درمان پرخوری کودکان، چگونه؟

به نظر می رسد که فرزند من تمام مدت در حال خوردن است. آیا این امری طبیعی هست؟ بستگی دارد.پرخوری کودکان و نوجوانان به صورت چرخه ای پیش می روند. به عنوان مثال، ممکن است غذای بیشتری بخورند و درست قبل از نهایت رشد شان، دچار اضافه وزن شوند. معمولا این نوع اضافه وزن همان طور که رشد کودک ادامه دارد، به سرعت از بین می رود.
با این حال، ممکن است پر خوری کودکان و نوجوانان نشانه ای از مشکل در خوردن باشد. ممکن است شامل غذا خوردن از روی احساسات یا اختلال در خوردن مانند اختلال زیاده روی در غذا خوردن شود.

غذا خوردن از روی احساسات، برای آرام شدن یا از روی خستگی است یا واکنشی است به احساسات، نه خوردن مواد مغذی مفید یا خوردن از روی گرسنگی. غذا خوردن از روی احساسات ممکن است منجر به اضافه وزن شود زیرا معمولا مربوط به نیاز بدن ما به مواد مغذی یا کالری نیست. بدن فرزندتان به غذا نیازی ندارد. با گذشت زمان، مصرف زیاد کالری ممکن است موجب افزایش وزن کودک، اضافه وزن یا چاقی بیش از انداره شود.
اضافه وزن ممکن است باعث معذب بودن و خجالت کشیدن فرزندتان شود. اگر متوجه نشانه هایی از غذا خوردن از روی احساسات در فرزندتان شدید، با او درباره ی نگرانی هایتان صحبت کنید. به فرزندتان کمک کنید تا واکنشی بهتر به مشکلات اش نشان دهد، مانند تمرکز کردن بر راه حلی برا مشکلات اش.

اختلالات پرخوری کودکان معمولا در طول سال های نوجوانی یا در اوایل بزرگسالی ایجاد می شود. اختلال زیاده روی در خوردن نوعی اختلال خوردن است که در آن فرد به طور منظم مقدار زیادی غذا را در مدت کوتاهی می خورد. افرادی که دچار اختلال زیاده روی در خوردن هستند، اغلب از میزان غذایی که می خورند خجالت زده می شوند.
ممکن است برای پر خوری کردن، غذا را مخفی کنند. افرادی با چنین اختلالی، اغلب سعی می کنند رژیم های ناموفقی داشته باشند یا سر این که غذا نخورند قول می دهند. احساس می کنند که میل خود به زیاد غذا خوردن را نمی توانند کنترل کنند. در نتیجه، به اضافه وزن و چاقی بیش از اندازه متمایل می شوند. اگر نگران آن هستید که ممکن است فرزندتان دچار اختلال خوردن شده باشد، رفتار هایش را زیر نظر بگیرید و با پزشک خانوادگی تان صحبت کنید. پزشک تان می تواند فرزندتان را ارزیابی کند و بهترین راه را برای کمک پیشنهاد دهد.

پرخوری کودکان می تواند منجر به اضافه وزن شود. کودکانی که اضافه وزن یا چاقی بیش از اندازه دارند، همانطور که سن شان بیشتر می شود، در خطر مشکلات جدی برای سلامتی شان هستند. از جمله:
-بیماری های قلبی
-دیابت
-فشار خون بالا
-کلسترول بالا
-آسم
-آپنه خواب (وقفه تنفسی در خواب)
-برخی از انواع سرطان ها
اختلال پرخوری کودکان می تواند منجر به مشکلاتی در معده، همراه با نشانه هایی از افسردگی شود.

با یاد دادن و تشویق عادت های خوب غذا خوردن، ابزاری با اهمیت را برای زندگی سالم به فرزندتان می دهید. راهنمایی شما حتی برای پرخوری کودکانی که خودشان میان وعده شان را آماده می کنند و فعالیت هایشان را برنامه ریزی می کنند، مهم است.
-یک نمونه و الگوی خوب باشید. غذا ها و میان وعده های سالم را برای خود انتخاب کنید.
-میان وعده های سالم در خانه تان داشته باشید ( برای مثال میوه هایی مانند سیب ، موز، سبزیجات خام مانند هویج و کرفس یا ماست کم چرب).
-پروتئین های کم چرب، سبزیجات و تمام غلات را در وعده هایی که درست می کنید، قرار دهید.
-به فرزندتان غذا های سالم دهید. بچه ها همیشه به سمت چیز های جدید نمی روند. اگر به پیشنهاد انتخاب غذاهای سالم ادامه دهید، شانس این که فرزندتان به غذاهای سالم عادت پیدا کند افزایش می یابد.
-به فرزندتان یاد دهید که چگونه غذاهایی سالم برای ناهار اش انتخاب کند.
-از خوردن فست فود اجتناب کنید. اگر می خواهید در فست فودی یا رستوران غذا بخورید، سعی کنید سالم ترین غذای موجود را انتخاب کنید.
-این که غذایشان را تا آخر بشقاب بخورند را فراموش کنید. زمانی که فرزندتان احساس سیری کرد، دیگر نباید به غذا خوردن ادامه دهد.
-از غذاها به عنوان جایزه استفاده نکنید. به جای آن، رفتار هایی خوب با فعالیت های سرگرم کننده همراه خانواده را به عنوان جایزه در نظر بگیرید (به عنوان مثال به جای بستنی جایزه دادن، به بولینگ بروید).

فعالیت ها جسمی فواید زیادی دارند، از جمله:
-کمک به بدن برای سوزاندن کالری ها به جای ذخیره کردن آن ها به عنوان چربی
-کمک به متعادل و نرمال ماندن سطح قند خون (خصوصا برای کودکانی که در معرض یا مبتلا به دیابت هستند اهمیت دارد)
-فشار خون و سطح کلسترول کمتر
-کمک به قوی شدن استخوان ها و عضلات
-ایجاد قدرت و استقامت
-کاهش استرس و بهبود و رفاه ذهنی
-بهبود عزت نفس با کمک به کودکان تا درباره ی بدن و ظاهرشان احساس خوبی داشته باشند.

انجمن آمریکایی پزشکان خانواده توصیه می کند که تمام کودکان به طور متوسط حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه در روز در فعالیت های جسمی شرکت کنند. همچنین والدین و مدارس را تشویق می کنند تا فعالیت های جسمی را در اولویت قرار دهند. باید در خانه و مدرسه, از عدم فعالیت جسمی، جلوگیری کرد.

زمانی که فرزندتان از صفحه نمایش ها استفاده می کند را به ۱ تا ۲ ساعت در روز محدود کنید. زمان استفاده از صفحه نمایش ها شامل پخش کردن فیلم یا بازی های کامپیوتری، جستجو در اینترنت، پیام دادن و تلویزیون و دی وی دی دیدن می باشد. با محدود کردن زمان خودتان برای استفاده از صفحه نمایش ها نیز الگوی خوبی باشید.
به فرزندتان کمک کنید فعالیت های جسمی که دوست دارد را پیدا کند. به عنوان مثال ممکن است از شرکت در ورزش های تیمی، رقصیدن، بازی در بیرون از خانه یا انجام کار های داوطلبانه لذت ببرد. فعالیت های جسمی را بخشی از تمام شیوه زندگی خانواده تان قرار دهید. پیاده روی کنید، به دوچرخه سواری بروید یا کار های سخت و روزمره را با یکدیگر انجام دهید. برای سفر های کوتاه خانوادگی برنامه بریزید.

بدون آن که در ابتدا با پزشک تان صحبت کنید، برای فرزندتان برنامه ی رژیم غذایی برای کاهش وزن نگذارید. کودکان به میزان مشخصی کالری و مواد مغذی برای رشد، یادگیری و پیشرفت نیاز دارند.

عادت های پرخوری کودکان از اوایل زندگی، شاید حتی از ۱۲ تا ۲۴ ماهگی شکل می گیرد. والدین می توانند بر دید کودک نسبت به غذا تاثیر بگذارند. به همین علت است که خوب غذا خوردن در اوایل زندگی بسیار حائز اهمیت است.

-اگر فرزندم هیچ غذای سالمی نخورد، باید چه کنم؟
-فرزندم در بین وعده های اصلی غذایی گشنه اش می شود. باید به او غذا دهم؟
-اگر فرزندم گوشت نخورد، مشکلی دارد؟
-فرزندم دوست ندارد مقابل دیگران غذا بخورد. آیا جای نگرانی است؟
-فرزندم همیشه رژیم دارد و این نگرانم می کند. چه کار می توانم انجام دهم؟