مراحل رشد کودک، اوایل بیست و دو ماهگی

کودک ۲۱ ماههٔ شما در این هفته وارد اولین روزهای ۲۲ ماهگی‌اش خواهد شد و شما در این مطلب می‌ توانید با بخشی از زندگی کودکتان در هفتهٔ اول از ۲۲ ماهگی آشنا شوید.

تغییر در عادات خواب
از خواب بیدار شدن با جیغ‌ های وحشت‌ زده کودک اضطراب‌ آور است. کودکان نوپا به اندازهٔ کودکان پیش‌ دبستانی و بچه‌ های بزرگ‌ تر کابوس نمی‌ بینند، اما اگر کودک شما کابوسی ببیند، احتمال دارد کاملاً بیدار شود و در خوابیدن مجدد مشکل داشته باشد. با نوازش پشتش یا بغل کردنش به او اطمینان خاطر بدهید، چون او ممکن است پریشان و ترسیده باشد. برای تسکین بیشتر، پتو یا عروسک مورد علاقه‌ اش را به او بدهید تا بغلش کند.
در چنین شرایطی ممکن است وسوسه شوید که کودک ناراحت و پریشانتان را به تخت خودتان ببرید، اما این ممکن است عادتی را ایجاد کند که ترک کردنش دشوار است. بیشتر بچه‌ ها با مراقبت توأم با محبت دوباره به خواب می‌ روند و تا صبح روز بعد همه چیز را در مورد کابوسشان فراموش کرده‌ اند.
اما هراس شبانه با کابوس فرق دارد. در طول مواردی از هراس شبانه، چشم‌ های کودک ممکن است باز باشد. همچنین او ممکن است حرکت کند، اغلب دست و پا می‌ زند، گریه می‌ کند و جیغ می‌ کشد. هر چند هراس شبانه غیر معمول است اما اگر فرزندتان دچار آن شود، می‌ تواند برای شما ترسناک باشد، چون به طور معمول نمی‌ توانید کودکتان را بیدار کنید یا او را به راحتی آرام کنید و همین باعث می‌ شود احساس درماندگی کنید و شاید کودکتان بیدار به نظر برسد، اما می‌ دانید بیدار نیست.
اما نگران نباشید، چون هراس شبانه آسیبی به کودک نمی‌ زند. اگر نوازش و تسکین در طول حالت هراس شبانه به کودکتان کمک می‌ کند، انجام آن مشکلی ندارد و بهتر است انجامش دهید. با این حال تماس فیزیکی را تحمیل نکنید یا سعی نکنید فرزندتان را از لحاظ فیزیکی مهار و محدود کنید. فقط کافی است نزدیکش بمانید، آرام و مراقب باشید که به خودش صدمه نزند، زیرا او به زودی به خواب آسوده‌ ای فرو می‌ رود.

حق انتخاب و ترجیح
کودکان نوپا همه چیز را «فقط این‌ طور» یا «فقط آن شکل» دوست دارند. در کنار الم‌ شنگه و کنجکاوی، لجاجت یا لجبازی یکی از نمادهای این مرحلهٔ سنی است. به ترجیحات و علایق فرزندتان احترام بگذارید و اجازه دهید بعضی چیزها را خودش انتخاب کند، مثلاً اینکه کدام مربا را روی نان بمالد یا کدام کفشش را بپوشد.
اما یادتان هم باشد که به‌ مرور برایش مشخص و روشن کنید که بعضی چیزها، مخصوصاً رفتارهایی که روی ایمنی‌ اش تأثیر می‌گذارد، مثل بستن کمربند ایمنی یا دور نشدن زیاد از شما جایی برای چانه زدن ندارد.