خوابیدن کودکان کنار والدین، اجازه بدیم بهشون؟
کودکان دوست دارند در کنار والدینشان بخوابند. کنار والدین گرم، صمیمانه و امن است.
کودکان دوست دارند در کنار والدینشان بخوابند. کنار والدین گرم، صمیمانه و امن است. بعضی از والدین هرگز به کودکان خود اجازه نمی‌دهند که وارد رختخواب آن‌ها شوند و بعضی می‌گویند «تنها یکشنبه‌ها حق داری بیایی ). بسیاری از والدین کودکان بیمار خود را هنگام شب با خود به بستر می‌برند، تا هم بتوانند آن‌ها را آرام کنند و هم این که در همان زمان خودشان چرتی بزنند. بعضی والدین به کودک اجازه می‌دهند که در رختخواب آن‌ها به خواب رود و سپس به آرامی کودک را از رختخواب خود بیرون آورده و در رختخواب خودش می‌گذارند. در حالی که بعضی دیگر از پدر و مادرها از خواب می‌پرند تا بینند آیا کودک در رختخواب آن‌ها هست یا نه. بعضی والدین، حتی عادت کرده‌اند که با کودک خود در یک رختخواب بخوابند. ما معتقدیم خوابیدن کودک در رختخواب والدینش، بجز در برخی موارد خاص، هم برای کودک و هم برای والدین مضر است. بر اساس تجربه ما و بسیاری از متخصصان بهداشت روانی، دادن این اجازه به کودک، می‌تواند برای او مشکلات جدی ایجاد کند. ممکن است کودک بیش از حد وابسته شود و نتواند شب را به تنهایی خارج از خانه بگذراند. ممکن است با این عمل دچار اضطراب شود، در مورد نقش خودش
در خانواده و احساسات جنسی‌اش دچار سردرگمی شود و یا این که در مورد روابط والدین خود با یکدیگر دچار نگرانی و اضطراب شود. البته ممکن است این مسائل را آشکارا بیان نکند ولی آن‌ها را احساس می‌کند. تفاوت زیادی بین این مسأله وجود دارد که به کودک اجازه دهید مرتبا کنار شما بخوابد و یا این که گاهی به او اجازه چنین کاری را بدهید. هنگامی که این عادت آغاز شده است در اکثر موارد، والدین متوقف کردن آن را دشوار می‌یابند، به ویژه به این دلیل که پذیرفتن تقاضای کودک، راه ساده‌ای است که می‌توان با انجام آن از شر یک وضعیت کسل‌کننده خلاص شد. به نظر بسیار ساده‌تر می‌آید که کودک را با خودتان به رختخواب ببرید تا این که به صدای گریه یا خواهش و تمنای او گوش دهید. گاهی اوقات والدین کودکشان را با خودشان به رختخواب می‌برند تا از آن به عنوان راهی ساده، ولی ناگفته برای خودداری از داشتن رابطه جنسی با همسرشان استفاده کنند که این راه حل نیز ناسالم است. بهترین کار این است که اجازه ندهیم کودکان بستر والدینشان را بستر خودشان بدانند.
راه حل‌های زیر برای پیشگیری و از بین بردن این عادت سودمندند
1- از آغاز، جلو این عادت را بگیرید
اگر کودک صرفا به این دلیل که ترسیده است و یا این که در به خواب رفتن مشکل دارد، می‌خواهد با شما بخوابد، پیشنهادهای مطرح شده را بخوانید. هنگامی که کودک بیمار است می‌توانید با استفاده از یک آیفون بین اتاق خودتان و اتاق کودک، به صداهای او گوش دهید و یا این که اگر لازم بود و باعث آرامش خیال شما می‌شد، یکی از والدین می‌توانند در اتاق کودک بماند. اگر به کودک اجازه می‌دهید که هنگام بیماری در اتاق شما بماند، پس از بهبودی این کار را ادامه ندهید.
2- کودک را به رختخواب خودش بازگردانید
در صورتی که کودک هنگام شب به اتاق شما آمد، قاطعانه و بدون سؤال و جواب زیاد او را به اتاق خودش بازگردانید و بخوابانید. از بین والدین هر کدام که قاطع‌تر و کمتر دل رحم است، باید این کار را انجام دهد.
3- مهمان شبانه را دستگیر کنید
بسیاری از والدین اظهار می‌کنند که کودکان هنگامی که آن‌ها در خواب هستند، به داخل رختخواب آن‌ها می‌خزند. اگر شما نیز چنین مشکلی دارید، راه حل‌های زیر را برای دستگیر کردن کودک، قبل از این که بتواند به داخل رختخواب شما بخزد و همچنین بازگرداندن او به اتاق خودش، به کار ببرید.
4- زنگ آویزان کنید
زنگهایی در روی درب اتاق خودتان و یا اتاق کودک آویزان کنید تا بتوانید متوجه آمدن او بشوید.
5- خودتان را با ملحفه بپیچانید
طوری ملحفه‌ها یا بالش‌ها را دور خودتان بپیچانید و قرار دهید که ورود کودک به رختخواب شما بدون بیدار شدنتان تقریبا غیرممکن شود.
6- جلو در را مسدود کنید
زمانی کودک هنگام ورود به اتاق شما، با آن برخورد کند و در نتیجه سروصدا ایجاد شود. بدین ترتیب، کودک تنها هنگامی می‌تواند وارد اتاق شود که شما را بیدار کند.
7- از روش‌های «فشاری» استفاده کنید
این روش نیاز به این دارد که بازیگران خوبی باشید. هدف این است که کودک را آن قدر در رختخواب خودتان ناراحت کنید که رختخواب خودش را ترجیح دهد.
8- کودک را بیرون بیندازید
اگر بیدار شدید و دیدید که کودک داخل رختخواب شما آمده است، وانمود کنید که هنوز خواب هستید و به سمت او غلت بزنید. در حالی که ظاهرا هنوز خواب هستید، یک دست خودتان را به روی او بیندازید و یا این که لگد آرامی به او بزنید. اگر کودک بین شما خوابیده است، در این حالت، هر دو شما می‌توانید با هم به سمت کودک غلت بزنید و به این ترتیب جای او را تنگ کنید. اگر کودک کنار شما خوابیده بود، او را به کنار تخت برانید و او را به نرمی به لبه تخت فشار دهید. پدر و مادری در این مورد از ما کمک می‌خواستند؛ زیرا هر کاری که می‌دانستند انجام داده بودند تا کودک نه ساله آن‌ها در رختخواب خودش بخوابد. از او خواهش کرده بودند، به التماس و تنبیه متوسل شده بودند و سه بار دکوراسیون اتاق کودک را عوض کرده بودند. ما پیشنهاد کردیم که کودک را از رختخواب بیرون بیندازند که مؤثر واقع شد. ولی بعد کودک شروع به خوابیدن روی زمین کرد. ما پیشنهاد کردیم که مادر در هنگام شب از رختخواب بیرون بیاید و وانمود کند که به طور اتفاقی روی کودک پا می‌گذارد (البته به آرامی). به تدریج کودک به این نتیجه رسید که خوابیدن در اتاق پدر و مادرش بسیار خطرناک است.
9- وانمود کنید که بی‌قرار هستید
«فشار دادن» همچنین زمانی که کودک شما را صدا کرده است و شما با کودک در رختخواب او خوابیده‌اید نیز مؤثر واقع می‌شود. یکی از دوستان ما تعریف می‌کرد که در دوران کودکی، والدین خودش را صدا می‌کرده است و یکی از آن‌ها وارد رختخواب او می‌شده است تا دیگر از شیرها و ببرها نترسد. پدر یا مادر روی تخت او می‌افتادند و بلافاصله به خواب می‌رفتند، و سپس همان‌جا ولو می‌شدند، او را به دیوار فشار می‌دادند و بلند خرناس می‌کشیدند. به زودی او به این نتیجه رسید که ترسیدن از شیرها و ببرها، بهتر از خوابیدن با آن‌ها است!
10- به کودک جایزه بدهید
کودک خود را به تنها خوابیدن تشویق کنید و به او جایزه بدهید، چه یک سیستم «رسمی» جایزه دادن را انتخاب می‌کنید و چه این کار را نمی‌کنید.
11- از تحسین و تحت تأثیر قرار دادن کودک استفاده کنید
حتما به کودک بگویید که چقدر به او افتخار می‌کنید و چه «پسر بزرگی است که خودش تنها در رختخواب خودش می‌خوابد. در هنگام روز نیز او را بیشتر مورد توجه و نوازش قرار دهید و از جایزه استفاده کنید. اگر کودک شما برای مدت طولانی کنارتان می‌خوابیده است، ممکن است مجبور شوید برای این که کودک به استقلال و عدم وابستگی کامل شبانه برسد، به او جایزه دهید. با کمک کودک یک جدول تهیه کنید (که شکل آن می‌تواند شبیه تخت باشد و برای شب‌هایی که تمام یا قسمتی از آن را در بستر خود به سر برده است، نمره تعیین کنید. پاداش‌هایی که می‌توانید در قبال تنها خوابیدن کودک به او بدهید، می‌تواند گذراندن شب با یک دوست، بردن تلویزیون به اتاق در بعدازظهر و یا خرید یک پوستر جدید برای اتاق کودک باشد.
12- اتاق کودک را دوست داشتنی کنید
با این که لازم نیست اتاق کودک را کاملا تغییر دهید آن را برای کودک جالب کنید، به طوری که کودک نسبت به اتاقش احساس دلبستگی خاصی کند. یک راه ساده این است که از کودک بخواهید عکس‌هایی را از مجلات مختلف انتخاب و آن‌ها را به دیوار آویزان کند. هنگام تغییر دکور اتاق، از کودک سؤال کنید که دوست دارد اتاقش را چه رنگی کند. کودک را به مغازه پارچه فروشی یا فروشگاه لوازم اتاق خواب ببرید. یا این که به کودک اجازه دهید از نمونه‌هایی که شما انتخاب کرده‌اید، یکی را انتخاب کند. با کودک در میان اتاق بنشینید و به یک آرایش جدید برای مبلمان اتاق فکر کنید.
13- از افراد متخصص کمک بگیرید
اگر راه حل‌های شما به نتیجه نمی‌رسد، اگر یکی از والدین از حل شدن مشکل جلوگیری می‌کند و یا این که خودتان ناخود آگاه به این عادت دامن می‌زنید تا از نزدیکی بین خودتان جلوگیری کنید، از یک متخصص ورزیده کمک بگیرید.
کودکانی که می‌خواهند با برادر و خواهرهایشان بخوابند
گاهی کودک می‌خواهد به جای خوابیدن با پدر و مادرش، در کنار برادر و خواهرهایش بخوابد. شاید خواهر و برادرها قبلا یک اتاق مشترک داشته‌اند و یا این که این کار، بهترین راه حل برای تنهایی بعد از منع شدن از خوابیدن در کنار پدر و مادر است زیرا کودک به این نتیجه رسیده است که احتمال خوابیدن در کنار پدر و مادرش در حد صفر است). خوابیدن در کنار خواهر و برادرها ظاهرا راه حل خوبی به نظر می‌رسد و اغلب مهم نیست که خواهر و برادری که کودک به رختخواب او رفته بزرگ‌تر است یا کوچک‌تر، در اینجا چیزی که برای کودک مهم است این است که کسی باشد که بتواند شب را با او سپری کند. با خواهر و برادرها در یک رختخواب خوابیدن، می‌تواند سریعا به صورت یک عادت درآید و نباید ترغیب شود. در درجه اول به این دلیل که کودکان باید یاد بگیرند که در هنگام خوابیدن به خودشان تکیه کنند. دوم این که خوابیدن با یکدیگر می‌تواند باعث تحریک تخیلات جنسی و بازی‌های جنسی بین خواهر و برادرها شود. اگر کودکان شما عادت کرده‌اند با هم در یک رختخواب بخوابند، راه حل‌های زیر می‌تواند راه گشا باشد:
۱- به آن‌ها بگویید که همین حالا باید تنها بخوابند
با لحنی قاطع و واقعی به کودکان بگویید که آن‌ها هر کدام رختخواب مخصوص به خودشان را دارند و باید در آن بخوابند. تمام!
۲- در مورد ترس‌ها و اضطراب‌های کودک با او گفتگو کنید
اگر به نظر می‌رسد که کودک شما از تنها خوابیدن می‌ترسد، در مورد ترس‌هایش با او گفتگو کنید و بکوشید مشکلات او را حل کنید.
۳- جایگزین‌های دیگری برای کودک فراهم کنید
فراهم کردن یک هم خواب جایگزین (برای مثال یک عروسک پشمالو) یا یک هم اتاقی مثلا برادر با خواهر بزرگ‌تر)، به کودک کمک می‌کند تا تنها خوابیدن را رفته رفته بپذیرد. حیوان پشمی یا یک عروسک می‌تواند جایگزین مناسبی باشد تا کودک با استفاده از آن بدون این که «تنها» باشد، استقلال خود را کسب کند.
۴- به کودکان اجازه دهید که در یک اتاق، ولی نه در یک رختخواب، بخوابند
این امر نیازمند نظارت برای جلوگیری از خوابیدن مجدد کودکان با یکدیگر است. بین کودکان آیفون یا واکی تاکی (بی سیم‌های مخصوص کودکان) بکشید تا بتوانند قبل از خوابیدن از اتاق‌های خود با یکدیگر صحبت کنند.
۵- از جعبه شبانه استفاده کنید
بدین ترتیب کودک تا هنگامی که به خواب رود، کاری برای انجام دادن خواهد داشت.
۶- کودک را به تنها خوابیدن تشویق کنید
مانند هر رفتار مطلوب دیگری، در این مورد نیز مهم است که این رفتار را با تشویق کردن تقویت کنید. کودک را برای تنها خوابیدن تحسین کنید. به او بگویید که چقدر به خود می‌بالید که او واقعا دختر بزرگی شده است. خواهر و برادرها را نیز تشویق کنید تا در این تحسین و تشویق، شما را همراهی کنند. کودکان بزرگ‌تر ممکن است به روش‌های دیگر نیز پاسخ دهند. برای نمونه، بعد از موفقیت کودک در تنها خوابیدن، به او اجازه دهید که از یک دوست دعوت کند تا شب را با او بگذراند. یا این که ترتیب یک اردوی داخل خانه را بدهید، بدین صورت که کودکان یک شب در کنار همدیگر در کیسه خواب بخوابند. صبحانه را در رختخواب به آن‌ها بدهید و یا این که روی زمین اتاق یک پیک نیک ترتیب بدهید.
منبع:
کودکان طلایی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼