درمان قشقرق کودکان، چگونه می توانیم مدیریتش کنیم؟

قشقرق به پا کردن، انفجار ناگهانی ناشی از عصبانیت و پرخاشگری است که با رفتارهایی چون گریه و فریاد، پا به زمین کوبیدن همراه است.

حتی شیرین ترین، مطیع ترین و آرام ترین کودکان نیز گاهی قشقرق به پا می کنند. این گونه رفتارها در زمان های مشخصی بروز نمی کند، به همین دلیل نمی توان دوره ای خاص از رشد کودک را به این مشکل اختصاص داد؛ اما کودکان ۲ تا ۴ ساله بیشتر مستعد بروز این رفتار هستند.

البته قشقرق به پا کردن، انفجار ناگهانی ناشی از عصبانیت و پرخاشگری است که با رفتارهایی چون گریه و فریاد، پا به زمین کوبیدن، ولو شدن روی زمین، پرتاب کردن وسایل، لگد زدن، گاز گرفتن و چنگ زدن به خود همراه است.

این کودکان به راحتی سرخورده می شوند، هرچند کودکی که با قشقرق به پا کردن به خواسته های خود می رسد، بیشتر در معرض سرخوردگی قرار می گیرد.

به عبارت دیگر می توان گفت واکنش نادرست نسبت به این گونه رفتار، عامل اصلی در بازگشت مجدد این مشکل است.

مهم ترین موضوع، این است که مطمئن شویم کودک با این رفتار به خواسته هایش نمی رسد. چگونه می توانیم این رفتار را مدیریت کنیم؟

۱- زمانی که این رفتار شروع می شود، خم شوید و دست هایتان را برای در آغوش گرفتن او باز کنید. اشتباه نکنید، ما به او رشوه نمی دهیم؛ بلکه سعی می کنیم حواس او را پرت کنیم.

۲- اگر این روش جواب نداد، هیچ واکنشی نسبت به این رفتار نداشته باشید و اجازه دهید کارش را انجام دهد. این رفتار او می تواند تلاشی باشد برای متقاعد کردن شما و اطرافیان به اینکه پدر و مادر ظالمی هستید.

مؤثرترین ابزار برای رویارویی با قشقرق به پا کردن این است که به او بفهمانید اعتقادی به رفتارهایش ندارید. در این شرایط کاملاً آرام و بی توجه باقی بمانید. روابط شما و او چیزی است که در این میان مهم تلقی می شود.

اگر فرزندتان در جمع یا فروشگاه چنین رفتاری کرد و موجب دستپاچگی شدید شما شد، او را بغل کنید و به بیرون ببرید، آنگاه اجازه دهید رفتار خودش را ادامه دهد.

به احتمال بسیار زیاد، کودک این رفتار را برای اولین بار در خانه از خود نشان می دهد؛ زیرا او بیشتر زمان خود را در آنجا سپری می کند.

پس اگر بتوانید در خانه واکنش های مناسبی نسبت به این رفتار از خود نشان دهید، هیچگاه برای رویارویی با این مشکل در محیط های شلوغ دستپاچه نمی شوید.

به یاد داشته باشید که رویارویی با صدمین کج خلقی بسیار مشکل تر از پنجمین کج خلقی است، پس در ابتدا واکنش های درست از خود نشان دهید تا در بلند مدت دچار مشکل نشوید.

پس از اینکه گریه و زاری کودک به پایان رسید، به آرامی با او صحبت کنید و تاسف خود را از رفتارهای او نشان دهید. به او دلداری دهید و بگویید که همۀ کودکان گاهی این رفتار نادرست را از خود نشان می دهند. عشق خود را در قالب کلام به او بفهمانید.

این روش ها و توصیه ها به گونه ای طراحی شده اند که از شکل گیری احساس گناه که در نتیجۀ عصبانیت و رفتارهای پرخاشگرانه در کودک به وجود می آید، جلوگیری کنند.

کودکان همان طور که نمی توانند در حالت عصبانیت خود را کنترل کنند، از پس مدیریت این احساسات نیز برنمی آیند. پس بعد از پایان گریه و زاری کودک، هرگز رفتارهای خشن و تند از خود نشان ندهید.

به جای اینکه تلافی کنید، تهدید کنید یا انتقام بگیرید، به یاد داشته باشید که او خودش را تنبیه کرده است (احساس گناه). نشان دهید که به رغم رفتارهای او که سزاوار سرزنش است، باز هم عاشقش هستید.

منبع: کودک آنلاین