آموزش بهداشت به کودک، راجع به بدنشان

در این مطلب درمورد بهداشت کودکان برایتان صحبت می کنیم. در ادامه مطلب همراه ما باشید.

بهداشت بینی کودک
بینی نوزاد به طور معمول کوچک است و به همین خاطر سوراخ‌های آن زود مسدود میشود. در واقع با کمترین ترشحی سوراخ‌های بینی کودک بسته شده و تنفس وی مشکل می گردد. از این رو کودکانی که پستان مادر را رها می کند اغلب به دلیل مسدود شدن سوراخ‌های‌بینی‌شان است.
ماندن ترشحات در بینی کودک سبب عفونت مخاط آن شده و به تدریج باعث عوارض معدی و ریوی میشود. پاک کردن روزنه سوراخ های بینی به وسیله یک تکه کوچک پنبه استرلیزه ، خشک یا مرطوب که لوله شده و نوک آن باریک باشد ، به بهداشت بینی کودک کمک می نماید. امروزه با گوش پاک کن های موجود نیز میتوان به پاک کردن بینی کودک پرداخت.

بهداشت گوش کودک
از آنجا که عفونت همیشه از بینی به حلق و توسط مجرای بین حلق و گوش به گوش ها سرایت می کند ، پاکیزگی بینی و دهان از عفونت های داخلی گوش ممانعت به عمل می آورد.
نتیجه آن که : اغلب دردهای عفونی به خاطر التهاب و عفونت مخاط بینی و حلق است.
به سبب عفونت ، چرک در گوش وسطی جمع شده و سرانجام پرده صماخ را پاره کرده و سر باز می زند. برخی اوقات هم به سبب وجود گرد و غبار و ترشحات مختلف در مجرای گوش ، باید جهت بهداشت گوش همچون بهداشت بینی از پنبه استفاده کرده یا از گوش پاک کن های موجود در بازار میتوان سود جست.

بهداشت چشم کودک
با تمام مراقبت های ویژه ای که هنگام زایمان صورت می گیرد ، احتمال دارد که میکروب های دستگاه تناسلی مادر ، چشم های نوزاد را آلوده سازد. در قدیم که بیماری های مقاربتی شایع بود ، میکروب های سوزاک و سفلیس به چشم نوزاد سرایت می نمود و چند روز پس از تولد چرک زرد و غلیظی این عضو حساس را احاطه می کرد و اغلب فرجام کار به کوری کودک می کشید.
در واقع به دلیل عبور نوزاد از مجرای زایمانی مادر که احتمال آلودگی بسیار دارد ، ضدعفونی کردن چشم های نوزاد ضروری است . سابق بر این از نیترات نقره به مقدار یک درصد جهت شستشوی چشم کودک استفاده می شد.
امروزه با توجه به پیشرفت های پزشکی و کشف پنی سیلین ، کمتر از نیترات نقره استفاده کرده و بیشتر روغن پنی سیلین به کار می برند. در مواقع عادی جهت تمیز کردن چشم ها ، تکه کوچکی پنبه استرلیزه را با آب جوشیده نیم گرم خیس کرده و چشم کودک را تمیز می نماید.
برای هر چشم پنبه جداگانه ای لازم است . نوزاد به ندرت چشم می گشاید و در اثر روشنایی چشم ها را می بندد. به خاطر لطافت و ضعف چشم های نوزاد در ماه های اول ، نباید او را در معرض نور شدید قرار داد.
همچنین برای جلوگیری از نزدیک بین شدن وی ، بایستی طی برنامه تنظیم شده ای از چشم های او معاینه به عمل آورد ، چه کودک کمتر متوجه نزدیک بینی خود می شود. در موقع تماشای تلویزیون از نزدیک نشستن به آن ، کودک را هشدار دهید و به هنگام خواندن و یا نوشتن ، متذکر شوید که کتاب یا کاغذ را در فاصله ۳۰ سانتی متری چشم خود نگهدارد. چراغ مطالعه نیز در بهداشت چشم کودک تاثیر مثبت دارد.

بهداشت دست و پای کودک
پای کودک متناسب با رشد بدن او ، بزرگ میشود. از همین رو می باید کفش کودکان پهن و بی پاشنه باشد. ناخن های دست و پای کودک را همواره کوتاه نگهدارید تا زیر آن ها کثیف و آلوده نشود و قابل جویدن نیز نباشد. چنانچه بنا بر دلایلی قادر به حمام کردن روزانه کودک نیستند ، حتما دست و پای او را بشوئید .
به ویژه پاهای کودک اغلب توسط جوراب پوشیده می ماند ، کمتر مورد توجه قرار می گیرد. در حالی که پاها نیز به اندازه دست ها حساس بوده و در معرض بیماری های قارچی واقع می شوند.

بهداشت دستگاه تناسلی کودک
بی توجهی به بهداشت دستگاه تناسلی کودک ، موجب بروز بیماری های قارچی و خارشی در این ناحیه می شود. کودک جهت تسکین خود ، به خاراندن این قسمت می پردازد ، دست زدن به ناحیه تناسلی خود ادامه می دهد و این عمل کم کم به عادت تبدیل میگردد.
از این رو شستشوی دستگاه تناسلی کودک که بر اثر ترشح غدد تناسلی در معرض آلودگی و عفونت واقع است ، ضرورت مبرم دارد و چنانچه پدر و مادر مشاهده کردند که کودک ناحیه تناسلی خود را مرتب می خاراند و به آن دست می زند ، به پزشک مراجعه کرده تا رفع عارضه صورت پذیرد.

آموزش بهداشت به کودک
کودک از همان لحظه های نخست تولد ، نسبت به جای مرطوب خود واکنش نشان داده و جهت تعویض کهنه خیس خود گریه سر می دهد. در واقع از یکسالگی تا هیجده ماهگی ، میتوان کودک را به تمیز ماندن عادت داد. کودک در این سن می آموزد که در شلوار خود ادرار نکند اما گاه ادرار ناخودآگاه شبانه اش ادامه می یابد.
صبر و حوصله مادر در این زمینه میتواند باعث ختم تدریجی این گونه ادرارها باشد. در واقع دقیق شدن در احوال کودک پیش از اجابت مزاج حالتی ویژه پیدا می کند که خود را جمع کرده یا به فکر فرو می رود و یا به خود فشار می آورد و نشانه ی موقع اجابت مزاج وی به شمار می آیند. شناخت این حالات از سوی مادر ، باعث می گردد که به مرور کودک به موقع اجابت مزاج داشته و خود را کثیف نسازد.