را توصیه نمی کنیم، مثل تسوری در احط فی تخت خواب، که برای جلوگیری از پایین آمدن کودک از تخت طراحی شده است. این از نظر فیزیکی و روانشناسی خطرناک است.