لایحه حمایت از کودکان، مجلس بیخیالش می شود؟

اواخر سال گذشته بررسی مجدد لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان از سوی کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس خاتمه یافت و پس از آن در نوبت تصویب در صحن علنی مجلس شورای اسلامی قرار گرفت، اگر چه که آخرین نسخه بازبینی شده لایحه تاحدود بسیاری مثبت ارزیابی می‌شد، لیکن همچنان امید داشتیم که این لایحه نیز در لیست لوایح اولویت‌دار به فوریت و پس از اعمال پاره‌ای اصلاحات دیگر به عنوان قانونی مترقی و اثرگذار هر چه سریع‌تر به تصویب رسد.

در این خصوص وقوع کودک آزاری‌های متعدد در اوایل سال که بالاترین سطح خشونت علیه کودکان را رقم می‌زد، اولویت تصویب این لایحه را توجیه می‌کرد تا جایی که مقرر شد هفته اول تیر ماه، لایحه جهت طرح در صحن علنی مجلس در دستور کار قرار گیرد لیکن در هفته گذشته خبری از طرح لایحه در صحن علنی مجلس نبود و اواخر هفته حسب اعلام برخی از نمایندگان، احتمال آن می‌رود که بررسی لایحه از دستور کار مجلس خارج شده و به استناد اصل ٨٥ قانون اساسی، بررسی و تصویب آن به کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس تفویض شود، در این صورت لایحه به صورت آزمایشی و موقت به تصویب این کمیسیون خواهد رسید و پس از اتمام مدت آزمایشی حسب مورد، نسبت به اصلاح یا تصویب دایمی آن در صحن علنی، نمایندگان آتی مجلس شورای اسلامی تصمیم‌گیری خواهند کرد. در این خصوص گفته می‌شود اگر چه که تصویب قوانین به صورت آزمایشی در مواردی جایز است لیکن توجه به این نکته ضروری است که اصل بر تصویب قوانین در صحن مجلس و با کسب اکثریت آرای نمایندگان ملت است و تصویب آزمایشی قانون توسط کمیسیون‌های داخلی متشکل از تعداد معدودی نماینده، خلاف قاعده و امری استثنایی است...

لیکن در بسیاری موارد شاهد به‌کارگیری این شیوه نامتناسب در قانونگذاری هستیم و در حالی که قریب هفت سال از تاریخ وصول لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان به مجلس می‌گذرد، با وجود دو مرتبه بررسی و بازبینی از سوی کمیسیون حقوقی و قضایی، همچنان نمایندگان مجلس از بررسی و تصویب لایحه سر باز می‌زنند و درخواست تصویب آزمایشی لایحه توسط تعداد معدودی از نمایندگان را طرح و پیگیری می‌کنند.

بی‌تردید موضوع پراهمیتی چون حقوق کودکان، توجه افزونتری را از سوی وکلای ملت می‌طلبد و در حالی که کلیه نمایندگان موظف و مکلف به بررسی لایحه حمایت از آینده‌سازان این مرزو بوم هستند، تصویب آزمایشی آن صرفا رفع تکلیف و سر باز زدن از مسوولیت قانونی نمایندگان است و پذیرش این راهکار پس از چندین سال معطلی هیچ گونه توجیهی نخواهد داشت علی الخصوص آنکه قوانین آزمایشی نیز به جهت موقتی بودن آن هیچگاه توان و اقتدار قوانین دایمی را به لحاظ ایجاد تاسیسات و زیرساخت‌های لازم اجرای قانون را نداشته چرا که به فرض جامعیت و عدم نقصان آن، هیچ‌گونه تضمینی بر تداوم آن وجود ندارد.

منصرف از برشمردن معایب تصویب لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان به صورت آزمایشی، آنچه که در حال حاضر اهمیت دارد توجه به کاستی‌های قوانین فعلی در مواجهه با خشونت علیه کودکان است که بررسی دقیق و تصویب لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان بدون کمی و کاستی تاحدود بسیاری در وضعیت موجود راهگشا خواهد بود. در واقع امر ضرورت تصویب هر چه سریع‌تر لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان را می‌توان ناشی از گسترش خشونت علیه کودکان و نداشتن قدرت کافی قانون فعلی دانست.

با این وجود همچنان امیدواریم که نمایندگان ملت با عدم پذیرش درخواست اخیرتعدادی از نمایندگان مبنی بر احاله و واسپاری تصویب آزمایشی لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان به کمیسیون حقوقی و قضایی، با توجه افزون‌تر به مسائل کودکان، این لایحه را در اولویت بررسی و تصویب در صحن علنی مجلس قرار دهند.