سندرم آسپرگر در کودکان، نشانه ها

سندرم آسپرگر - (ASD (Autism Spectrum Disorder نام مجموعه ای از انواع اختلالات رشد عصبی است که اشاره به نوع دیگری از ارتباط بین فردی و تعاملات اجتماعی دارد.

سندرم آسپرگر چیست؟
در کودکان علائم ابتلا به سندرم آسپرگر پیش از سه سالگی خود را نشان می‌دهد.
در حالی که تشخیص آن معمولا به بعد از سه سالگی موکول می‌شود.
گفته می‌شود از هر ۱۰۰ نفر یک شخص مبتلا به سندرم آسپرگر است.
در کل تعداد ابتلا به سندرم آسپرگر در پسران بیشتر از دختران می‌باشد.

علائم سندرم آسپرگر چیست؟
به طور معمول افراد مبتلا به این اختلال روانی، نسبت به دیگران تمایل کمتری به تعاملات اجتماعی دارند.
در سنین پایین‌تر کودکان در این بیماری مشکلی با تلفظ کلمات و عبارات ندارند، در حالی که در سنین بالاتر افراد با سختی بیشتری عبارات را بیان می‌کنند و نمی‌توانند راحت ارتباط برقرار کنند.
برای نمونه در استفاده از زبان بدن، حالات چهره، ارتباط چشمی و استفاده از بدن خود مشکل دارند.
آنها به طور معمول یا با کسی ارتباط چشمی برقرار نمی‌کنند یا سریع نگاه خود را می‌دزدند.
از دیگر علائم ابتلا به سندرم آسپرگر در کودکان، عدم تمایل آنها به برقراری ارتباط با همسالان خود می‌باشد.
آنها معمولا جذب افراد کوچک‌تر و یا بزرگ‌تر از خود می‌شوند. یا به کل ترجیح می‌دهند به‌تنهایی بازی کنند.
برای آنها درک احساس دیگران و برقراری ارتباط کلامی با عموم سخت و دشوار است.
چینش لغات برای بیان احساس‌شان کار آسانی نیست و نمی‌توانند با استفاده از اصول زبان بدن این نقیصه را جبران کنند.
کودکان مبتلا به سندرم آسپرگر ترجیح می‌دهند کلمات و عباراتی که در تعامل با دیگران به خاطر سپرده‌اند را مدام در حرف‌ها تکرار کنند.
این کار باعث می‌شود دیگر نیاز به ساخت و ایده‌پردازی کلامی در صحبت‌های خود نداشته باشند.
آنها ترجیح می‌دهند کاری را به صورت روتین و مداوم انجام دهند و ایجاد وقفه در رویه روزمره آنها معمولا خلق‌شان را تنگ می‌کند.
چینش لغات برای بیان احساس‌شان کار آسانی نیست و نمی‌توانند با استفاده از اصول زبان بدن این نقیصه را جبران کنند.
به طور معمول کودکان و افراد جوان مبتلا به سندرم آسپرگر عدم تعادل در بیان احساسات، برقراری ارتباط و نوع رفتار خود را به وضوح احساس می‌کنند که نتیجه این حالات تجربه استرس و افسردگی خواهد بود.
سندرم آسپرگر می‌تواند به روش‌های متفاوت برای افراد مختلف نشان داده شود و علائم می‌تواند شدت‌های مختلفی داشته باشد.
-برای این افراد تمرکز بر روی چیزهای مورد علاقه‌شان به مراتب آسان تر از شما می‌باشد.
-این افراد خواهان تعامل عادی با دیگران نیستند.
-این افراد می‌توانند به مدت طولانی بر روی کار مورد علاقه خود متمرکز شوند.
-ناتوانی در تحلیل اندیشه و احساسات دیگران.

تشخیص سندرم آسپرگر
همان‌طور که گفته شد مشکل اصلی افراد مبتلا به این سندرم در سنین پایین قابل مشاهده است.
بعضی از علائم ابتلا به این سندرم تا سنین بالا و تغییر شرایط زندگی مانند رفتن به مدرسه قابل تشخیص نیست.
استفاده از خدمات مشاوره روانشناسی و صحبت با مشاورین خبره می‌تواند کمک شایانی به تشخیص صحیح سندرم آسپرگر کند.

علت بروز سندرم آسپرگر
به طور قطع نمی‌توان در مورد علل بروز این بیماری نظر داد، اما علم روانشناسی از عوامل ژنتیکی و شرایط محیطی به عنوان مهم‌ترین علل بروز این اختلال یاد می‌کند.
قبلا گفته می‌شد واکسن سرخک یکی از علل بروز سندرم آسپرگر می‌باشد که مطالعات اخیر به کلی این نظریه را رد کرده است.

سندرم آسپرگر در بزرگسالان
بعضی از بزرگسالان مبتلا به این سندرم دارای علائم گفته شده برای کودکان می‌باشند، اما در کل تشخیص سندرم آسپرگر در سنین بالاتر، کمک زیادی به خانواده فرد مبتلا در نحوه رفتار و تعامل با او می‌کند، چرا که خدمات مشاوره روانشناسی می‌تواند شرایط را فرد به فرد مورد مطالعه و بررسی قرار دهد و در نهایت راهکارهای ارائه شده برای هر شخص، می‌تواند تاثیر حداکثری در بهبود سبک زندگی آنها داشته باشد.