تنبیه بدنی کودکان، چه آینده ای در انتظارشونه؟
بسیاری از والدین علارغم خواسته خود اقدام به تنبیه بدنی کودک خود می کند.
به جای تنبیه بدنی کودکان از چه روش تربیتی می توان استفاده کرد؟ بسیاری از والدین علارغم خواسته خود اقدام به تنبیه بدنی کودک خود می کند. با وجود ممنوعیت ها و مشخص شدن عوارض منفی تنبیه بدنی، همچنان این نوع روش تربیتی توسط والدین و حتی برخی اولیای مدارس استفاده می شود. شاید شما هم در شرایطی مجبور به اجرای تنبیه بدنی شده باشید. ناراحتی که برای شما و کودکتان بعد تنبیه بدنی ایجاد می شود، بر سلامت هر دوی شما تاثیر می گذارد. شناخت آسیب های وارده به کودک در اثر تنبیه بدنی و یافتن راهی برای آموزش نظم به کودک حائز اهمیت است.
تنبیه بدنی کودکان
هر گونه آسیب به بدن کودک، از طریق دست، پا و یا وسیله های دیگری مانند چوب و کابل، شامل تنبیه بدنی کودک می شود. معمولا والدین و معلمان دو گروه افرادی هستند که کودک را تنبیه بدنی می کنند. پیش تر در مدارس و خانواده استفاده از تنبیه بدنی امری عادی به شمار می آمد. اما امروزه تنبیه بدنی ممنوع شده و سازمان های حمایت از حقوق کودکان، با آن مقابله می کنند.
عواقب تنبیه بدنی بر کودکان و آینده آن ها
والدین باید توجه کنند که تنبیه بدنی به هیچ عنوان تاثیر بلند مدت نداشته و بعد از مدتی، کودک دوباره رفتارش را تکرار می کند .چند مورد از عواقب ناشی از تنبیه بدنی کودکان را در ادامه توضیح می دهیم:
پایین آمدن اعتماد به نفس کودک
وقتی که کودک را تنبیه بدنی می کنید، احساس می کند که دنیا به آخر رسیده و به نوعی هیچ کس و هیچ چیزی در دنیا مخصوصا افراد مهم زندگی اش (پدر و مادر) او را قبول ندارند. به طوری که دیگر حتی در کوچک ترین مسائل زندگی خود را قبول نداشته و در اتفاقات زندگی خود را مقصر می داند. این مسئله کم کم باعث کم شدن اعتماد به نفس کودک شده و در بزرگسالی اثرات بدی به جا می گذارد.
یادگیری رفتار خشونت آمیز
زمانی که کودک تحت تنبیه بدنی قرار می گیرد و دفاعی از خود ندارد، یاد می گیرد در بزرگسالی در برابر اتفاقات ناگوار، از خشونت و ضرب و شتم دیگران استفاده کند. غالبا این کودکان در آینده بزرگسالانی می شوند که دائم در حال نزاع در کوچه و خیابان هستند و نمی توانند از قدرت کلامی به نحو درست استفاده کنند. تنها به این دلیل که یاد نگرفته اند چگونه به دیگران با زبان گفتار پاسخ دهند. همچنین رفتار کینه ورزی در کودک شکل می گیرد و باعث می شود که کودک فکر انتقام به سرش بزند.
عدم اعتماد به دنیای اطراف (والدین، خواهر برادران، محیط اطراف و ...)
کودکان در سنین پایین، والدین را بخصوص مادرشان را یک تکیه گاه امن فرض می کنند. اگر از جانب شما مورد بی مهری و تنبیه بدنی قرار گیرند، به احتمال زیاد با همان منطق محدود و رشد نیافته خودشان دنیا را ناامن ترین محیط ممکن می دانند و به دنبال آن ترس ها و اضطراب های شدید آغاز می شود.
مشکلات روانی- اجتماعی
آثار تنبیهات بدنی می تواند بزرگسالی کودک را نیز در بر گیرد. افسردگی، اضطراب، فحشا و روابط جنسی خارج از چارچوب، اعتیاد، خیانت، فرار از مدرسه و منزل (به دلیل اعمال فشار شدید) تنها بخشی از آثار تنبیه بدنی کودک، در بزرگسالی است. محققان اعلام کردند که تنبیه بدنی در ضریب هوشی کودک نیز اثر بدی می گذارد.
کناره گیری و گوشه گیر شدن
اغلب بچه هایی که مورد تنبیه بدنی قرار می گیرند به دلیل احساس کمبود های خود از جمع فاصله می گیرند. بازی های یک نفره و تنها را به بازی دسته جمعی ترجیح می دهند و در نگاه کلی گوشه گیر هستند.
ناتوانی در ابراز عشق و محبت
اغلب کودکانی که تنبیه بدنی شده اند در روابط شان نیز مشکل دارند. این کودکان در بزرگسالی نمی توانند با کسی یک رابطه سالم و درست داشته باشند و عشق بورزند. به علاوه اغلب در ابراز احساس دچار مشکل اند.
مشکلات خواب
کابوس های شبانه در کودکانی که تنبیه بدنی شده اند، بیشتر است. اغلب دچار مشکلات خواب، دیر به خواب رفتن، یا دیر از خواب بیدار شدن می شوند. از علائم دیگر مشکلات خواب وقفه های تنفسی، دندان قروچه و حرف زدن هنگام خواب است.
ترس
معمولا تنبیه بدنی در بچه ها ترس های گوناگونی را ایجاد می کند. ترس از شروع یک فعالیت نو و جدید، ترس از وارد شدن به جمعی از غریبه ها، ترس از نمرات بد و تنبیهات معلم و حتی ترس از اتفاقات آینده و سرنوشتی که در انتظار اوست، از جمله ترس های کودکان آسیب دیده است.
رفتار جایگزین برای تنبیه بدنی
به جای آنکه از تنبیه بدنی استفاده کنید پیشنهاد می شود برخی رفتارها را در خود پرورش دهید تا بازخورد بهتری در طولانی مدت در رفتار کودک مشاهده کنید.
مهارت کلامی خود را تقویت کنید
باید بدانید هر چقدر رفتار کودک مخرب باشد با صحبت کردن تا حدود زیادی می توان به بچه یاد داد که رفتارش اشتباه است و باید اصلاح شود. اما اگر از همان اول متوسل به زور و کتک شوید، نه تنها اثر خوبی ندارد، بلکه در دراز مدت اثرات مخرب رفتاری زیادی به دنبال خواهد داشت.
مسئولیت انجام کاری را به کودک محول کنید
به جای اینکه سر کودک غر بزنید و تذکر دهید، درست مانند یک بزرگسال به او مسئولیتی در خور توانش محول کنید. بگذارید کم کم یاد بگیرد روی پای خود بایستد و اگر کاری را اشتباه انجام داد سعی کنید آن را در حضور او اصلاح کنید تا یاد بگیرد درست را از غلط تشخیص دهد. به جای آن که فورا به تنبیه متوسل شوید.
با کودک خود صمیمی باشید
سعی کنید صمیمیت خود را در همه حال حفظ کنید تا اگر رفتار غلطی انجام داد، سردی رفتار شما به خاطر رفتاراشتباهش مشهود باشد و بتواند سردی رفتار شما را تفکیک کرده و تفاوت را دریابد. آن وقت خودش خود به خود می تواند کار درست و غلط را تشخیص دهد. با لجبازی و خشونت زیاد راه به جایی نمی رود.
محیط های باز را برای بازی کودکان انتخاب کنید
معمولا بچه هایی که پر تحرک هستند، در معرض تنبیهات بدنی قرار می گیرند. والدین آنها اغلب می گویند که آن ها اصلا آرام و قرار ندارند و غیر قابل کنترل هستند. در نتیجه این والدین ناگهان از کوره در می روند و کتک شان می زنند. در حالی که اگر محیط بازی کودک، به محیط های بازتری مثل پارک ها، اتاق های بازی کودکان، شهر بازی و... تبدیل شود، نه تنها انرژی ذخیره شده در کودکان به شیوه درست تخلیه می شود، بلکه باعث می شود که والدین با خیال آسوده تری کودک را برای بازی آزاد بگذارند.
اغلب پدر مادر ها از اینکه کودک آن ها در محیط بسته آپارتمان جنب و جوش داشته باشد و بالا و پایین بپرد، شکایت دارند و کودک را محدود می کنند. اما از طرفی برای کودک موقعیتی فراهم نمی کنند که آزادانه بازی کند. کودک در سنین پایین نیاز به بازی و فعالیت بیشتر دارد. باید سعی کنید فرصت فعالیت و بازی در محیطی که امکان بازی دارد را برای کودکتان فراهم نمایید.
آموزش دهید
به جای غر زدن و یا تنبیه بدنی به او آموزش دهید که این رفتارت مرا آزار می دهد. آن وقت می بینید که خیلی راحت می شود رفتار او را کنترل و اصلاح کرد.
از محرومیت به جای تنبیه بدنی استفاده کنید
اگر رفتار بدی از کودک دیدید از او بخواهید مدتی در گوشه دیوار بایستد و به رفتارش فکر کند. در این مدت هم از هر چیز لذت بخشی مثل اسباب بازی و خوراکی دوست داشتنی اش او را محروم نمایید. این کار کودک را به قضاوت در مورد رفتارش وامی دارد و رفتار بد او به مرور اصلاح می شود.
اما تنبیه بدنی کودک در خیلی مواقع موثر است!
تنبیه ممکن است باعث شود، کودک تان در میان هم سن و سالان خود از همه بهتر و خوش رفتارتر عمل کند، مودب باشد و هیچ شیطنتی از خود بروز ندهد. اما این رفتارهای کودک تنها به دلیل اعمال زور و فشاری است که از سمت شما وارد شده و او مجبور به خوب بودن می کند.
در واقع رفتارش از سر ترس است. باید سعی کنید کودک را طوری تربیت کنید تا کاری را از روی ترس انجام ندهد. بلکه عواقب کارش را بداند و با آگاهی کامل از رفتار بد اجتناب کند. مهارت های فرزندپروری و تربیت فرزند در اثر مطالعه و شنیدن تجربه های دیگران ارتقا پیدا می کنند. اما متخصصان در زمینه کودک در اثر تجربه و مطالعاتی که در این زمینه داشته اند بهتر می توانند به شما یاری برسانند. روانشناسان ما در مرکز هنر زندگی با ارائه خدمات مشاوره کودک شما را در این امر راهنمایی می کنند.
منبع:
هنر زندگی
نظر کاربران
سلام خسته ممنون از برانامه خوبتون من دختر۴ساله دارم خیلی نگرانشم خیلی کوشه گیرازهمه چیزحتی ازبعضی ازادمهاهم میترسه
و کاهی هم بیش ازحت حرف میزنه دلیا ترسشم پرسبدم کاهی سکوت میکنی بدمیکه ازصدامیترم لطفا شمابکید چچکارکنم
پاسخ ها
سلام
و ممنون از توجهتون
برای
طرح سوال و گرفتن پاسخ فقط از لینک زیر استفاده کنید
https://moshavere.niniban.com/