دعوای بچه ها با هم، حل شدنیه؟

معمولا کودکان با همسالان خود مشاجره و دعوا می کنند که دلخوری و قهر را نیز به دنبال دارد.

معمولا کودکان با همسالان خود مشاجره و دعوا می کنند که دلخوری و قهر را نیز به دنبال دارد اما نکته مهم این است که میزان دلخوری کودکان با هم‌بازی‌های خود بسیار کوتاه مدت است و برای مدت زیادی از یکدیگر فاصله نمی گیرند، این دلخوری و قهرها ممکن است که در طی چند دقیقه یا چند روز به طول بیانجامد و معمولا بسیار کوتاه مدت هستند.

کودکان در دعواهایی که با همسالان خود دارند، بسیار ناراحت و دلخور می شوند، آن ها نیازمند درک شدن از سوی والدین هستند و والدین باید در این شرایط با فرزند همدردی و همدلی کنند. اولین مسئله این است که والدین به کودک کمک کنند تا بتواند بر احساس خود نامی بگذارد و باید از احساس او در زمان دلخوری سوال شود چراکه اولین مرحله کنترل احساسات، شناخت آن است و کودکان به این نوع همدردی والدین نیاز دارند.

فرصت‌ دادن به کودکان برای پیدا کردن راه حل ها ضروری است. به عنوان والد باید فرصت هایی را به کودکان برای پیدا کردن راه حل ارایه کنیم و باید به کودک کمک کرد تا خود به راه حل مورد نظر برسد و زمانی که کودک با دوستان خود دعوا می کند نباید والدین ناجی و قاضی او باشند.

نکته حایز اهمیت دیگر این است که کودکان بسیار تیز هوش هستند و بدون شک راه حل های مختلفی به ذهن آن ها می رسد و باید فرصت ارایه راه حل را به آن ها داد، هم‌چنین همیشه به ماجرای قهر یا آشتی کودکان با این دیدگاه نگاه کنیم که این قهر و آشتی ها باعث می شود که کودکان در شرایط خاصی تجربه های زیادی را به‌ دست آورده و روابط بین فردی را بیاموزند، ضمن اینکه کنترل هیجان و مهارت نه گفتن و ابراز هیجان و ابراز وجود را داشته باشند.

باید دانست کودکانی که در خانواده های تک فرزند هستند از مهارت های زندگی کمتری برخوردارند که این امر به نداشتن خواهر و برادر و بحث بر مسایل روزمره و کسب تجربه در این زمینه برای کودکان بستگی دارد و راه حل منطقی این است که والدین خشم خود را کنترل کرده و سریع به فرزند راه حل ارایه نکنند.

کنترل عصبانیت و همدردی با کودکان برای بیان احساسات آن ها اهمیت بسیاری دارد و لازم است که والدین ضمن کنترل خشم خود، با فرزند همفکری کرده و به راه حل های او گوش کنند تا کودک برای حل مشکل، راه‌حل‌های متفاوتی بیابد.

گاهی اوقات ممکن است که راه حل هایی که کودک ارایه می کند از نظر والدین بسیار تعجب برانگیز باشد یا چندان صحیح نباشد، والدین در این گونه مواقع نباید سریع با راه حل های کودک خود مخالفت و راه حل صحیح را بلافاصله برای فرزند خود بازگو کنند.

ارایه راه حل های فوری به کودکان، فرصت آموزش مهارت های زندگی را از آن ها سلب می کند، بنابراین والدین با سوال و جواب کردن و فرصت دادن بیشتر به فرزندان، به آن ها کمک کنند تا سریع‌تر با ذهن خود پیش رفته و به نتیجه و دریافت مهارت های زندگی برسد.

منبع: فرزند پرتال