درمان بی اشتهایی در کودکان، چطور ممکنه؟

غذا دادن به کودک یک امر مهم است و باید با بذل توجه و اهمیت کافی انجام شود.
۱- کودک از ۹ تا ۱۲ ماهگی دوست دارد که در غذا خوردن دخیل باشد و خودش نیز در این امر شرکت داشته باشد. پس بهتر است که موقع غذا دادن به کودک یک قاشق نیز به کودک بدهید. قاشقی نرم که به لثه های کودک آسیب نزند تا هم زمان که ما به کودک غذا می دهیم بتواند در ظرف غذایش کمی بازی کند یا به غذا دست بزند.
۲- واکنش کودک در این سن نسبت به غذا به این طریق است که سعی می کند آن را بریزد، به صورت یا دستانش می مالد و از این کار بسیار لذت می برد یا غذا را در دستش له می کند. در مقابل این رفتارها بهتر است عکس العمل خاصی نشان ندهیم به این دلیل که کودک در حال شناخت غذا و طی کردن روند تکامل است.
این رفتارهای کودک طبیعی است و نیازی به ناراحتی یا عصبی شدن شما نیست. با خودتان فکر نکنید کودک تان چقدر کثیف غذا می خورد زیرا این رفتارها باید اتفاق بیفتد تا با طی این مراحل کودک شما به مرور روش صحیح غذا خوردن را بیاموزد.
۳- تا ۱۲ ماهگی با توجه به اینکه به کودک تغذیه تکمیلی می دهیم، اضافه کردن انواع ادویه خصوصا نمک به طور کامل ممنوع است. بهتر است از شکر نیز در غذای کودک استفاده نکنید و تنها در صورت تمایل برای درست کردن فرنی کمی شکر به آن اضافه کنید.
۴- کودکان معمولا آرام تر از بزرگسالان غذا می خورند پس نباید انتظار داشته باشید که کودک مانند شما پی در پی قاشق را به دهان بگذارد. فواصل زمانی میان قاشق ها را باید بیشتر در نظر بگیرید و فرصت کافی برای جویدن و بلعیدن در اختیار کودک بگذارید.
۵- کودکانی که آرام هستند غذای بیشتری نسبت به کودکان فعال یا بیش فعال می خورند. ه دلیل اینکه کودکانی که فعالیت زیادی دارند یا دچار مشکل بیش فعالی هستند، زیاد از حد به محیط اطراف معطوف هستند و نمی توان مدت طولانی فرآیند غذا دادن به آنها را ادامه داد بلکه باید غذا را در حجم کمتر و زمان کوتاه تر با تعداد دفعات بیشتر به این دسته از کودکان خوراند.
۶- در کودک زیر یک سال که غذای کمکی نیز مصرف می کند، امکان دارد کمی بی اشتهایی نسبت به انواع تغذیه تکمیلی ایجاد شود. این موضوع به چند دلیل ایجاد می شود؛

علتهای بی اشتهایی کودک
یکنواختی غذا : در اغلب موارد مادران به طور پی در پی از یک نوع غذا که کودک نسبت به آن واکنش مثبتی دارد استفاده می کنند، به عنوان مثال، امکان دارد کودک چون دو هفته فرنی خورده است دیگر آن را نخورد. مادر می تواند با به وجود آوردن وقفه، یک هفته آن غذا را به کودک ندهد و غذای دیگری را برای کودک درست کند یا اینکه شکل آن را عوض کند. برای مثال در مورد فرنی اگر قبلا فرنی غلیظ را با قاشق به کودک می داده است می تواند آن را با شیر گاو یا شیر خودش مخلوط کند و کمی رقیق کند و با شیشه شیر با کودک بدهد.
اجبار یا بی توجهی : غذا دادن به کودک یک امر مهم است و باید با توجه و اهمیت کافی به کودک غذا داد. اگر مادر به دلیل بی حوصلگی غذا را با زور و اجبار به کودک بخوراند یا در هنگام غذا دادن به کودک توجه و محبت کافی نکند باعث به وجود آمدن بی میلی و دلزدگی کودک از غذا خوردن می شود.
کمبود آهن: این فاکتور مهم نیز می تواند باعث به وجود آمدن بی اشتهایی در کودک شود. بی میلی کودک به غذا امکان داردبخاطر کمبود آهن باشد که ما از آن بی خبریم، در این مورد باید با پزشک کودک تان مشورت کنید.
خستگی : زمانی که کودک خوب نخوابیده باشد نباید انتظار داشته باشید که کودک میلی به غذا داشته باشد. بهتر است ابتدا اجازه دهید کودک خوب استراحت کند و سپس غذا دادن به کودک را امتحان کنید.
زمان و مکان نامناسب : باید زمان و مکان مناسبی را برای غذا دادن به کودک انتخاب کنید. زمان بهتر است ثابت باشد و یک روال همیشگی داشته باشد که بدن کودک به آن عادت کند. خوردن غذا در محیطی که دمای مطلوب ندارد و بیش از اندازه گرم یا سرد است روی اشتهای کودک تاثیر می گذارد.