نقش تنبیه در تربیت کودکان، درست یا غلط؟

در این مقاله به ضرورت اجتناب از تنبیه و تهدید در تربیت کودک می پردازیم.

مخصوص کودک ۵ تا ۸ ساله
اگرچه تهدید ممکن است یکی از پر کاربرد ترین حربه ها در حوزه ی تربیت کودک باشد ، اما نمی تواند یکی از راههای موثر و دوستانه جهت آموزش مسئولیت پذیری و یا اصلاح رفتار کودک باشد . با این حال ، گاهی همه ی ما از تهدید ، استفاده می کنیم ، که دراغلب موارد در تربیت کودک نا معقول بوده و باعث می شود احساس حماقت کنیم و مشکل بدون حل باقی بماند.

تغییر رفتار کودک با تشویق های درست
خارج شدن از مسیر تهدید ساده نیست اما برخی روش های جایگزین خلاقانه وجود دارند . اگر حس کنید که می خواهید خشونت به خرج دهید ، این شش استراتژی می توانند در تبدیل لحظات وحشتناک و تهدید آمیز به لحظات تربیتی کودک کمک کنند :
پرستاری و مراقبت از کودک

تنبیه کودک و مراقبت از کودک در منزل
۱- دادن حق انتخاب به کودک
بزرگ ترین مشکل تهدید کودک این است که عزت نفس را از بین می برد ، و باعث ایجاد ترس و سرکشی در کودک می شود .
دادن حق انتخاب به کودک ، مانند یک مدرسه عمل می کند ، و از رسیدن به بن بست های پر استرس و بی ثمر جلوگیری می کند. بنابراین به جای گفتن : " اگر صدای موسیقی را قطع نکنی ، من این کار را خواهم کرد . " ، بهتر است به کودک بگویید : " این موسیقی گوش من را اذیت می کند . ممکن است به موسیقی دیگری گوش بدهی ، یا آن را در اتاقت گوش کنی ؟ " .
این نوع تصمیم گیری ، به کودک آموزش می دهد که برای خود فکر کند و مسئولیت اعمال خود را به عهده بگیرد .
همچنین با کودک خود (که در حدود سن مدرسه ی ابتدایی است) در منزل ، حرف بزنید و بگویید : " ما یک مشکل داریم . چطور می توانیم آن را حل کنیم ؟ " . در این حالت، شرایط به جای این که شما در برابر کودک خود باشید ، به صورت شما و کودکتان در برابر مشکل، در می آید .
۲- دنبال کردن تهدید کودک ( یا عمل به حرف خود )
تهدید ها معمولا بزرگ و دشوار می باشند و بنابراین اجرای آن ها غیر ممکن می شود .
ایوان نیوهاوس، پزشک خانواده در کتاب " با کودک خود بحث نکنید " . می گوید : " اگر نتوانید به حرف خود عمل کنید، بی ارزش خواهید شد و کودک شما را پایمال خواهد کرد . " فرض کنید چند شب پشت سر هم کودک شما نتواند از دوستان هم محله ای خود دست بکشد تا برای شام به خانه بیاید . شما به او می گویید : " اگر دوباره برای شام دیر کنی ، فردا شب دیگر نمی توانی در کوچه بازی کنی . " ممکن است کودک حرف شما را جدی نگیرد ، و بحث های شبانه همچنان ادامه یابد.
نکته: تربیت کودک منضبط
به جای روش تهدید، رفتار خود را عوض کنید . بر نتایج منطقی که می تواند به او یاد بدهد که مسئول رفتارش باشد ، تمرکز کنید.
می توانید بگویید: " من آشپزخانه را راس ساعت ۶:۳۰ تعطیل می کنم . اگر دیرتر گرسنه شوی ، باید شام خود را سرد بخوری. " می توانید بر سر حرف خود بمانید و این عمل را انجام بدهید ، و هنگامی که این کار را بکنید ، احتمالا ، حداقل یک یا دو هفته بعد ، به موقع سر میز شام حاضر خواهد بود .
۳- پذیرفتن اشتباه و اقرار به آن برای تربیت کودک
تهدیددر درون شما به صورت پنهان حرکت می کند . اغلب کلمات قبل از این که بفهمید چقدر مسخره به نظر می رسند ، از دهان شما خارج می شوند . اگر این اتفاق افتاد ، مشکلی پیش نمی آید اگر به عقب بر گردید و حرف خود را اصلاح کنید .
فرض کنید در حال خرید هستید ، و کودک شما مرتبا هله هوله داخل سبد می ریزد ، حتی پس از این که به او گفتید این کار را نکند . نهایتا عصبانی می شوید و تهدید می کنید که در صورت ادامه او را مجبور خواهید کرد که بیرون برود و به تنهایی در ماشین بنشیند .
" سعی کنید این نوع تهدید را این گونه حل نکنید . اما اگر خیلی دیر شده است ، می توانید به کودک بگویید ، " من اشتباه کردم چون ممکن است تنها بودن در ماشین برای تو خطرناک باشد . اما اگر قوانین من را در فروشکاه رعایت نکنی ، بهتر است تو را بیرون ببرم و صبر کنیم تا تو آماده شوی دوباره تلاش کنی . " این پاسخ یک تهدید ترسناک را به یک راه حل تبدیل می کند و به کودک شانس دوم می دهد و روشی معقول تر است .
به هر حال ، هر یک از والدین ممکن است هر چند وقت یک بار ، اشتباه کند. مهم این است که برگردیم و درباره آن چه اتفاق افتاده با کودک حرف بزنیم . از آن به عنوان شانس یادگیری بین خود و کودک استفاده کنید .
۴- انتظارات خود از کودک را به وضوح بیان کنید
حرکت در فروشگاه یکی از نگرانی های والدین می باشد ، چرا که تهدیداتی مانند قوطی های سوپ در راهرو ها وجود دارند. برای اجتناب از این مشکل پیش از رفتن به فروشگاه ، کودک را آماده کنید . به او بگویید که انتظار دارید او در فروشگاه چگونه رفتار کند. برای مثال ،به کودک توضیح دهید که دوست دارید به شما در پیدا کردن وسایلی که لازم دارید ، کمک کند .
هنگامی که به فروشگاه رسیدید، از او بپرسید که آیا آنچه دوست دارید انجام دهد را به یاد می آورد یا نه ؟ وقتی می گوید : " کمک به شما در پیدا کردن وسایل "، او را به خاطر حافظه خوبش تشویق کنید . سپس از او بخواهید یک یا دو وسیله را در هر راهرو بیابد . این باعث می شود که خرید مانند یافتن گنج به نظر برسد و یک امتیاز مثبت به این ماموریت می دهد .
البته ، همیشه به این صورت پیش نمیرود. گاهی به فروشگاه می رسید، و کودک نه تنها همراه شما به شما در یافتن وسایل کمک نمی کند، بلکه اگر برای او شیرین گندمک نخرید، تنش و مشکل ایجاد می کند . آن وقت باید چه کنید؟
در مسیر رفت، هنگامی که به کودک می گویید انتظار دارید چگونه رفتار کند ، هم چنین به او بگویید اگر همکاری نکند چه اتفاقی برایش می افتد. به او بگویید: " اگر به من کمک کنی که وسایل مورد نیازمان را پیدا کنیم ، می توانی یک بسته شیرین گندمک برداری . اگر کمکم نکنی ، مجبوری بدون شیرین گندمک به خانه برگردیم"
اگر کودک هم چنان همکاری نمی کند ، محکم بوده و به آن چه که گفته اید عمل کنید .
۵- آرام باشید ، مثبت فکر کنید
آرام و مطمئن بودن ممکن است سخت باشد ، اما می تواند تفاوت آشکاری را ایجاد کند . یکی از دلایلی که تهدید ها اغلب در کنترل کودک شکست می خورند ، این است که احساسات را به جای خنثی کردن ، بر انگیخته تر می کنند .
اگر تقویت و کمک مثبت و ثابتی به او بدهید ، احتمال این که کودک یاد بگیرد چگونه رفتار کند ، بالاست . بنابراین از یک سیستم تشویق برای کمک به کودک به منظور غلبه به مشکلات استفاده کنید .
برای مثال، اگر کودک شب ها زیاد از رختخواب بیرون می آید، برای هر شبی که در رختخواب می ماند ، یک ستاره ( یا علامت ) بر روی یک تقویم خاص بگذارید . هنگامی که ستاره های یک هفته را کامل دریافت کرد ، به او یک اسباب بازی کوچک جایزه بدهید .
۶- حدود کودک خود را بشناسید
گاهی بهترین برنامه ها ، به طور فاجعه باری شکست می خورند . در این موارد ، ممکن است رفتار کودک شما خارج از محدوده نباشد ، بلکه ممکن است انتظارات شما از کودک بالا باشد .
باید آن چه از او می خواهید را بررسی کنید . برای مثال ، اگر تمام روز را کودک در منزل محبوس بوده ، و واقعا می خواهد آزاد باشد ( و به فضای آزاد برود )، اکنون بردن او به رستوران که باید یکجا بنشیند ایده ی خوبی نیست.
آن چه که مهم است ، یک یا دو تهدید نیست ، بلکه رفتار هر روزه ی شما با کودک خود است. اگر همیشه برای کودک سخنرانی کنید و همیشه از او انتقاد کنید ، شانس شاد کردن کودک و تعامل با او را هدر داده اید . به عنوان یک پدر یا مادر با چالش های بسیاری رو به رو هستید ، اگر آن ها را به طور مناسب کنترل کنید ، اکثر تعاملات شما با کودک مثبت خواهند بود .
کلام آخر : اجتناب از تهدید کودک در تربیت کودک تاثیر بسزای دارد .تهدیدهای کلامی کودک به "کشته شدن" توسط والدین خصوصاً توسط مادر گفته می‌شود، به طور مثال اینکه مادر به کودک می‌گوید «اگر فلان کار را انجام بدهی یا ندهی می‌کشمت» یک نوع کودک آزاری است؛ مطابق بررسی‌های مشخص شده در این حالت کورتیزول خون کودک که یک هورمون دفاعی است، در این هنگام به شدت بالا می‌رود چرا که کودک این موضوع را به عنوان یک حقیقت باور می‌کند البته این موارد شاید آن قدر زیاد باشد که در جامعه ما به عنوان آزار کودک در نظر گرفته نشود اما بر کودک اثرات سوء می گذارد.