انجام تکالیف کودکان، نحوه کمک کردن

از بحث و دعوا و غر زدن درباره ی انجام تکالیف کودکان خسته شده اید؟ فهمیده اید که وعده دادن، تهدید کردن و تنبیه کردن هم نتیجه ی مثبتی نخواهد داشت؟ اگر این گونه است، این مقاله مناسب شما است. در این جا ۳ قانون انجام تکالیف به همراه ۸ راهنمایی برای شما آماده کرده ایم، -اگر با یکپارچگی و قلبی مشتاق آن را به کار بگیرید- زحمت زمان مطالعه را به طور قابل توجهی کاهش می دهید.

اولین قانون انجام تکالیف کودکان؛ اکثر کودکان علاقه ای به انجام تکالیف ندارند
کودکان از نشستن و درس خواندن لذت نمی برند. حداقل بعد از اینکه زمان طولانی در مدرسه صرف نشستن و درس خواندن کرده اند. بنابراین خواسته هایتان را تسلیم علاقه ی فرزندتان به درس کنید. و بر روی انجام تکالیف اش تمرکز کنید.

نمی توانید فرزندتان را وادار به یادگیری کنید. درس نخواندن کودک غیر طبیعی نیست و نمی توانید او را به انجام کاری خاص مجبور کنید. نمی توانید او را وادار به حرکت دادن مدادش و نوشتن کنید.
درست است که نمی توانید به او اصرار کنید، اما در عوض می توانید به او کمک کنید. با دادن وعده هایی مثبت بر روی کمک به او تمرکز کنید. فرزندتان را به استفاده از ایده هایی که در ادامه گفته می شود، دعوت و تشویق کنید.

مداد فرزندتان باید حرکت کند. مغز او باید به کار گرفته شود. او باید روی صندلی بنشیند. این کارنامه ی او است که به خانه می آید.
بسیاری از والدین حل تکالیف را مشکل خود می دانند. بنابراین با فرزندشان اتمام حجت می کنند، داد و فریاد می زنند، تهدید می کنند، رشوه و وعده می دهند، سرزنش می کنند و کودک را از هر گونه حق ویژه ای محروم می کنند. دقت کرده اید که هیچ کدام از این کارها نتیجه نمی دهد؟
مسئولیت والدین فراهم کردن فرصتی برای فرزندان شان است که تکالیف شان را انجام دهند. وظیفه ی والدین فراهم کردن ساختاری برای ایجاد نظم است. وظیفه ی کودک، استفاده از آن نظم است. پس کمک به انجام تکالیف به معنی انجام دادن آن ها نیست.

توصیه هایی برای انجام تکالیف کودکان
راهنمایی ۱
کلمه "حل تکالیف" را از دایره ی لغات تان حذف کنید. آن را با کلمه ی "مطالعه" عوض کنید. زمانی برای "مطالعه" به جای زمانی برای "حل تکالیف" داشته باشید. برنامه ریزی برای "مطالعه" به جای برنامه ریزی برای "حل تکالیف" داشته باشید. تغییر دادن این کلمه به تنهایی می تواند در حل مشکل فرزندتان که می گوید "هیچ تکلیفی ندارم" کمک کند. زمان مطالعه برای مطالعه کردن است، حتی اگر فرزندتان تکلیفی نداشته باشد. جالب است که صرف نظر از آن که او تکلیفی دارد یا نه، در زمان مطالعه وقت بیشتری را صرف حل تکالیف اش می کند.
راهنمایی ۲
مطالعه کردن را به کاری روزانه و روتین تبدیل کنید. این کار نیازمند زمانی مشخص و یکسان در هر روز است. اجازه دهید فرزندتان زمانی که وقت مطالعه اش است، بازدهی داشته باشد. یک بار که زمان تنظیم شود، طبق برنامه پیش خواهد رفت. کودکان با توجه به ساختاری که برایشان تنظیم شده است پیشرفت می کنند حتی اگر به آن اعتراض داشته باشند. ممکن است نیاز به تلاش زیادی باشد تا زمان روتین مطالعه تبدیل به عادت شود. پافشاری کنید. با داشتن زمان منظمی برای مطالعه، ثابت می کنید که برای تحصیل او ارزش قائل هستید.
راهنمایی ۳
مطالعه روتین را ساده و قابل پیش بینی تنظیم کنید. به احتمال زیاد پنج دقیقه به او هشدار داده می شود که زمان مطالعه اش نزدیک است، فعالیتی که کودک در حال انجام آن است تمام می شود، برنامه ی مطالعه اش تائید می شود، کوله پشتی اش از کتاب و وسایل خالی می شود و سپس شروع به مطالعه می کند.
راهنمایی ۴
به فرزندتان اجازه دهید که درباره ی تکالیف مدرسه و مسائل مربوط به آن خودش تصمیم بگیرد. می تواند تصمیم بگیرد که قبل یا بعد از شام مطالعه کند یا بلافاصله بعد از آن که به خانه آمد. یا ممکن است او بخواهد که صبح زود برای انجام تکالیف اش بیدار شود. از فرزندتان بخواهید که برای مرتب کردن آشپزخانه یا بخشی از اتاق اش تصمیم بگیرد. تنها حق انتخابی که او ندارد تصمیم درباره ی این است که مطالعه بکند یا نکند.
راهنمایی ۵
در انجام تکالیف کودکان بیش از حد به آن ها کمک نکنید. فقط زمانی که فرزندتان کمک می خواهد به او کمک کنید. مشکلات و یا تکالیف درسی او را انجام ندهید.
زمانی که فرزندتان می گوید "نمی توانم این را انجام دهم" بگویید "همانطور که بلدی انجامش بده". به او بگویید که تظاهر کند به این که می داند باید چه کاری انجام دهد و بعد ببیند که چگونه پیش می رود و چه اتفاقی می افتد. سپس فورا از آن جا بروید و اجازه دهید فرزندتان ببیند که می تواند آن مشکل را حل و فصل کند. اگر همچنان فرزندتان گفت که نمی داند چگونه کارش را انجام دهد و تصمیم گرفتید که کمک اش کنید، به جای آن که به او چیزی بگویید، از او سوال بپرسید.
بپرسید:
"چه چیزی متوجه شدی؟"
"کدام بخش را فهمیدی؟"
"میتوانی یک مثال برایم بزنی؟"
"فکر می کنی جواب این چیست؟"
"چطور می توانی آن را بفهمی؟"
راهنمایی ۶
اگر انتظار رفتاری خاص را از او دارید، باید آن را به او آموزش دهید. بی نظمی مشکل اکثر بچه مدرسه ای ها است. اگر می خواهید فرزندتان مرتب باشد، باید زمانی را برای یاد دادن نظم به فرزندتان اختصاص دهید. وظیفه ی شما است که به او یاد دهید. وظیفه ی فرزندتان هم این است که از آن نظم استفاده کند. خصوصا در اوایل کار گاهی چک کنید که نظم و قاعده را در کارهایشان به کار می برند یا نه. در صورت لزوم راهنمایی شان کنید و کارشان را اصلاح کنید.
اگر فرزندتان برای مدیریت زمان به کمک نیاز دارد، به او مهارت هایی که برای مدیریت و نظم دهی زمان اش لازم است بداند یاد دهید. به فرزندتان کمک کنید که بیاموزد اولویت قرار دادن کارهایش بر حسب اهمیت و زمان تحویل شان چگونه است. به او یاد دهید هر زمان که می نشیند تا درس بخواند، برنامه ی کاری داشته باشد. به او کمک کنید تا تمرین کند کارهایی را زودتر انجام دهد که اهمیت بیشتری دارند.
راهنمایی ۷
تشویق های گفتاری و لفظی را جایگزین جایزه های ظاهری و پولی کنید. به خاطر گرفتن نمره ی خوب، به آن ها پول یا به عنوان جایزه ی خاص بستنی ندهید. چنین رشوه ها و وعده هایی، منفعت کوتاه مدتی دارد و فقط کمی آن ها را برای رشد در زندگی و علاقه به یادگیری تشویق می کند.
به جای آن جایزه های پولی، نظرات مثبت تان را به صورت شفاهی به آن ها بگویید که نشان دهنده ی رفتاری باشد که شما دلتان می خواهد انجام دهد. به عنوان مثال:
"تو دقیقا برنامه ات را دنبال کردی و در ۱۵ دقیقه تمام اش کردی".
"متوجه شدم که دیشب تا دیر وقت برای کار بر روی امتحان پایان ترم ات بیدار مانده بودی. احتمالا تمام کردن آن کار آسانی نبوده اما با تلاش های تو تمام شد".
"تمام حروفی که می نویسی درست بین خطوط است. شرط می بندم معلم ات هیچ مشکلی در خواندن آن نخواهد داشت".
"دیدم که برنامه ی مطالعه ات منظم و آماده است. به نظر من ابتکار عمل و مسئولیت پذیری به یکدیگر مرتبط هستند.
راهنمایی ۸
در زمان مطالعه چند تایی از مسئولیت های خود را انجام دهید. ظرف بشویید، لباس بشویید یا یک یادداشت تشکر بنویسید. تلویزیون را خاموش کنید. اگر در طول آن زمان درگیر فعالیت های پر سر و صدا شوید، فرزندتان به طور نرمال حواسش پرت می شود. زمان مطالعه یک تعهد خانوادگی است. اگر شما به آن متعهد نیستید، انتظار نداشته باشید که فرزندتان به آن متعهد باشد.
توجه ویژه: امشب زمانی که فرزندتان در حال مطالعه است، طبق گفته ها، به او در حل تکالیف اش کمک کنید. این مقاله را دوباره بخوانید. تصمیم بگیرید که کدام بخش از آن و چه زمانی می خواهید آن را انجام دهید. آن ها را بنویسید. سپس به خاطر انجام کارتان خودتان را تشویق کنید.